ဇာတ်လမ်း - ၃၂

84.5K 7K 503
                                    

Zawgyi

ကားေပၚတြင္ေနရာယူလုိက္ရင္း ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ျပင္ပျမင္ကြင္းတုိ႕ကုိစူးစမ္းေလ့လာၾကည့္မိသည္။

ဆရာမ်ားအတြက္သီးသန္႕ကားနားတြင္မတ္မတ္ရပ္
လ်က္ စကားေျပာေနေသာကုိကုိ႕ကုိၾကည့္ကာေလတစ္ခ်က္​ခြ်န္လိုက္မိသည္။

ျဖစ္နုိင္ရင္ကားတစ္စီးထဲအတူစီးခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကုိ
အတင္းဖိနွိပ္ခ်ိဳးနွိမ္ထားရသည္​ေလ။ျပင္ပကမၻာ
သည္လည္​းကုိကုိရွိေနရုံနွင့္ျပီးျပည့္စုံသည္ပဲ။

ၾကည့္ေနရင္း ကုိကုိ႕အၾကည့္တုိ႕ကမေတာ္တဆကြ်န္ေတာ့ဘက္ေရာက္လာေသာအခါအခြင့္အေရးကုိ
လက္လြတ္မခံေသာကြ်န္ေတာ္ကမ်က္စိတစ္ခ်က္
ဖ်တ္ခနဲမွိတ္ျပလုိက္ေတာ့ျပဳံးသြားသည့္ ကုိကုိ႕အသြင္ကအရွိန္တျငီးျငီးေတာက္​နေသာ​ေႏြေနကုိပင္ မမဟုတ္ခ်င္း အံတုသြားနုိင္ေတာ့သည္။

ခ်စ္ရသူအစြမ္း အံမခန္းပါေပ .............

ကုိကုိလည္းကားေပၚတက္သြားျပီးကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကားလည္းထြက္ေတာ့မွနားထဲကိုနားၾကပ္ထုိးထည့္လုိက္ရင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေရြးဖြင့္ကာ လုိက္ဆုိမိသည္။

မ်က္လုံးတုိ႕စုံမွိတ္လိုက္မိသည့္တုိင္ကိုကုိ႕အျပဳံးတုိ႕ကအာရုံတြင္ေပ်ာက္ပ်က္ျခင္းမရွိပုိ၍ပို၍သာ ေတာက္ပလ်က္ရွိသည္။

///////////////////////////////////////////////////////////

ပခုံးဖ်ားသုိ႕က်ေရာက္လာသည့္ ပူေႏြးမႈတစ္ခုကရွပ္အက်ီၤကုိျဖတ္၍ ဦးေနွာက္ကုိစကၠန္႕၀က္မ်ွေအးခဲသြား​ေစသည္​အခိုက္

" ကုိယ္ ........ ကေလးကုိခ်စ္တယ္" ဟု

ကုိကုိ႕နႈတ္ခမ္းမွဖြင့္အံလာေသာအခါကြ်န္ေတာ့မ်က္၀န္းအိမ္တုိ႕ ရုတ္တရက္ၾကီးေ၀၀ါးလာခဲ့သည္။

နႈတ္ခမ္းတုိ႕ကလႈပ္မရ..

လည္ေခ်ာင္းမွအသံျပဳမရ......

လက္ေခ်ာင္းတုိ႕အားျပဳမရ.....

ကြ်န္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းၾကီး ထိတ္လန္႕ဆြံအစြာ.........

ကုိကုိ႕မ်က္နွာကုိေငးစုိက္ၾကည့္မိျခင္းတစ္ခုတည္းသာ ကြ်န္ေတာ္တတ္စြမ္းသမ်ွအရာ.............

မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်Where stories live. Discover now