Bölüm 34

7.1K 288 21
                                    

Media : Cemre

Video  : Mustafa Ceceli ~ Sensiz Olmaz Ki

Keyifli okumalar 👌

CEMRE

Akın bir güzel alay geçtikten sonra odasına gitmişti. Salak kafam keşke Nihat beyin kararını kabul etmeseydim. Koltuktan kalkıp bodrum kata indim orada ki boş oda da kalmaktan başka çarem yoktu. Odayı açıp inceledim kendi odam gibi değildi daha küçük ve bunaltıcı! En önemlisi kendisine ait bir tuvalet ve banyosu yoktu. Sıkkınca nefes alıp verdim , buradan başka gideceğim bir yer yok. Umutsuzca odama doğru gidip kıyafetlerimi giyindim yatağıma girsemde uykum yoktu en iyisi gidip biraz kitap okumak.
   Kütüphaneye girince Akın'ı görmeyi beklemiyordum. Elinde kitabıyla koltukta oturmuş sessizce okuyordu. Beni görünce o da şaşırsada sesini çıkmarmadan tekrar kitabına döndü. Bende oldukça sessiz olup daha önceden okumak için masaya koyduğum kitabı alıp ikili koltukta uzandım. Uzanarak kitap okumayı seviyordum ama şimdi Akın ile birlikte okumak ayrı bir güzel olacaktı.

Akın

Günlerdir okumayı düşündüğüm kitabı okuma fırsatım bugün olmuştu kitabın son sayfalarını okurken içeriye giren sarı belayı beklemiyordum. O da beni görünce affallasa da ses çıkarmadan kitabını okumaya başladı. İki gündür evde yoktu bu durum her ne kadar müthiş gibi dursada sebepsizce onu özlemiştim evet basbaya özlemiştim ama bunu eve geldiğinde fark ettim ; salonda onu öyle görünce .... bilmiyorum bu duyguları yaşamak bana tuhaf gelse de bu kız ruhuma hem iyi hem kötü geliyordu arada sıkıştım desem yeridir. Çocuksu hareketleri ile ilk tanıştığımız ateşli halleri arasında dağ kadar fark var bunu fark etmemek imkânsız. Puf!  bu kadın neden uzun süredir aklımı meşgul ediyor? Onunla boşanmayı bile düşünüyorum ama iki gün onu görmeyince evde daralmıştım ! Hey Akın kendine gel bir kadın seni meşgul edemez senin önünde daha çok iş varken bu saçma duygulara kapılman çok aptalca. Kitabımı kapatıp koltuğun üstüne koyup odama gideceğim sırada Cemre'nin koltukta uyuduğunu gördüm.  Elinde ki kitap düştü düşecekti , kitabını yavaşça alıp uyanmamasına dikkat ettim. Pekâlâ burada mı uyuyacaktı ? Uyuduğu yere baktım oldukça dar ve rahatsız gözüküyordu,  Cemre hamile olduğu için burada asla rahat edemezdi. İş başa düştü. Sol elimi başının altına yerleştirip sağ kolumu da bacaklarının altına yerleştirdim yavaşça kaldırdım şu an tek dileğim uyanmaması. Kucağıma iyice yerleştirdikten sonra yavaş adımlarla  odasına doğru ilerledim . Cemre  kafasını boynuma gömerken yaşadığım şok duraksamama neden oldu , bu hareketi bana o geceyi hatırlatmıştı ve teninde ki koku hiç değişmemişti ; hâlâ  baştan çıkarıcı.  Düşündüklerim hiç hoş değildi biz o hatayı bir kere yaptık iki kere yapmayı asla düşünmüyorum. Hızla düşüncelerimden sıyrılıp derince bir nefes alıp verdim. Tekrar odasına doğru ilerleyip yatağına ulaştım, yatağın üzerinde ki yorganı nasıl açacaktım ? Dizimi kalçasının altına yerleştirip hafifçe eğilip yorganı açtım , Cemre kımıldansa da kısa sürmüştü. Tekrar kolumu bacaklarının altına geçirip yatağına uzattım.  Cemre mışıl mışıl uyurken gözlerimi gölgelenmiş yüzünden alamıyordum. Kısa süre sonra eğildiğim yerden kalkıp yorganı üstüne atıp hızla odasından çıktım .
    Yatağıma girmeden önce üzerimde ki sweat'i çıkarıp yatağa girdim şimdi uyku sırası bende.
     

       Sabahın ilk saatleriyle uyanıp sabah rutinlerimi tekrarlayıp giyinme odasına  gittim bugün nedense üzerimde bir halsizlik vardı hiç mi hiç işe gidesim yoktu. Üzerime isteksizce birkaç parça bir şeyler geçirip kahvaltıya indim. Leyla beni görünce "günaydın Akın bey."dedi gülümseyerek.  "Günaydın Leyla..."yerine oturunca konuşmaya devam ettim "buraya , işine alışabildin mi ?"diye sorunca bardağımı doldurup bana döndü "evet Akın bey , işi ve burayı çok sevdim. Hem eşiniz hem de siz bana çok iyi davranıyorsunuz."dedi mutlu bir ifadeyle , yazık kim bilir ilk iş yerinde neler çekmiş. Kafamı olumlu anlamda sallayıp "güzel çok sevindim , Cemre uyandı mı? "Diye sordum,  o da ayrı odalarda yattığımızı biliyor bu sebeple rahattık. "Hayır Akın bey."
"Tamam sen gidebilirsin. "
"Afiyet olsun."diyerek yanımdan ayrıldı. Yine sabah sabah Cemre gelmişti aklıma . Üzerinde fazla durmadan kahvaltımı yapmaya başladım. Uzun süredir tek başıma kahvaltı yapıyordum normalde ailecek kahvaltı yapmaya özen gösterirdik ama şuan tek başıma kahvaltı etmek zorundayım ; ne bir sohbet ne de bir aile sıcaklığı var , herşey yalnız !

HATA #Wattys2018Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora