Level 112

1.8K 90 57
                                    

As we lined up in our designated area, the torch started to lighten up the whole arena.

The sound from the trumpet was heard around the area, it was on the third sound of the trumpet when the bell rang, a signal that the final game was about to begin.

Three groups, fifteen players. In this insane place, how are we going to survive this game?

"This is the day that we've all been waiting for," Panimula ng babaeng nasa gitna ng malaking arena. Nakatakip ang buong mukha nito, pero sa galaw at itsura nito, makikitang babae siya.

"This level will determine who's the chosen one and who's worth the title of being the best player of Enigma."

"Own the power as if you are one with it. Use your weapon as if your soul lies in it."

"And protect your guardian as if your life depends in it." Habol na sabi nito na nagpaingay sa paligid.

"We ask for your silence, players. All of you will be having a guardian as stated in the instructions given I know everyone is aware of it that once your guardian died, it was also the end for you."

"What's our plan?" Bumaling ako kay Karius, bahagyang gumuhit ang gulat sa mukha nito pero agad din nakabawi at ngumisi.

"Let's just enjoy this game." Sabi nito na tila wala lang sa kanya ang laro, hindi kagaya ko at ng iba na medyo kinakabahan sa mga maaaring mangyari.

"What?" Natatawang sabi nito ng makitang napangiwi ako sa sinabi niya.

"You are Levitica Xyre, the main player of this game, the protagonist of this story, there's nothing to worry about." Nakangising sabi nito habang pinagmamasdan ang magiging reaksyon ko.

"I'm not even sure with my identity. But somehow, you're right. Minsan talaga marunong kang mag isip e," Natatawang sabi ko, sinusubukang pagaanin ang sitwasyon kahit sa loob ko, hindi pa din ako sigurado sa gagawin ko. "We've come this far, ngayon pa ba ako susuko?" Habol na sabi ko na nagpangiti sa kanya.

"Now that's the Levi I knew. And don't worry, as long as we're here, nothing bad will ever happen to you." Ngayon ay nagseryoso ito.

"Karius, thank you. Salamat sa inyong lahat, alam ko kung ano ang ginagawa niyo, hindi ako karapat-dapat para sa inyo pero salamat kasi nakilala ko kayo."

"Crazy." Nilapitan ako nito at bahagyang ginulo ang buhok ko. "Stop saying non sense words, we're all here to protect each other." Seryosong dugtong nito na nagpagaan ng loob ko.

I know we've been through a lot, we've kept secrets to each other, but I know, deep within us, isa lang ang hangarin namin kung bakit namin nagawa ang lahat. Ngayon na alam ko na, naiintindihan ko na kung bakit kinailangan nilang magtago.

It was all for me. Masyado akong nabulag, akala ko napagkaisahan ako kahit ang totoo pala ay sa simula palang, kapakanan ko na ang iniisip nila. Now it's time for me to give it back.

"We are asking everyone to settle down, your guardians are now getting ready, you'll receive them in a few," Muling sabi ng babaeng nagsisilbing host ng larong ito.

"Let's go," akmang hihilahin na ako ni Karius ng pigilan ko ito.

"I want to talk to them for the last time." Turo ko sa mga kaibigan naming nasa kabilang banda ng arena.

Wala itong sinabi, mariin niya lang akong tinignan at tumango ng bahagya dahilan ng pagpapasya kong maglakad na patungo kila Mystic.

Lingid sa kaalaman ko na nakasunod siya, hindi ko nababasa ang isip niya pero alam kong pareho lang kami ng iniisip.

Enigma (SOON TO BE PUBLISHED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon