Enigma (SOON TO BE PUBLISHED)

Level 70

"I told you not to trust the game itself!" Malakas na hampas nito sa mesa ang nagpatalon sa'kin.

Pinaghalong galit, pagaalala at pagpipigil ang nakikita ko sa mga mga niya, hindi lang ako sigurado kung tama nga ang tingin ko.

"Calm down, Kairo. Give her a break." Mystic tapped his shoulder before she decided to go out of the room.

Now it's only the two of us.

"You made me fucking worried! I desperately searched the whole place to find you." Napahinto ako ng yakapin niya ako ng mahigpit na parang takot siya na mawala ako.

"I thought I've lost you." Sabi nito sa napapaos na boses.

Ang binuo kong pader sa pagitan namin ay walang kahirap hirap na nasira niya, ang pagtatampo at galit ko sa kanya ay tila yelong nalusaw sa matinding sikat ng araw dahil lang sa presensya niya.

I hate it that he's my strength and the same time, my weakness.

Just like the sea, he's deep, intense, dangerous and difficult to predict because of it's waves but still, it's something I will try. He'll always be worth every endevour.

I tried to resist but eventually succumbed and fall into something I never imagine I would.

Kahit wala siya ng oras na 'yon mas gusto kong paniwalain ang sarili ko na may eksplenasyon ang lahat, na hindi niya sinasadya.

Damn it, anything to trust him, kahit ano na pwede kong panghawakan dahil ayokong bumitaw.

But I want to ask him something.

"Speak up, are you fine?" pilit nitong hinuhuli ang mga mata ko.

"Are you in that bar too? Ikaw ba yung nakita ko?" I want to believe that I was just hallucinating, kasi kung siya nga ang nakita ko, bakit niya ako iniwan?

But the way his jaw clenched and his body reacted with my sudden question already gave me a hint.

"So it's you." Mapakla kong saad.

"No." Sabi nito sa madilim na boses, ramdam ko ang pagbabago ng boses niya at ang pagiging seryoso nito.

Ilang sandali ay umawang ang bibig nito na tila may gustong sabihin pero sinara rin kalaunan.

Ang paghinga nito ng malalim at pag kukuyom ng kamao ang nag bigay ideya sa'kin sa pagpipigil nito nang kung anong galit.

What is it that I need to know, Kairo?

Pero imbis na iyon ang isatinig ko ay iba ang lumabas sa bibig ko, tanong na gustong gusto kong ibato sa kanya.

"If you were searching for me, b-bakit hindi ka dumating?" hindi na napigilang mabasag nang boses ko sa huling sinabi.

"I'm sorry." Tanging nasabi lang nito pagtapos mag iwas ng tingin.

"Ganoon nalang 'yon? Sorry, hindi ka ba mage-explain?" mapait na bato ko dito.

"There's nothing to explain." pagbababa nito ng tingin.

"I see. Then sorry for asking, sino nga naman ako para magtanong."

"Just please stop giving me false hope. Stop acting like you care, stop acting like I mean the most to you, 'cause everything that you showed are the things I treasured. If this was just all nothing to you, for me it means a lot." dire diretso kong sabi sa kanya, almost making me frustrated.

"Tell me, what is it that making you frustrated?" Pag lapit nito sa'kin na may madilim na mukha, hindi ko alam kung ikinagalit ba niya ang pag amin ko.

"Y-You." tila nanghina ang mga tuhod ko nang ilapit niya ang kanyang mukha sa'kin, halos magdikit na ang mga ilong namin.

"And?" Halos malunod ako ng maamoy ko ang natural na bango niya, nakakaakit na para bang nakalimutan ko na kung ano ang ikinakagalit ko.

"W-Wala." Pag iwas ko ng tingin dito.

He's doing this on purpose!

"Tell me, what is making you frustrated?" Sabi nito sa nanunuyong boses. Ngayon ay hinuli nito ang baba ko at inangat para magtama ang mga mata namin.

"I-I.." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang patakan niya ako ng isang mabilis na halik.

It lasted for just a second pero pakiramdam ko tumigil ang mundo ko ng lumapat ang malambot niyang labi sa akin.

"Stop stressing yourself, I'm not giving you false hope, what I'm feeling is all real, baby."

"But for now, It's better not to know anything yet, I'm sorry if I'm hurting you." Bulong nito na hindi ko na halos narinig dahil sa lakas ng tibok ng puso ko.

. . . . .

All errors are mine.

Walang edit edit 'to antok na antok na ako kulang nanaman ako sa tulog bukas ko nalang aayusin.