33 - Pişmanlık

43.7K 1.7K 223
                                    


Sezen Aksu-Vay

"Ne oldu küçük fare Ateş seni reddetti diye mi bu kadar üzgünsün?" diye konuşan Defne'ye baktım.

"Sen ne diyorsun be! "Diye bağırdım yüzüne doğru.

"Ateş diyorum senin yüzüne dahi bakmıyor." Deyip kahkaha attı. "Bak demeki güzelliğin bir işe yaramıyormuş."

Sabır dilercesine başımı yukarı kaldırdım. "Güzel olduğumu idda etmedim."

Defne eline aldığı bir tutam saçı ile oynarken konuşmaya başladı. "Ah Hazan güzelim, keşke benim kadar güzel olabilseydin." Diye konuştu kendini beğenmiş bir edayla.

Ah bu kıza bu özgüveni kim veriyordu? Bu kadarı da cidden fazlaydı. "Keşke bende sana güzelsin diyebilseydim," dediğimde Defne kaşlarını çatarak bana baktı. "Bir insan ne kadar aptal olabilir sorusuna karşılık cevap olarak doğmuşsun. Hala gelip güzellikten bahsediyorsun, insanın kalbi güzel olmalı kalbi anlıyor musun? şu badana yaptığın yüzün değil. Senin kalbin güzel olmadıktan sonra güzelliğin beş kuruş etmez. Senin kalbin kan pompalamıyor adeta kötülük pompalıyor," diye bağırdım yüzüne doğru.

Defne öfkeden kudururken "sen varya.." diye konuştu sağ elini kaldırıp tam bana tokat atacakken kolundan tuttup kaldırdım. "Sakın," diye bağırdım "sakın buna cüret dahi etme." Deyip tuttuğum kolunu iteledim.

Tam onu arkamda bırakmış yürümeye başlarken onun sesini duymam ile olduğum yerde durdum daha doğrusu şok olmuştum. "Ateş senden nefret ediyor Hazan," diye bağırmıştı öfkeyle. "Seni dahi görmek istemiyor," deyip alaycı bir kahkaha attı. Ona döndüm o çirkef yüzüne bir tane vurmak istedim ama onun gibi aşağılık bir insan için kendimi yormayacaktım.

"Sen," dedim zorlukla konuşarak. "Partide senin olanlarla bir ilgin var mı?" Diye sordum. Içimden bir ses o gece partide olanları Defne planlamış diyordu. Hem o olmasa başka kim yapacaktı ki, benim ondan başka düşmanım yoktu ki benden nefret eden birisi varsa o da Defne'ydi ve bunu yapacak pekala çok nedeni vardı.

"Planladığım bu değildi," diye devam etti alayla. İlk başta o partide seni rezil etmek ve Ateş'i senden uzat tutmak için planlamıştım bunu ama planımın bu kadar başarılı olacağını tahmin etmemiştim. Ateş şimdi senden nefret ediyor, artık seni görmek dahi istemiyor." deyip zafer kazanmış bir edayla kahkaha attı.

Nedense hiç şaşırmamıştım böyle bir adiliği ancak adi olan biri yapabilirdi. Defne tam anlamıyla adinin tekiydi şimdi ona yapacaklarımın haddi hesabı olmamalıydı ama onun icabına sonra da bakabilirdim. Şimdi bu kıza zafer tadı yaşatmayacaktım Ateş'in beni affetmesi için herşeyi yapacaktım yapmam gerekiyordu da. Asla ondan vazgeçmeyecektim...

"Sen.." Deyip parmağımı göğsüne vurup onu hafifçe itmeye çalıştım. "Bunun bedelini fazlasıyla ödeyeceksin, bunun yanında kar kalacağını sanıyorsan o zaman şimdiden söyleyeyim ki aptalın teki olursun. Sana çok pis ödeteceğim bunu Defne," deyip küçümser bir bakış attıp ondan uzaklaştım.

Yürüyerek içimdeki öfkeyi kontrol etmek istiyordum. Son bir kaç gündür yaşadığım tüm olaylar zihnimde birer birer canlanmaya başladı.

Çoğu zaman ne düşüneceğimi bilmiyordum artık.

Içinde bulunduğum durumlar beni sürekli çıkmaza sürüklese de asla vazgeçmemem gerektiğini bilirken, uzun zaman önce gerçekten yorulduğumu da hissetmiştim. Bunu kimseye karşı dile getirmezken bulunduğum hal beni yiyip bitiriyordu. Çoğu zaman da bu durumlarda ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

Bir şekilde kendimi Ateş'e affetirmenin bir yolunu bulmalıyım, bir yolu olmalıydı onun tekrardan benden nefret etmesine dayanamıyordum. Onun bu bakışları, bu tavırları o kadar kötüydü ki kendimi gerçekten artık kimsesiz ve korumasız hissediyordum. ..

ACIMASIZ  [ TAMAMLANDI ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin