Aşk İşi *Tamamlandı*

10. Bölüm

Koray'ın aklına gelen olmuştu işte... Kolundaki kanamayı gören Sude sadece derin bir nefes alabilmişti, başına geleceği anlamış gibi... Şimdi evinin önünde onun kollarındaydı... Koray sakindi bu bayılmanın kan tutması sebebiyle olduğunu öğrenmişti sabah. O yüzden usulca elindeki anahtarları aldı ve kucağındaki güzel kadınla eve girdi.

Kapının tam karşısında geniş bir salon vardı yukarı kata çıkmadan hemen oraya yöneldi. Uzun L şeklinde beyaz ve rahat bir kanepe vardı, üzerindeki rengarenk minderleri ittirip usulca Sude'yi yatırdı. Eline telefonu aldı;

-Alo , sana konum gönderiyorum bana hemen doktor Necip'i al gel... Yanına ilk yardım malzemesi filan da alsın! Sakın oyalanma! Çabuk ol...

- Koray Bey, siz iyisiniz değil mi?

-İyiyim Halit iyiyim, hadi sen dediğimi yap hemen!

- Tamam Koray Bey... telefon görüşmesi kısa ve net olmuştu.

Girişin yanındaki mutfaktaydı Koray telefonla konuşurken bir yandan da, kolonya bez mendil birşeyler arıyordu... Birkaç parça şey bulmuştu ki Sude yerinde biraz kıpırdanmaya başladı. Hemen yanına geçti...

-Sude!... Sudee... Hadi aç gözlerini bak iyisin birşey yok! Bir yandan bileklerini ovuşturuyordu kolonya ile, iyi gelmişti.

Gözleri hafifçe aralandığında boş boş bakmaya başlamıştı...

-Ne oldu?! .... Geldik mi?

-Geldik geldik... çok güzel bakıyordu gülümserken Koray... Kolundaki dikişlilere bakmasını engelliyordu , bir yandan da yüzündeki saçları toparlamıştı ufak bir dokunuşla...

Sude baygın gibi değilde sanki uyku haline geçmişti artık... Koray onu bir süre sessizce izledi...

Kaç dakika geçmişti farkında bile değildi telefonunun sehpanın üzerindeki titremesiyle usulca yanından kalktı kapıya yöneldi. Ekranda Halit'in ismi yazıyordu...

-Şiiişt! Sessiz... İçerde..

-Koray Bey kim var içerde? Korkuttunuz bizi...

-Kim mi?!... Kimse kim sanane! Sen bekle kapıda... Necip Bey iyi geceler! Kusura bakmayın gece gece çağırdık sizi ...

-Estağfirullah ne demek hasta nerede?

-İçerde buyurun... bugün bir kaza geçirdi kolu dikişli ama, önemli birşey yoktu aslında, kolunu zorladı herhalde kanama yaptı bir bakalım olur mu? Bir de kan tuttuğu için  bayılmıştı sonra kendine geldi ama uyku halinde sanki...?!

-Tamam bakarız şimdi...

Doktor Sude'nin önce tansiyonunu kontrol etmişti. Sonra kolundaki kanlı bandajı açtı temizledi , dikişi biraz açılmıştı tekrar üzerinden geçti... O  bu işlemleri yaparken Sude arada yüzünü buruşturuyordu ama açmıyordu hala gözlerini... Doktor çantasını kapatıp ayağa kalktığında başucundaki Koray'a gülümseyerek;

-Geçmiş olsun... Genç hanım hala uyku halinde tansiyonu biraz düşük ama korkulacak birşey yok...Aslında dikişi de iyi durumda...  Belli ki yorucu, stresli birgün geçirmiş... Dinlensin sabaha birşeyi kalmaz...

-Tamam teşekkürler...

-Sizde dinlenin biraz yorgun görünüyorsunuz.

Gülümsedi..

-Tamam..

Doktora kapıda bekleyen Halit'in yanına kadar eşlik etti. Halit hala ufak bir ipucunun peşindeydi ama bunu Koray Bey'den değil doktordan alacağı kesindi. Üstü başı kan içindeki patronuna mahcup  bir şekilde iyi geceler diledikten sonra. Tekrar bir fırça yememek için ağzını bile açmadan dönüp gitmişti.  Koray kapıyı kapattı sessizce Sude'nin  yanı başına oturdu..