My Evil Fiancée

CHAPTER 59

Melanie's P.O.V.

Inis akong nagtungo sa kwarto ng mga lalake.

Padabog kong binuksan ang pinto at tumambad saakin ang mga hubad na katawan nila.

"What the f*ck."

"Don't you know how to knock?"

"Bastos!"

Dali-dali silang nagtakbuhan sa mga closet nila at mabilis na nagsuot ng mga damit nila.

I just rolled my eyes at them.

"Come on, as if Hindi ko pa nakikita yang mga taba nyo." Lumapit silang tatlo saakin at sabay-sabay na nagtanggal ng mga damit.

"Pwede mo bang ituro kung saan Jan ang tabang sinasabi mo." Mayabang na na sambit ni Jayson.

"Pwede mo bang bilangin yang abs ko." Sambit naman ni Alex.

"Ano ba ang taba para sayo ganito ba?!" At nagpalabas pa ng muscle si Drix.

Kung ibang babae lang siguro ang nandito sa kinatatayuan ko ngayon ay naka kanina pa sya nahimatay.

I admit they have the body that every girl can't resist.

Their six pack abs are calling my name.

"Ewan ko sa inyo." Hinila ko si Jayson at Alex palabas. "Puntahan nyo na sila Trixie at Drake, baka kung ano na ang pinaggagawa ng dalawang yun." Tila natauhan naman si Alex at mabilis na naglakad papunta sa kwarto namin ni Trixie, sinundan naman sya ni Jayson.

Isinara ko na ang pinto ng makita kong nakapasok na silang dalawa. Nang lingunin ko si Drix ay otomatikong umasim ang mukha ko.

"Pwede bang mag bihis ka na." Natatawa naman syang nagdamit. Nang makapagdamit na sya ay umayos sya ng upo at seryosong tumingin saakin.

"Ano bang pag-uusapan natin." Seryosong usal nya.

Para namang nalunok ko ang dila ko, dahil walang lumalabas na salita sa bibig ko.

Lumapit sya saakin at matiim nya akong tinitigan.

I hate to admit it, but everytime he looked at me like that, para akong tumakbo ng napakalayo sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

"Alam kong nararamdaman mo din, pero bakit mo pinipigilan?" Kunot noo nyang tanong saakin.

"Ano bang pinag-sasabi mo?" Lumayo ako sa kanya at umiwas ng tingin.

"Come on Melanie, how long do we have to play hide and seek?" Hindi ko na namalayan na tumulo na pala ang luha ko.

Maybe if someone saw me crying, they will laugh at me. Kilala nila ako bilang matapang at brutal na babae. Not a crying baby.

"Because Melanie, I'm tired. I'm so f*cking tired playing this game. I'm tired pretending." Mas lalo akong naiyak sa sinabi nya.

Kung alam mo lang Drix, I'm also tired.

"Tell me. May balak ka pa bang tapusin ang larong ito. Dahil ikaw na lang ang nag-eenjoy dito. Pagod at sawa na ako, sabihin mo kung Matatapos pa ba o Hindi na. Because I'm ready to quit. Dahil pareho lang tayong nahihirapan, I know that you're tired already, but you keep on playing this d*mn game." He looked at me, and the next thing I knew he kissed me. "I'm sorry, but I'm quitting. Magpahinga na tayo, dahil alam kong pagod na tayong dalawa kakalaro. I think this is the best for us. But remember that I love you even if you don't love me back."

Pakiramdam ko sinaksak ng libo-libong kutsilyo ang puso ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.

Bakit ganon? diba dapat maging masaya na ako, this what I want. Tama sya this is the best for us. Dahil alam ko sa sarili ko na pagod na din ako. Pagod na akong maglaro. Pero bakit parang mas gusto Kong maglaro kahit nakakapagod, kesa sa tumigil at magpahinga?