After War. {Dramione}

Hogwarts Express.

"Όλα θα πάνε καλά Ντρακο, μην ανησυχείς."

Τα λόγια της μητέρας μου στριφογυριζαν συνέχεια στο κεφάλι μου ενώ ανέβαινα στο τρένο. Περνούσα μέσα από το πλήθος των ανθρώπων και ένιωθα τα βλέμματα μικρών και μεγάλων να είναι καρφωμένα πάνω μου. Ποιο είναι το πρόβλημα τους τέλος πάντων? Μερικοί με κοιτούν φοβισμένοι. Καλά κάνουν και με φοβούνται. Και εγώ με φοβόμουν κάποιες φορές.

Κάθισα στο πρώτο άδειο βαγόνι που βρήκα. Ελπίζω μόνο να με φοβούνται αρκετά και να μην με πλησιάσουν. Βαριέμαι απίστευτα τις ερωτήσεις. Ή τουλάχιστον να είναι αρκετά απασχολημένοι με τον Ποττερ και να αγνοήσουν τον κακό της υπόθεσης. Τι το μελεταγα. Μία μικρόσωμη κοπέλα με μακριά ίσια καταξανθα μαλλιά ήρθε και κάθισε απέναντι μου. Την αγνόησα και κοίταξα έξω από το παράθυρο.

Ακούστηκαν κραυγές και χειροκροτηματα. Η χρυσή τριάδα είχε κατά φθάσει. Ρολλαρα τα μάτια μου προς τα πάνω. Παιδάκια κάθε ηλικίας φώναζαν και ζητούσαν αυτόγραφο. Νομίζω πως θα ξεράσω. Ο Ποττερ έβαζε υπογραφές ενώ ο Ουεσλι χαιρετούσε τα παιδιά γελώντας. Η Γκρειντζερ απομακρυνθηκε διακριτικά μέσα στο τρένο. Αυτό το κορίτσι δεν χαλαρώνει ούτε στις στιγμές δόξας της.

"Τοσο υπερεκτιμημενοι."

Η κόφτη φωνή της κοπελας απέναντι μου μου τράβηξε την προσοχή. Κοιτούσε έξω από το παράθυρο με ένα ύφος ξεκάθαρης αηδίας.

"Ειδικά αυτός ο Ουεσλι. Νομίζω δεν έχω γνωρίσει ποτέ πιο ανίκανο μάγο. Δεν κατάλαβα ποτέ πως τον έκαναν ήρωα. Να μου πεις ήταν κοντά στον Ποττερ. Ο Ποττερ γεννήθηκε για να τον κάνουν ήρωα. Μετέτρεψαν το τυχερός σε ικανός."

Έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελάει ελαφρά χωρίς να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από το παράθυρο.

" Είσαι ο Ντρακο Μαλφοι, σωστά? "

Ήταν ανάγκη να μου απευθύνει τον λόγο?

" Ναι"

Μουρμούρισα μέσα από τα δόντια μου ρίχνωντας της μία γρήγορη λοξή ματιά.

" Χέιλι Μέις"

Είπε χωρίς να την ρωτήσω ενώ άπλωσε το χέρι της προς το μέρος μου. Το αγνόησα και λίγο αργότερα το κατέβασε.

" Είσαι ακριβώς όπως σε φανταζόμουν."

Είμαι πολύ χειρότερος από όπως με φανταζεσαι.

"Απόμακρος, μυστηριώδης και πολύ.. γοητευτικός. "

Εσμιξα τα φρύδια μου χωρίς να γυρίσω να την κοιτάξω.