Δείπνο Γενεθλίων | Severus Snape ✓

2ο

"Σειρήνα;" άκουσε τη φωνή του από τον πάνω όροφο.

" Ναι Σεβερους; Καλά ακόμα δεν ντύθηκες;" ρώτησε όταν τον είδε να στέκεται στην αρχή της σκάλας μόνο με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από τη μέση του.

" Δε βρίσκω τα ρούχα που μου ετοίμασες"

"Καλά στραβός είσαι;" είπε ανεβαίνοντας τη σκάλα

" Ορίστε! Που δεν τα βρίσκεις κιόλας". Του έδειξε τα ρούχα πάνω στο κρεβάτι.

" Δεν πιστεύω να νομίζεις ότι θα βάλω σμοκιν!"

"Θα το βάλεις και θα πεις και ένα τραγούδι! Δε θα σε έχω να τριγυρνάς στο σπίτι σαν τον Μπάτμαν την ημέρα των γενεθλίων σου"

"Δεν το φοράω!"

"Φορά το μην πάρω το τηγάνι!"

Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησε πως εκείνη ήταν ήδη ντυμένη και στολισμένη για το δείπνο. Την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω γουρλώνοντας τα μάτια.

"Για μια στιγμή κυρία μου! Εσύ αυτό θα φορέσεις;" ρώτησε δείχνοντας το μπορντό φόρεμα της.

" Ναι γιατί; Τι το κακό έχει;". Έκανε μια στροφή για να το δει καλύτερα.

"Καταρχήν είναι κοντό!"

''Τι κοντό άνθρωπε μου; Μέχρι το γόνατο είναι.''

" Και πάλι είναι κοντό! Και το στέρνο σου"

"Ναι τι μ' αυτό;"

"Φαίνεται"

" Και που είναι το πρόβλημα; Δε φαίνεται κάτι άλλο.  Ο λαιμός και η αρχή του στέρνου μου μόνο"

" Φαίνονται πολλά.  Δεν έχεις κάτι που να φτάνει μέχρι τον λαιμό;"

" Α ναι. Τα ρούχα σου! Μια χαρά είναι το φόρεμα. Αυτά που πρέπει να καλύψει τα καλύπτει."

Εκείνος πήγε κάτι να πει και τον διέκοψε "Σε πέντε λεπτά να είσαι έτοιμος!" πρόσταξε και βγήκε από το δωμάτιο.

Η Μαριάννα ήταν πραγματικά συνηθισμένη στις παραξενιές του Ντρακο αλλά ποτέ δεν περίμενε πως θα έφτανε σε αυτό το σημείο.

Φυσικά, και εκείνη είχε τις δικές της παραξενιές, όπως για παράδειγμα να μην πατάνε με τα παπούτσια στο χαλί ή ο Ντρακο να μην προσπαθεί να ανατινάξει τον φούρνο μικροκυμάτων  δοκιμάζοντας ξόρκια, αλλά αυτό ήταν ένα άλλο θέμα.

"Τι νομίζεις ότι φοράς ακριβώς;"

Ο Ντρακο στέκονταν λίγα μέτρα μακριά από το τζάκι, το οποίο ήταν φυσικά αναμμένο, φορώντας ένα πράσινο φούτερ και ένα άνετο τζιν από κάτω.