ဗီလိန္​မာယာ 【FOD Zawgyi】

အခန္​း(၁၃) ​ေဝ့႐ွီရန္​ဘဝ

အခန္​း(၁၃) ​ေဝ့႐ွီရန္​ဘဝ

နဥ္ဝမ္႐ႈက သူ႕အေဖရဲ႕အက်ႌစကို ဆြဲကိုင္ထားခ်င္ေပမယ့္ ဝမ္မားက သူ႕ကို ေၾကာက္စရာမ်က္လံုးနဲ႕ တစ္ခ်က္ေဝ႕ၾကည့္လိုက္တာေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႕ျပီး ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္သြားကာ ေက်ာက္ရွင္းဖန္းအား သူ႕ကို ဖက္ခြင့္ေပးလိုက္သည္။

ေက်ာက္ရွင္းဖန္းက ၾကင္နာျခင္းနဲ႕ စိတ္ရွည္ျခင္းဆိုတဲ႕ သူမရဲ႕သေဘာထား ေပၚလြင္ေစရန္ ႏူးညံ႕စြာနဲ႕ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္တယ္။
" ဒါက သားေလးၾကိဳက္တဲ႕ ကန္စြန္းဥခရမ္းေရာင္ ဆန္ျပဳတ္ေလ အရမ္းခ်ိဳျပီး အနံ႕ေလးကလည္း ေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲ "
တကယ္လို႕ က်ဴးယြင္ရွန္႕သာ သူမရဲ႕ ပံုစံအမွန္ကို မသိထားရင္ သူလည္း သူမရဲ႕ လွည့္စားမႈေအာက္မွာ လည္စင္းေပးရမွာ။

နဥ္စင္ႏ်န္ နဲ႕ ေက်ာက္ရွင္းဖန္းက မိဘမဲ႕ေဂဟာမွာ ေတြ႕ဆံုခဲ႕ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ သူမက ေစတနာဝန္ထမ္းတစ္ဦး ျဖစ္ျပီး အပတ္တိုင္း အပတ္တိုင္း ကေလးေတြကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႕ လာေလ့ရွိသည္။ သူမ ကေလးေတြကို ၾကင္နာသနားစြာ ေထာက္ထားညွာသာျပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနတာကို နင္စစ္ႏ်န္ ၿမင္သြားခဲ႕တယ္။ အဲဒါက သူမကို လက္ထပ္ယူဖို႕ အၾကံဥာဏ္ကို ရေစခဲ႕တယ္။ အခုေတာ့ သူက ေက်ာက္ရွင္းဖန္းရဲ႕ ဟန္ေဆာင္ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ေက်နပ္အားရျပီး တင္းမာေနတဲ႕မ်က္နွာက တျဖည္းျဖည္း ေႏြးေထြးလာခဲ႕သည္။

က်ဴးယြင္ရွန္႕က ဘယ္ေနရာကိုမွ မၾကည့္ဘဲ ပန္ကန္ျပားကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ကာ ထမင္းစားေနလိုက္သည္။

ဝမ္မားက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြနဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ရွင္းလင္းျပီေတာ့ သူမရဲ႕လက္ေတြကို သုတ္ျပီး ရယ္ေမာရင္းနဲ႕ ေျပာလိုက္သည္။
" မဒမ္ ကေလးကို ကြ်န္မ ေကြ်းလိုက္မယ္ မဒမ္ၾကည့္ရတာ ဒီေန႕ပင္ပန္းေနသလိုပဲ "

နဥ္ဝမ္႐ႈရဲ႕မ်က္နွာက ေဖ်ာ့ေတာ့သြားေပမယ့္ ဝမ္မားေၾကာင့္ ကန္႕ကြက္ မျငင္းပယ္ရဲဘူး။ မခုခံရဲလို႕ တိတ္တဆိတ္မ်က္ရည္က်ျပီး သူ႕ရဲ႕လွ်ာကို ကိုက္ထားလိုက္သည္။ ဝမ္မားက စိုးရိမ္ပူပန္သလို ဟန္ေဆာင္ျပီး
" အို... ဘာျဖစ္လို႕လဲ ခဏက အေကာင္းၾကီးပါ ဘာလို႕ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာ ငိုေနရတာလဲ။ ကေလးက အစာစားဖို႕ ၿငင္းတယ္ အိပ္ဖို႕ေတာင္ ၿငင္းဆန္ေနတာ။ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပဲ ငိုျပီးရင္း ငိုေနတယ္။ ဒါက တကယ့္ကို စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္စရာပဲ။ သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ။ ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေနတာလဲ....."