Dangerous Love - Jimin fanfiction

Chapter 12

Jin p.o.v

We zagen het allemaal gebeuren, Mark was geraakt.... Ik zag een man naar ons toelopen, RENNEN! Binnen noodtime was iedereen weg behalve Yoongi en ik, "zo zo.... Proberen te ontsnappen hè? niet zo slim van jullie. Nu is jullie vriendje geraakt, ik vraag de andere wel of ze hem kunnen oprapen en vast tapen. Samen naast jullie stelletje kneuzen" LAAT HEM GAAN! BRENG HEM NAAR HET ZIEKENHUIS NUUU! Hoorde ik Yoongi schreeuwen, ey hou is op met schreeuwen als je het nou even normaal zegt hoorde ik de man zeggen. Ik herkende zn stem ergens van maar omdat hij tegen het licht stond kon ik hem niet zien, ik zag dat Mark werd vastgebonden met tape. Er werd een doek tegen hem aangedrukt zodat hij minder bloed zou verliezen, hij werd naast ons gezet en onze tyraps werden opnieuw en strakker gezet.

Jisoo p.o.v

Ehm Kookie? Ik ben niet zo goed in auto rijden hehe, "maakt niet uit mooiste, het komt goed ik zit naast je." Ik stapte in de auto van Jin en startte hem, ik merkte gelijk dat het een automaat was. Ik reed met Jungkook naast me, hij keek me af en toe zo lief aan dat ik hem wel zou willen zoenen. Ik ben benieuwd wat de andere aan het doen zijn, ik hoop dat het al beter gaat met me jagi ik zie haar gelukkig zo.

Lisa p.o.v

Shit... Mark is geraakt, Yoongi en Jin zitten nog vast en ik weet niet waar we zijn. Namjoon en Jimin helpen me ook geen 1 stap verder met hun domme geruzie over y/n, en Hoseok kan niet stoppen met vragen waar we zijn... Waarom kan Yoongi hier niet gewoon zijn, met die gedachtes liet ik een traan maar ik veegde hem snel weg. Geen tijd voor tranen, eerst de weg zoeken. Okey jongens STOP MET RUZIE MAKEN EN VRAGEN WAAR DE WEG IS, ze keken geschrokken naar me en hielden hun mond. Help me liever met de auto zoeken we moeten dit vertellen aan y/n, na ongeveer een half uur de weg zoeken hadden we de auto gevonden. Hoseok reed en ik zat voorin, ik zat alleen maar voor me uit te staren en te denken aan Yoongi.

y/n p.o.v

Ik werd wakker gemaakt met de sweetest smile in the world, "opstaan prinses die veel slaapt". Noem me niet zo TaeTae, je weet dat ik daar niet tegen kan. Ik miste Jimin... Ik wou alleen niet dat hij ergens een slachtoffer van werd, Tae maakte wat eten voor me alleen ik kreeg geen hap door me keel. Ik hield veel van Tae alleen niet op die manier, ik hoorde dat de deur werd opengedaan en ik zag? OMG JISOO JE BENT TERUG MET KOOKIE, KOOKIE BEN JE OKEY? JISOO BEN JIJ OKEY? Jisoo lachtte en Kookie legde zijn hand op haar hand... Wacht zie ik hier iets?! Jisoo lachtte naar me en knikte ja, OMG ZO CUTE YEAHH. Ik wou Jisoo alles vertellen over wat er gebeurd was enzo, ik stond voor het eerst zonder hulp en pijn op. OMG IK KAN EINDELIJK STAAN, Tae rende zowat naar me toe en gaf me voorzichtig een knuffel. Ik begon te vertellen en de deur werd weer open gedaan, alleen dit keer door Lisa, Namjoon, Jimin en Hoseok? Maar waar waren Yoongi en Jin en MARK?! Ehm guys? Waar is Mark? Lisa? Ehm Mark is eh geraakt door een schot en hij zit nu opgesloten bij Yoon en Jin, ohmygod.... Ik barstte uit in tranen en Jimin rende naar me toe en troostte me, ik was bang dat die gekke stalker weer kwam dus ik duwde hem weg en liep voorzichtig naar zijn kamer. Ik sloot de gordijnen en ramen en ging op zn bed liggen, ik lag alweer half te slapen totdat ik iemand binnen zag lopen. Ik zag vaag dat diegene blond haar had, MARK? Het was Jimin. Hij legde zn hand op me rug, het voelde fijn en liet die hand daar. Even later haalde hij zn hand weg en hielp me overeind, hij legde zijn hand op me heup en trok me naar voren. Zijn gezicht was nu heel dicht bij mijn gezicht, en voor ik het wist raakte zijn lippen mijn lippen. Ik liet me even gaan en dacht niet meer aan die anonieme shit, onze zoen werd heftiger. Even later kwam er een tong bij, Jimin duwde me plat op het bed. Hij hing nu boven me, het was alsof we niet meer konden stoppen en dat onze lippen aangetrokken werden alsof het mageneten waren. Hij begon mijn sweater uit te doen, ik trok zijn t-shirt uit en zag zn abs. Ik kon niet meer ophouden met staren en het leek alsof mijn ogen vast geprint waren, hij ging met zn handen meer naar beneden totdat hij ongeveer bij mn lies was. Mag ik? vroeg hij, oh wat een gentleman kon ik alleen maar denken. Ik knikte ja en hij ging door, ik kon nog weinig doen met me gipse arm maar ik hield hem vast met de gedachtes dat ik hem nooit meer wou los laten. Voordat hij me jogging broek wou uittrekken stopte hij, hij keek in me ogen en gaf nog snel een kus op me lip. Hij draaide de deur opslot en greep me, hij kwam terug en we gingen verder. Hij merkte dat ik zenuwachtig was, eerste keer? Ik knikte, ik beloof het rustig te doen fluisterde hij. Met die gedachtes gingen we door, die nacht was de nacht van me leven.