Η Κατασκήνωση...

Όλα στραβά και εμείς ανάποδοι

"Γιατί βγαίνεις έξω Έτσι?" Είπε και με σκάναρε από πάνω μέχρι κάτω.
"Τι έχω Δηλαδή? Για μπάνιο ήμουν και το ξέρεις κιόλας." Είπα σηκώνοντας το φρύδι.
"Βάλε την πετσέτα πάνω σου και μην ξανάρθεις με το μαγιό κατάλαβες?"
"Δεν κατάλαβα τι πρόβλημα έχεις?" Γιατί τον πείραξε δηλαδή κι Αυτό? Τι παραξενιές είναι αυτές τώρα?
"Σε κοιτάει η μισή κατασκήνωση άμα δεν το έχεις καταλάβει."
"Και γιατί το λες σε εμένα? Δεν σε έχω δει να κάνεις παράπονα και αλλού. Μήπως να κάνεις και καμία αίτηση? "
"Είσαι ηλίθια."
"Άντε γαμήσου."
"Αν δεν βάλεις τη πετσέτα ...σύντομα." Δεν το κατάλαβα αυτό το τελευταίο. Τι εννοούσε ας πούμε?
"Ναι τι?" Είπα και έφυγε εκνευρισμένος.
Αφού με άφησε μπήκα στο μπάνιο. Άφησα την πετσέτα στην πόρτα και τα ρούχα που θα φορούσα μετά επίσης. Έβγαλα το μαγιό μου και το άφησα λίγο πιο δίπλα.

Έκανα μπάνιο χαλαρά και αφού τελείωσα το μπάνιο πήγα να πάρω την πετσέτα και τα πράγματα μου. Τίποτα δεν ήταν εκεί. Άκουσα το γέλιο της Βερόνικας και το πρόσωπο μου έγινε κόκκινο από τα νεύρα. Τώρα τι κάνουμε?
"Ειρηνηηηηη καποιοοοος?" Άρχισα να φωνάζω. Μετά από κάνα εικοσάλεπτο που πέρασε ακούγοντας μονάχα γέλια μικρών παιδιών, άκουσα κάτι βαριά βήματα να πλησιάζουν.
"Καποιοοος." Ξαναφώναξα.
"Ζωή εσύ είσαι?"
Ειρήνη εχεις μια πετσέτα? Μου πήραν τα πράγματα η Βερόνικα και η γνωστή παρέα και είμαι εδώ δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα." Εκείνη μου πέταξε την πετσέτα και αφού της είπα ότι ήταν εντάξει άνοιξα την πόρτα και με αγκάλιασε.
"Αυτές οι ηλίθιες θα τον πληρώσουν ακριβά." Είπε και με κοίταξε με ένα καθόλου καλό βλέμμα. "Πήγαινε να αλλάξεις γρήγορα και να μην σε δει κανείς." Είπε και έκανα αυτό ακριβώς που ζήτησε.

Στο δωμάτιο δεν ήταν καμία τους. Φυσικά γιατί φοβόντουσαν τι θα πάθουν και έτσι μπήκα μέσα γρήγορα. Πριν προλάβω όμως να κλείσω την πόρτα.. μπήκε μέσα και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
"Τι κάνεις εδώ?" Είπα ανήσυχα και μισόγυμνη.
"Ντύσου και Πάμε."
Βγες έξω τώρα. Πρώτον είμαι γυμνή και δεύτερον θα σε δει κανένας ομαδάρχης." Μα τι κάνει? Είχα πάθει σοκ. Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να εμφανιστεί κάποιος. Πόσο μάλλον αυτός.
"Δεν με νοιάζει τελείωνε περιμένω." Μπήκα μέσα στο μπάνιο και ντύθηκα όσο πιο γρήγορα. Δεν ήξερα από που μου 'ρθε.
"Βάλε κάτι πιο ωραίο θα έχουμε παρέα."
"Τι εννοείς πιο ωραίο? Περίεργα μας τα λες τελευταία." Τον ρώτησα.
"Ε βάλε σορτς, βράδυ είναι και θα βγούμε παρέα τελείωνε."
"Ναι καλά. Θα ξεπαγιάσω εγώ για να κοιτάτε εσείς..."
"Δεν είπα κάτι τέτοιο. Και σιγά το μνημείο. Θα έχουμε και καλύτερα." Είπε και μου έκλεισε το μάτι. Τέλος πάντων φόρεσα ένα σορτσάκι Όχι πολύ κοντό και πήγα μαζί του.
Ε όχι και δεν είναι άξιος. Θα έχουμε και καλύτερα. Τον ειρωνεύτηκα στο κεφάλι μου και φύγαμε.