Aşk İşi *Tamamlandı*

38. Bölüm

Birinin bu sessizliğe son vermesi kaçınılmazdı, biriktirdiği, yanında getirdiği onca öfkeye, korkuya, soruya rağmen bunu yapan Koray olmadı. İlk günden beri karşı karşıya geldiklerinde, gerçekten sergiledikleri duruştan, oldukları kişilerden farklı, bambaşka insanlara dönüşüyorlardı, yine aynısı olmuştu.

-Şaşırttın beni... dediğinde Sude'nin sesinde aslında hiç olmadığı kadar cesur ve kibirli bir ima vardı...

-Şaşırttım öyle mi! Bu ilk söz , bu anlamsız karşılık sevdiği kadını karşısında gördüğü anda tüm kızgınlığını unutan Koray'ı bir anda tekrar eski duygularına döndürmüştü.

-Evet, beklemiyordum seni...

-... Sinirle gülümsüyordu Koray... Sonra iki eli ile yüzünü, uykusuz geçen gecesinin ardından kızarmış olan gözlerini ovuştururken sadece sinirle gülümsüyordu...

-Evini beğendin mi? Son temizlenmiş halini görmedim ama genel durumu iyi gibiydi... Resmen boş konuşuyordu, ne söylediğinin fakında bile olmadan sadece konuşmak için konuşuyordu. Aklınca duygusuz, soğuk ve dik bir duruş sergilemeye çalışıp ezdirmeyecekti kendini... Kendim teslim edemedim kusura bakma, Zeynep Hanım ve Selim Bey'e de mahcubum ama görüşeceğim kendileri ile...

-Sen ne saçmalıyorsun Sude! Dayanamayıp tüm sinirini boşaltmak istercesine sert , ahşap şezlonga bir yumruk atmıştı Koray, elleri sıkmaktan bembeyaz olmuştu...

-Ev diyorum, iş! Korkmuştu ama belli etmek istemedi, devam etti aynı gereksiz konuşmaya...

-Bu mu konuşmak istediğin! Ev saçmalığı!

-Konuşacak başka bir şey yok...

-Tek kelime etmeden, arkanda merak içinde onlarca insan bırakıyorsun, polis her yerde seni arıyor ama sen konuşacak bir şey yok diyebiliyorsun öyle mi!

-Yok! Seninle konuşacak bir şeyim yok! Ben gereken kişileri zaten arayacağım...

-Sorun benim biliyorum, çok iyi biliyorum! Ama zerre güvenmediğin, sevmeyi beceremediğin bu adam için arkanda çok insanı üzdün sen...

-Anlayacaklardır... Gözyaşlarına hakim olabilmek için çok zorluyordu kendini , hormonları onu olmak istediğinin aksine dengesizleştirmişti. Sende anla! Bırak peşimi!

-Bırakacağım ama hayatının hatasını yaptığını anladığında bırakacağım!

-Ben hata yapmadım! Gerçeği öğrendiğimde yapılması gerekeni yaptım sadece!

-Kahkahası sinir bozucuydu Koray'ın ama Sude'ye geçmemişti... Sude hala sinirle masmavi gözlerini suratına dikmiş bakarken birden tekrar ciddileşti ve konuşmaya devam etti... Gerçekler! Bu konunun açılması iyi oldu! Kadının biri, tanımadığın bilmediğin kadının biri geliyor sana Koray'la ilişkim var diyor, sende hiç düşünmeden kabulleniyorsun! Ne kadar basit!

-Evet! Çünkü o kadını gördüm ben! Yanında gördüm! Lansmanda vardı, sonra Zeynep'in ofisinde ve Nuran Hanım da tanıyordu evini biliyordu ne düşünmemi istiyorsun!

-Beni Sude beni! Ben sana böyle bir şey yapar mıydım!

-Bilmiyorum! Bilemiyorum! Uzak dur benden Koray! O kadın hamile! Ona git lütfen, onların sana ihtiyacı var...

-Neee! Ne hamilesi?! Şok olmuştu Koray...

-Bebeğinizin olacağını söyledi bana tamam mı!

-Sen... sen bu yüzden mi gittin!

-Evet!

-Bu imkansız Sude! Ben o kadınla hiç bir şey yaşamadım! Seninle iken sana o kadar değer verirken bunu nasıl düşündün sen!