15. Bölüm

32.8K 1.4K 31
                                    

Arkası dönüktü ama bu sesi unutması imkansızdı! O'ydu!

Nabzının atışları hızlanmış, elleri titremeye başlamıştı. Yavaşca arkasına dönerek kalktığında buz gibi bir çift siyah göz gördü. Aslında şu an hiç tanıdık gelmemişti sesin sahibi.

-Koray Bey! Ben çok şaşırdım birden... Yani Koray mı demeliyim bilemedim şimdi...

-Koray Bey artık daha iyi olur bence...

Sude kanının çekildiğini hissetmişti. Birden gülümsemesi silindi, ciddileşti. Kafası allak bullaktı çünkü bu Koray daha haftasonu tanıştığı adam gibi davranmıyordu. Bey olmuştu birden, bir de o bakışlar, geçemiyordu arkasına, göremiyordu tanıştığı adamı!

-Tabi haklısınız kusura bakmayın boş bulundum birden... İş için buradayız!

-Evet iş için.. Selim bahsetmiştir sanırım ne zamandır aklımdaydı, bu ev sıkıyor beni, daha rahat daha sıcak bir ortam istiyorum. Oturun isterseniz konuyu hızlıca görüşelim yetişmem gereken bir kaç toplantı var.

-Tabi nasıl isterseniz.

-Evi yardımcım size gezdirecek. Komple bir değişiklik istiyorum ama işler devam ederken bana yaşam alanı da bırakılsın öyle otel odalarında filan kalamam. Bacak bacak üstüne atmış yüzüne bakmadan konuşuyordu! Sonra renk istiyorum biraz , hanım arkadaşlarımı mutlu etmek isterim sıcaklık olsun! Konforlu ama rahat bir yatak odası! Çalışma odası sade bir ortam olsun...

Sude duydukları yüzünden Koray'ın söylediklerini aslında bir yerden sonra duymamaya başlamıştı. Ne diyordu bu adam?! Hanım arkadaşlar ! Rahat yatak odası! Bakışları bile değişmiş olmalıydı ki Koray araya girdi...

-Sude Hanım sadece dinleyecek misiniz? Not almanızı tavsiye ederim, tekrar etmeyi sevmem!

-Di-dinliyorum sizi sorun yok!

-Sorun olmasın zaten... Anlaşıldıysa ben çıkıyorum. Örnek çalışmalarınız en geç yarın elimde olsun, asistanımın kartını bırakacağım onunla iletişime geçersiniz.

-Tamam Koray Bey anladım ben!

-Güzel! Herşeyi hemen anlıyorsunuz...

Ayağa kalkmışlardı, o terastaki kadar olmasa da yakındılar, nefes alışını hissedebiliyordu Sude, bu yakınlık bile fazla gelmişti titremişti , ama Koray hiç oralı olmadan yanından uzaklaştı. Arkasına bile bakmadan çıkmıştı. Şimdi o metalik soğuk salonun ortasında çok boş hissetmişti kendini. Aklına bir sürü saçma sapan düşünce üşüşüyordu. Derdi neydi bu adamın, bir nazik düşünceli zarif davranıyordu bir de şu tavra bak! Tamam kızmıştı biraz ama insan kızınca iki söver kızar sonra giderdi. Bu adam resmen Sude'ye eziyet edip, kovmaktan beter edecekti! Zeynep Hanım ve Selim Bey'i düşündü nasıl da eğlenmişlerdi kendisi ile! Alacakları olsundu! Tabi ki bu oyunu biliyorlardı! Bu adam kedinin fare ile oynadığı gibi oynamak istiyordu Sude'yle ve onları da alet etmişti buna! Kızgındı hem de çok!

Sonra arkasından gelen yumuşacık ses onu kendine getirdi...

-Sude Hanım iyi misiniz? Size seslendim ama duymadınız...Tanışamadık daha Nuran Ben..

-Ahh iyiyim sağolun biraz şaşkınım da böyle bir görüşme beklemiyordum. Memnun oldum Nuran Hanım.

-Koray Bey'e aldırmayın sert görünür ama altın gibi bir kalbi vardır. Siz suyuna gidin o zaman kırmaz sizi!

-Altın gibi öyle mi! Adam Hollywood filmlerindeki intikamcılar gibi birşey diye düşündü içinden... Zorla gülümsüyordu yanındaki kibar hanıma!

Aşk İşi *Tamamlandı*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin