Χάρι Πότερ : Η αγάπη ενός θανατοφάγου

Παντρεύομαι

1 μήνα μετά

<< Ναρκύσσα... Ναρκύσσα που είσαι >> ήταν ακόμα στο μικρό τους νησάκι μακριά απο όλους και απο όλα << είμαι στο δωμάτιο. Τι με θές?? >> είχε φτάσει στο δωμάτιό τους και τώρα την έβλεπε να φτιάχνει τα μαλλιά της << ήρθε η Πέλεια η κουκουβάγια της Μπέλας αλλά αρνείται να δώσει το γράμμα σε εμένα πριν που πήγα να το πάρω με φιλοδώρησε με μία γερή τσιμπιά >> είπε και της έδειξε το ματωμένο του δάχτυλο << τελικά η Πέλεια είναι ίδια η Μπέλα άμα κάνεις κάτι που θεωρεί ότι είναι λάθος δεν διστάζει να σου το δείξει με τον πιο οδυνηρό τρόπο >> είπε και επεξεργάστικε την πληγή << άουτς, πρόσεχε πονάει >> των κοίταξε με το βλέμμα που κοιτάζει μια μαμά το παιδί της όταν ξέρει ότι κάνει νάζια << πάω να πάρω το γράμμα απο την Πέλεια εσύ περίμενε εδώ να έρθω να περιποιειθώ την πληγή σου >> προχώρησε μέχρι το ευρύχωρο σαλόνι και είδε την κουκουβάγια να την περιμένει πάνω στο τραπέζι << Πέλεια θα μου δώσεις το γράμμα?? >> αυτό που είπε στον Λούσιο το εννοούσε αυτή η κουκουβάγια ήταν ίδια η ιδιοκτήτριά της άρα καλό θα ήταν να την ρωτάς το εκτιμούσε όπως ακριβός και η Μπέλατριξ. Η κουκουβάγια άφησε το γράμμα πάνω στο τραπέζι το έσπρωξε πρός το μέρος της και έκραξε δείχνοντάς της πως την άφηνε να πάρει το γράμμα. << ΛΟΥΣΙΟΥΣ >> η φωνή της αντήχισε σε όλο το σπίτι, και Λούσιους έτρεξε να δεί τι ήταν αυτό που αναστάτωσε την γυναίκα του << τι έγινε αγάπη μου?? >> την ρώτησε << η αδελφή μου... >> σταμάτησε σαν να μην πίστευε ούτε η ίδια αυτό που πήγαινε να πεί << η αδελφή σου τι?? Μην με σκάς Ναρκύσσα έπαθε κάτι η Μπέλα?? >> << μπορείς να το πείς και έτσι >> του είπε και τα μάτια της βούρκοσαν << εε τι έγινε >> << παντρεύεται >> είπε τελικά και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν σιγά - σιγά απο τα μάτια της << η Μπελά... Η Μπέλα παντρεύεται?? Αποκλείεται >> << να πάρε το γράμμα και δες μόνος >> τον προέτρεψε ενώ τα δάκρυα γινόταν όλο και περισσότερα << δεν μπορεί ... Αποκλείεται >> τώρα πήγανε πάνω - κάτω σαν το λιοντάρι στο κλουβί << δεν μπορούν να της το κάνουν αυτό οι γονείς σου ξέρουν οτι τόσα χρόνια η Μπέλα τον έβλεπε σαν αδελφό της >> η φωνή του πρόδιδε τον εκνευρισμό του << Λούσιους πρέπει να γυρίσουμε πίσω η Μπέλα μας χρειάζεται >> είπε ενώ τον σταματούσε απο το πέρα - δώθε του στο κέντρο του σαλονιού << εννοείται φεύγουμε τώρα κιόλας. Πάρε λίγα πράγματα τα πιο απαραίτητα και αύριο θα στείλω ξωτικά να πάρουν και τα υπόλοιπα >> της έδωσε οδηγίες με ένα βλέμμα χαμένο στο άπειρο και φωνή που αν δεν ήταν στην αγκαλιά του ήταν σίγουρο πως δεν θα άκουγε λέξη απο όσα της είπε << ένταξη >> έτρεξε στο δωμάτιο και μάζεψε σε μια μικρή βαλίτσα κάποια πράγματά τους μετά γύρισε στο σαλόνι που βρήκε τον Λούσιους στην ιδια ακριβώς θέση που ήταν και όταν έφυγε << ήμαστε έτοιμοι πάμε να... >> η ξαφνική έντονη ζαλάδα έκοψε την φράση της στην μέση και έβγαλε τον Λούσιους απο τον λήθαργό του, παρά πάτησε, έπεσε μέσα στην αγκαλιά του και έκλεισε τα μάτια της ( σε απλά ελληνικά λιποθύμησε). Οταν τα άνοιξε και πάλι είδε τα αγαπημένα της πρόσωπα πανω απο το κεφάλι της χαμογέλασε. Τους παρατήρησε όλους πιο προσεκτικά είχαν ανησυχήσει και αυτο φαινόταν στα πρόσωπά τους. Τελευταία είδε την αδελφή της (και έπαθε σοκκκκκκ) είχε εμφανώς αδυνατίσει και τα μάτια της ήταν κατακόκκινα τότε ήταν που μια εξωπραγματική δύναμη της έδωσε ώθηση να σηκωθεί, αγνόησε την μικρή ζαλάδα που λογικά είχε επέλθει απο το απότομο σήκωμά, της προχώρησε και τράβηξε την αδελφή της προς το μέρος της << δεν θα το κάνεις αν δεν το θέλεις >> είπε και τηνα αγκάλιασε σφιχτά << και όποιος την αναγκάσει θα έχει να κάνει μαζί μου >> τους ενημέρωσε ενώ κρατούσε στην αγκαλιά της την αδελφή της που έκλαιγε << η Μπέλα μετά απο αυτό που έκανε πρέπει να παντρευτεί >> πήρε των λόγο ο πατέρας τους << γιατί τι έκανε?? >> αγρίεψε η Ναρκύσσα που δεν είχε αφήσει καθόλου την Μπέλα απο την αγκαλιά της << ρώτα την για να σου πεί >> << τισ συνέβει Μπέλα ?? >> ρώτησε ερευνητικά ψάχνοντας την αλήθεια στα μάτια της << ερωτεύτηκα λες και είναι κακό αυτό >> απάντησε επιθετικά σκορπίζοντας τα δάκρυα απο τα μάτια της << ποιόν Μπέλα??>> την ρώτησε << δεν τον ξέρεις >> έσκυψε το κεφάλι << λοιπόν οτι και να έγινε δεν είναι λόγος να παντρευτεί με το ζόρι και μάλιστα έναν άνθρωπο που των έχει σαν αδελφό της. Ας το πάρουμε όλοι χαμπάρι δεν μπορούμε να την κάνουμε κυρία Λεστρέιντζ με το ζόρι >> το θέμα σταμάτησε εκεί αφού η Ναρκύσσα ζαλίστηκε ξανά και προτίμησαν όλοι να μην την ταράξουν άλλο.

Την επόμενη μέρα

Ξύπνησε το πρωί και έτρεξε κατευθείαν στο μπάνιο οι πρωινή αναγούλα της την έβαλε σε σκέψεις χθές για την λιποθυμία πίστεψε πως ήταν απο τα γεγονότα που την ταραξαν αλλά ο συνδυασμός της με την τωρινή αναγούλα δεν μπορεί να ήταν τυχαίος, κάθησε στη ( αυτό το πράγμα με τον καθρέφτη που νομίζω λέγετε τουαλέτα ομορφιάς αλλά δεν δίνω και όρκο... Σε αυτό τέλος πάντων) πήρε το ημερολόγιο της και υπολόγισε της μέρες του κύκλου και τότε τι κατάλαβε είχε 10 μέρες καθυστέρηση πετάχτηκε απο την καρέκλα και έτρεξε στην τραπεζαρία όπου την περίμεναν για πρωινό, << γιατί τρέχεις έτσι?? >> την ρώτησε ο άνδρας της χαμογελαστός << έχω νέα πολύ καλά νέα >> άρχισε να τους λέει << τι έγινε λουλουδάκι μου?? >> ρώτησε με την ίδια καλή διάθεση η Ντρουέλα που φάνηκε οτι η είσοδος ρης κόρης της την έκανε αρκετά χαρούμενη << είμαι έγκυος >> ανακοίνωσε η Ναρκύσσα και οι άμεσος επόμενοι θόρυβοι ήταν ενα ποτήρι να σπάει, μια φρυγανιά να πέφτει στο πάτωμα και το γάργαρο σαν κρύο νερό γέλιο της Ναρκύσσα όσο ο Λούσιους την στριφογύριζε στην αγκαλιά του.

----------------------------------------------------------

Αλλο ένα κεφάλαιο έφτασε στο τέλος του ξέρω οτι είμαι απαράδεκτη που δεν ανέβασα τόσο καιρό αλλά δεν ήξερα τι να γράψω έχω σκεφτεί τι θα γίνει μέχρι ενα σημείο και μετά αλλά δεν ξέρω πως να το συνδέσω με αυτά που έχω γράψει ως τώρα πάντως υπόσχομαι να μην ξανακάνω τόσο πολύ καιρό να ανεβάσω κεφάλαιο αυτά. Ααααααα καλά που το θυμήθηκα επειδή μετά απο αυτό το βιβλίο θα γράψω για την Μπελά δεν θα πώ τίποτα για την δική της ζωή απλά απο εκεί που ήταν μια χαρά άνθρωπος θα την κάνω όπως την ξέρουμε στα βιβλία. Αυτό το κεφάλαιο έχει 1068 λέξεις. Μην ξεχάσεις να πατήσεις το αστεράκι ★ αν σου άρεσε το κεφάλαιο που σίγουρα θα σου άρεσε γιατί είμαι θέα και γράφω τέλεια ( εδώ ψωνίζομε λίγο αλλά θα με συγχωρέσετε ελπίζω) αυτά λοιπόν φιλιά.

Χαρούλα Τσόλη

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★