Χάρι Πότερ : Η αγάπη ενός θανατοφάγου

7 μήνες αργότερα (περίπου)

<< αααααα>> Είπε σιγανά η Ναρκύσσα σπάζοντας την ησυχία και κάνοντας όλους να γυρίσουν πρός το μέρος της
<< Τι έχεις αγάπη μου ?? >> την ρώτησε πιάνοντας της το χέρι <<ένας μικρός πόνος, δεν είναι κάτι καλά είμαι τώρα... ΑΑΑΑαααααα>> είπε αλλά ο επόμενος πιο δυνατός πόνος ήρθε για να την διαψεύσει << Ντράγκο τον γιατρό γρήγορα, εσύ Λούσιους πήγανε την Ναρκύσσα στο δωμάτιό σας, και εσύ Μπέλα πήγαινε μαζί τους >> όλοι έσπευσαν να εκτελέσουν τις εντολές της Αδελαΐς αφού ήταν η μοναδική που είχε εμπειρία πάνω στο θέμα της γέννας. Λίγα λεπτά αργότερα όλα ήταν έτοιμα ο γιατρός είχε έρθει και η Ναρκύσσα βρισκόταν ξαπλωμένη στο υπέρ διπλό κρεβάτι του δωματίου της << λοιπόν Ναρκύσσα μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά >> είπε ενθαρρυντικά ο γιατρός στην Ναρκύσσα και μετά γύρισε προς τους υπόλοιπους << η γεννά αν και πρόωρη προβλέπεται καλή τώρα όμως θέλω να περάσετε όλοι έξω εκτός απο κάποιον που θα μείνει μαζί της >> << εγώ αρνούμαι να αφήσω την γυναίκα μου μόνη της >> πετάχτηκε ο Λούσιους που μέχρι εκείνη την στιγμή δεν έδινε σε τίποτα άλλο σημασία εκτός απο την Ναρκύσσα << μα Λούσιους... >> η Μπέλατριξ σταμάτησε την Αδελαΐς με μια κίνηση του χεριού της << πάμε έξω >> είπε με ένα ύφος που δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Ο Λούσιους κάθησε δίπλα στην Ναρκύσσα και της κράτησε το χέρι εκείνη γύρισε και έκανε μια προσπάθεια να του χαμογελάσει αλλά ένας ακόμα πιο δυνατός πόνος απο τους προηγούμενους την έκανε να βγάλει ενα αδύναμο βογγητό,  ο Λούσιους έσφιξε το χέρι της προσπαθώντας να της δώσει δύναμη οι πόνοι της πιά ήταν πολύ συχνοί και δυνατοί η στιγμή της γεννήσεις ήταν πολύ κοντά << Ναρκύσσα ηρέμισε σε παρακαλώ και σπρώξε άλλη μία φορά >> ακολουθούσε πίστα τις οδηγίες του γιατρού, έσπρωχνε, έσπρωχνε και πάλευε με τους πόνους για να κρατήσει το αγγελούδι της στην αγκαλιά της. << ΛΟΥΣΙΟΥΣ >> φώναξε και του έσφιξε το χέρι << ειναι αγόρι >>ακούστε η φωνή του γιατρού λίγο μετά το κλάμα του μωρού. Της έδωσε το μωρό που ήταν τυλιγμένο μέσα σε μια μορουδιακη μπλέ κουβερτούλα και αποχώρησε αφού ευχήθηκε στο ζευγάρι. Οταν έμειναν μόνοι τους γύρισε και του χαμογέλασε << σου μοιάζει >> είπε καθώς προσπαθούσε να κρύψει τα λιγοστά δάκρυα που έτρεχαν απο τα μάτια της << είμαι πολύ περίεργος να δώ που το κατάλαβες ότι μου μοιάζει αφού είναι νεογέννητο >> της είπε και την τσίμπησε παιχνιδιάρικα στα πλευρά << βλέπω το μέλλον >> του απάντησε με ένα χαμόγελο << ααααα ναί εεεεε τότε πες μου πως θα είναι ο γιός μας σε 10 χρόνια??  >> << ο γιός μας σε 10 χρόνια θα είναι ενα λεπτό αγόρι με κανονικό για την ηλικία του ύψος κατά ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια >> << ααααα δηλαδή δεν θα μου μοιάζει καθόλου >> << εννοείτε πως όχι στην Μπέλα θα μοιάζει >> γέλασαν και οι δύο και μόλις τα γέλια σταμάτησαν γύρισαν ξανά το βλέμμα τους στο μικρό μωρό που καθόταν ήρεμο στην ασφάλεια της μητρικής αγκαλιάς << πως θα τον πούμε??  >> ρώτησε την Ναρκύσσα χωρίς να πάρει τα μάτια του απο το μωρό << κοίτα αυτό που θέλω πάνω απο όλα είναι να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση άρα θέλω να του δώσουμε το όνομα ενός αστερισμού ... Τι λές για το Ντράκο...  Ντράκο Λούσιους Μαλφόι >> την κοίταξε έκπληκτος << Λούσιους??  >> την ρώτησε σαν να μην πίστευε στα αυτιά του << ναι ήταν η τελευταία λέξη που είπα πρίν τον κρατήσω στην αγκαλιά μου το όνομά σου >> << εντάξει λοιπόν μεγαλειοτάτη * όπως επιθυμητε >> του πέταξε το μαξιλάρι που βρισκόταν δίπλα της αυτός το έπιασε το άφησε στο κάτω μέρος του κρεβατιού και της έδωσε ενα γλυκό φιλί την ίδια στιγμή ακούστηκε ένα απαλό χτύπημα στην πόρτα << δεν δεχόμαστε επισκέψεις η ώρα είναι περασμένη >> είπε ο Λούσιους θέλοντας να κάνει πλάκα στην Μπέλατριξ και στους γονείς του αλλά δεν το πήραν όλοι σαν μία πλάκα << σκάσε Μαλφόι θα δώ την αδελφή μου και τον ανιψιό μου οπότε θέλω δεν θα μου πείς εσύ αν μπορώ να περάσω ή όχι >> ο Λούσιους την κοίταξε με ένα ανεξιχνίαστο βλέμμα << Μπέλα... >>  είπε και την άγγιξε τον όμο της ενώ τα χαρακτηριστικά του φάνηκαν να μαλακώνουν << είμαι καλά Λούσιους, εντάξει?  >> είπε παρετημένη και εκείνος έγνεψε καταφατικά μετά προχώρησε πλησίασε την αδελφή της και κάθησε δίπλα της, αυτό που είδε στα μάτια της Ναρκύσσας έφερε δάκρυα στα δικά της φάνηκε ότι για αυτό το αγγελούδι που κρατούσε στην αγκαλιά της θα έκανε τα πάντα << είναι πανέμορφος >> είπε ενώ η φωνή της πρόδιδε την συγκίνηση της << πως θα τον πείτε?? >> ρώτησε η ο Ντράγκο << θέλοντας να κρατήσω την παράδοση της οικογένειας μου θα δώσω στο παιδί το όνομα ενός αστερισμού και όχι μόνο τέλος πάντων για να μην τα πολυλογώ το παιδί θα λέγετε Ντράκο Λούσιους Μαλφόι Μπλάκ >> τους ανακοίνωσε << ανάθεμα κι αν μοιάζει με Μπλάκ ίδιος ο Λούσιους είναι >> είπε η Μπέλατριξ και όλοι γέλασαν

                                                                       

Κάποια θυμήθηκε να ανεβάσει κεφάλαιο. Γιουπιιιιιιι. Ασ σοβαρευτούμε λίγο τωρα.

Γειά σας παιδιά χρόνια και ζαμάνια βρέ. Ναι ψιλό ξεκολλησα και ανέβασα κάτι μικρό. Ομως αν δεν μου απαντήσετε στην παρακάτω ερώτηση σας κόβω να φτάσετε 80 χρόνων για να μάθετε το τέλος της ιστορίας.

ΚΡΙΣΙΜΗ ΕΡΩΤΗΣΗ : ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ Η ΝΑ ΤΟ ΠΑΩ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΑΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ??? 

Αυτά απαντήστε μου για να ξέρω τι να γράψω απο το αρχίσω προς το τέλος του δεύτερου πολέμου θα αρχίσω να γράφω λίγο πρίν την στιγμή που η Ναρκύσσα είπε οτι ο Χάρι είναι νεκρός μέχρι και μετά τον θάνατο του Βόλντεμορτ δηλαδή τι έγινε μετά την μάχη και τέτοια

Το κεφάλαιο αυτό 909 έχει  μέχρι το επόμενο κεφάλαιο φιλιά

                                         Χαρούλα Τσόλη

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡