KIZIL 👑

İlk öpücük

    "Abimler nerde kaldı?" Sorumu ortaya sorsam da Emre kulağıma doğru eğilerek "Korkma birazdan burada olurlar..." Yanımda sen varken nasıl olur da korkmam... Yüzüme kondurduğum sahte gülümsemeyle yüzüne baktım. Cevabına karşılık vermektense biraz daha etrafımda göz gezdirmeye başlamıştım.

Keşke bir gazla Emre'nin arabasına binmeseydi. Neyse Eda bir kere o hataya düştün bu da sana ders olsun aynısı tekrarlamazsın... Etrafıma bakınırken gözüme girişteki çift çarpmıştı. Aman ben yanlış mı görüyordum. Rüyalarım bu kadar çabuk gerçek olmazdı değil mi? Farkında olmadan elimi Emre'nin koluna götürerek benim baktığım yöne bakması için çekiştirdim.

"Emre sende benim gördüğümü görüyor musun?" Ağzı açık bizden tarafa gelenlere bakarken Emre de valla bende görüyorum demişti. Bildiğim abimle Bahar el ele tutuşmuş mutlu aile tablosu çiziyordu. "Tamam, Eda gördüm kolumu çekiştirmeyi bırak." Elim dokunca ağzı açık ona bakmıştım. Şokun etkisiyle ben ne yaptığımı biliyor muydum?

Tamam, demek için ağzımı açacaktım ki vazgeçerek elimi ondan çekip kollarımı göğsümde birleştirdim. Abimler yanımıza geldiğinde ise sevincim kursağımda kalmıştı çünkü ben Bahar'ın her mimiğini gayet iyi tanıyordum. Uzaktan gördüğümde gülümseme tamamen sahteydi. Bak sen abime ya bildiğin kızı kullanıyordu.

"Yengecim harika göründüğünü söylemiş miydim?" Bu sözümü abime bakarak söylemiştim ki abim sadece kaşı kalkıp yüzüme baktıktan sonra tekrar etrafına bakınmıştı. "Abicim sende yengemin elini sakın bırakma neme lazım elinden kaparlar falan bir daha orijinal kızılı nerden bulacaksın?"

"Merak etme şirin kardeşim ben elimdekilerin kıymetini ederi kadar iyi biliyorum."Şimdi güzel bir şey mi söylemişti laf mı sokmuştu. Sinirlenen Bahar ona kötü bir bakış atıp elini çekiştirmişti ama abim ahtapot gibi yapıştığı eli bırakmak değil Bahar'ın kendisinden bir adım bile uzaklaşmasına izin vermemişti.

"Abi şuradakileri gördün mü?" Emre gözüyle adamlar topluluğunu gösterince mimiklerinden o adamlardan hiç haz etmediklerini anlamıştım. "Yengecim beraber lavaboya gidelim mi? Tabi ağabeyim de izin verirse..."

"İzin almama gerek yok Eda gidelim." Bahar hışımla elini çekerek masada ki çantasını almıştı. Bende abime öpücük atıp yengemin peşinden yürümeye başladım. Şans odur ki tam o sırada gelin ve damat giriş yapmıştı. Hemen yengemin kolundan tutarak "Şuradan hızlı geçelim."dedim Herkes burada olacağı için lavabo boş olmalıydı. İlk gördüğümüz garsona lavaboyu sorunca çokta uzağında değildik. Biz yürüdükçe sesler azalmıştı. İlk işim lavaboya girince içeriyi kontrol etmek olmuştu. Kimsenin olmadığını görünce hemen kapıyı kilitleyip "Bana hemen neler olduğunu anlatıyorsun." Bahar keyifsizce omuz silkince "Ne olacak senin kalas abin evcilik oynayalım dedi bende kabul ettim."

"Sen benim tatlı bir o kadar da güzel yengem abimin tek sözüne evet mi dedi. Hadi ama Bahar iki yıldır yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmedi nerdeyse kelime dağarcığını bile ezbere bilir hale geldim. Bana neden kabul ettiğini söyle."

"Bilmiyorum belki de bir günlük de olsun külkedisi olmak istedim. Peki, o ne yaptı ilk dakikada hevesimi kursağımda bıraktı. Bildiğin adam karıma ederi kadar değer veririm dedi ya bir an için olsun def olup gitmek istedim."

"İntikam almak ister misin?" Nasıl der gibi kaşları çatılınca güldüm. "Birazdan herkes dans etmeye başlayacak bende sana dans için şahane birini bulacağım." Dediğimde nasıl diye sormuştu. Ondan kolayı ne vardı. "Sen sadece beni izle şimdi sakince dışarıya çıkıyoruz ve sen sana teklif edilen ilk dansı kabul ediyorsun."

"Edacım canım benim abin beni çiğ tavuk gibi yer..."

"Sen sadece benim söylediğimi yap. İlk dans teklifini korkusuzca kabul et. Bırak isterse birkaç saniye sürsün abimi delirtmek o birkaç saniye yeterde artar bile." Bahar kabul edince keyfim yerine gelmişti. "Bir saniye dur..." Aklıma gelen şeyle çantamdaki parfümü çıkartarak sahibine uzattım. Bunu abim Bahar'a evlilik yıldönümlerinde hediye olarak göndermişti fakat Bahar değil gelen hediyeyi kabul etmek parçalara ayırmak istemişti. Bende hediyesini bugünler için özel olarak saklamıştım.