Thirty-Seven

36.7K 1K 236
                                    

Allie

“Go away, Arron.” mabilis na ibinaba ko ang tawag at agad-agad namang napasimangot.

Hindi ko alam kung anong nangyari at bigla na lang ulit siyang nangulit like everything tha happened for the past weeks didn’t happen. Like I was back on being his kitten.

I can’t explain what really happened because it just happened. The next day, I casually walked to my room–expecting the same gloomy mood that I was on pero nagulat na lang ako nang pinansin ako ni Arron. Hindi lang iyon! He called me kitten out loud and sat at the usual chair na inuupuan niya kapag kakausapin niya ako sa loob ng room namin. And he wasn’t being subtle about it.

It was like God flipped the world upside down. I don’t know what happened to him overnight but he just suddenly started being his usual annoying self that I love. Aaminin ko, gusto ko matuwa at mangiti at yon lalo ang naging dahilan para mainis ako. I wasn’t suppose to act like that. I should cut ties before the worse happens.Ngayon naman ay tinatawagan niya ako at pinipilit na susunduin daw niya ako bukas kaya wag daw ako aalis agad. Sinabi ko sa kanya na hindi na kailangan dahil susunduin na ako ni Dominic pero nagpupumilit pa rin siya kaya binabaan ko na lang siya ng phone.

A part of me is happy dahil hindi pa rin ako sinusukuan ni Arron pero alam ko naman mali na maging masaya dahil umaasa pa rin siya. My decision is final at ayaw ko nang lalo pang lumalim ang nararamdaman naming dalawa sa isa’t isa. I’m going to acknowledge the fact that he confessed how he’s in love with me. There’s no need point of denying that anymore.

Yes, I’ve already accepted it but it doesn’t necessarily mean that I’m going to consider it. Just the thought of being with Arron sounds destructive and crazy to me.

Pagkagising ko ay mabilis ako naligo at nagbihis para pumasok. I was feeling a bit edgy today, actually. Kinakabahan ako na baka hindi makinig sa akin si Arron at sunduin niya nga ako sa bahay. Sobrang matigas pa naman ang ulo ng isang iyon.

“Good morning My,” hindi ko ulit naabutan si Daddy dahil maaga siya pumapasok ng office. My mom’s busy cleaning the kitchen sink kaya dumeretso na agad ako sa dining table para magsimula nang kumain.

“Hey, susunduin ka ba ni Dominic ngayon?”

“Yun po ang sabi niya.” sagot ko naman agad dito.

Napasimangot si Mommy sa akin. “Well, that’s weird. Usually, maaga siyang pumupunta at sinasabayan ka magbreakfast.”

“Baka na-late nang gising, My. Give the guy a break.”

“You already gave him that. Excessively.” my mom was kidding but she also gave me a pointed look. Sinabi ko kasi sa kanya ang tungkol sa break up namin ni Dominic. She wasn’t happy about it. Alam kong may gusto pa siyang sabihin pero hindi niya na lang ginawa at sinuportahan na lang ang gusto ko.

My phone rang. I checked the ID caller and saw that it was Dominic who’s calling. Tumingin ako kay Mommy at ngumuso para magpaalam na sasagutin ang tawag. Bawal kasi ang phone sa harap ng hapagkainan. House rules. She sighed and nodded.

How to Break a Heart (To be published by LIB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon