ဟိုတယ္ေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘယ္ကိုဆက္သြားရမလဲ မသိေတာ့။ Check in ကို မမပဲလုပ္ေပးခဲ့တာျဖစ္၍ သူ႔အခန္း ဘယ္အခန္းလဲဆိုတာကို ဒီမိုးယံ မမွတ္မိ။
"ဘယ္အခန္းလဲ။"
"ဟင္။"
"မင္းအခန္းဘယ္အခန္းလဲလို႔ ေမးေနတာ။"
ထြဋ္ထြဋ္ကို ျပန္ေျဖဖို႔ကို ဒီမိုးယံ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနသည္။ ေမးၾကည့္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ဟိုတယ္ေရွ႕မွာ မမတို႔ မရွိၾကေတာ့။ သဇင္ႏွင့္ မိငယ္ကို သူမအခန္းထဲသို႔ ေခၚသြားဟန္ရွိသည္။
"အဲဒါ မင္းအခန္းေသာ့လား။"
သူႏွင့္မမတို႔ ထိုင္ခဲ့ရာ အုတ္တံတိုင္းငယ္ေပၚမွ ေသာ့ေလးတစ္ေခ်ာင္းရွိေန၍သာ ေတာ္ေသးသည္။ သူ႔အေျဖကို ရွိဳင္းထြဋ္မေစာင့္ပါ။ ေသာ့ကို ေကာက္ကူျပီး အခန္းနံပါတ္ႏွင့္ ဘန္ဂလိုအခန္းငယ္မ်ားကို တိုက္စစ္ေနသည္။ အုတ္ႏွင့္ေဆာက္ထားေသာ ဘန္ဂလိုအိမ္ငယ္ပံုစံေလးမ်ားမွာ ႏွစ္ခန္းတြဲတစ္အိမ္ျဖစ္ျပီး နံရံျခားကာ ဟိုဘက္အခန္း ဒီဘက္အခန္း ခြဲထားသည္။ ဒီမိုးယံ၏အခန္းကို ရွာေတြ႔ခ်ိန္တြင္ အျပင္မွာ မိုးေတြသည္းေနျပီျဖစ္သလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးလည္း မိုးေရမ်ားျဖင့္ ရႊဲရႊဲစိုေနျပီျဖစ္သည္။
"ေကာ္ဖီေသာက္မလား ထြဋ္ထြဋ္။"
အခန္းထဲရွိ TV ေဘးတြင္ ေရေႏြးအတြက္ လ်ွပ္စစ္ water Boiler ႏွင့္အတူ ေကာ္ဖီထုပ္၊ လက္ဖက္ရည္ထုပ္မ်ားကိုလွမ္းေတြ႔လိုက္ရ၍ ဒီမိုးယံ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း၊ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ေခါင္းေတြပူေနသည္။ သူ႔ေဘးမွာရွိေနသည္က သူလြမ္းေနရသည့္ ရွိဳင္းထြဋ္ေလ။
"ေအး။ ေသာက္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္။ မင္း အ၀တ္အစားေတြေရာ။"
"မသိဘူးေလ။ အာ...ဟိုမွာ။"
အခန္းထဲ ေ၀့ၾကည့္ျပီးမွ ေရခ်ိဳးခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ဟိုတယ္၀န္ထမ္းမ်ား လာပို႔ေပးထားဟန္တူေသာ သူ႔ရဲ႕ခရီးေဆာင္ေသတၱာကို ဒီမိုးယံ လက္ညွိုးထိုးျပလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းလိုပင္ ရွိဳင္းထြဋ္ သူ႔ေသတၱာကိုဖြင့္ကာ အက်ီၤေတြကို တစ္ခုျပီးတစ္ခု ဆြဲထုတ္ေနသည္။ စနစ္တက် သူေခါက္ထားခဲ့သည့္ ေဘာင္းဘီရွည္၊ ေဘာင္းဘီတိုမ်ားမွာ မီးပံုငယ္တစ္ခုမွ ေပါက္ကြဲလြင့္စင္လာေသာ မီးပြားစမ်ားလို ဟိုလြင့္ သည္လြင့္ ျဖစ္ကုန္သည္။ ေမာ္ဒယ္လ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ စတိုင္က်က် ၀တ္တတ္သည့္အက်င့္အျပင္ ဆန္႔ေနေအာင္ မီးပူတိုက္ခိုင္းျပီးမွ အက်ီၤႏွင့္ေဘာင္းဘီကို လိုက္ဖက္ညီေအာင္ ေသခ်ာစိစစ္ထည့္ထားေသာ သူ႔ရဲ႕ခရီးေဆာင္အိတ္မွာ ရစရာမရွိေတာ့။
YOU ARE READING
ဆူး
Romance(Unicode & Zawgyi) သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ နှလုံးသားမှာ စိုက်ဝင်နေတဲ့.....ဆူး.....။
