"အလွ…. ေလး… ကိုယ့္ဆီ… လာ… ပါ… ဦး…"
"ရွင္က ဘယ္သူလဲ…. ဘာအတြက္ ဒီအခန္းထဲ ဝင္လာရတာလဲ…"
"မင္းရဲ႕…. ခင္ပြန္း….. ေယာက်္ားေလ….."
ထိုလူရြယ္၏ မ်က္ႏွာက အမတ္စုန္႔၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္မို႔ စုန္႔ခ်င္းလ်ိဳမွန္း တန္းသိလိုက္သည္။ ဘယ့္ႏွယ့္ သတို႔သမီးေလာင္းေရွ႕မွာ မူးၿပဲေနရသနည္း။ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ႔ ထိန္းပါဦး ကိုယ္ေတာ္…!
သူမပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးမ်ားျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လာကိုင္သည္မို႔ ပုတ္ထုတ္လုိက္သည္။
"အဟက္.. ဟက္… မင္း က… ရွက္ လုိ႔… လား…"
"ရွင္သာ အရွက္ရွိရင္ အခန္းထဲက အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္သြား…."
"ဘာလို႔ ထြက္သြားရမွာလဲ… မင္းက ကိုယ့္ဇနီးျဖစ္ေတာ့မွာ…. ကိုယ့္ဇနီးေလာင္း အခန္းထဲ ဝင္ၾကည့္တာ ဘာျဖစ္သြားမွာမို႔လဲ…"
သူမပုခံုးကို ဆြဲယူၿပီး ဆြဲလားရမ္းလား လာလုပ္ေနသည့္ ႏွာဗူးေကာင္၏ ခြၾကားသို႔ ေျခေထာက္ျဖင့္ ေသကြင္းေသကြက္ရွိရာ ခ်ိန္ၿပီး ကန္သည္။ သူမေျခေထာက္က ႏွာဗူးေကာင္ရဲ႕ ခြၾကားမေရာက္မီမွာပင္ ေျခေထာက္ကို ဒူးျဖင့္ ျပန္ခံကာ လူကိုလည္း ခုတင္ေပၚသို႔ အားျဖင့္ တြန္းခ်ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။
"မင္းက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ…. စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းလာၿပီ…"
"ထပ္တိုးမလာနဲ႔…. ငါေအာ္လိုက္မွာ…"
"ဟား ဟား… ေအာ္ေလ… ရွိသမွ် အေစခံေတြ ငါ ဖယ္ထားၿပီးၿပီ… မင္းေအာ္လည္း မထူးပါဘူး…. အလွေလးရယ္…"
"ၾကက္သတံုးေကာင္…."
သူမ၏ လက္မ်ားကို ေနာက္ျပန္လိမ္ခ်ဳပ္ထားသည္ကို တတ္ထားသမွ် အကြက္ေပါင္းစံုျဖင့္ ရုန္းေသာ္လည္း စုန္႔ခ်င္းလ်ိဳက သူမကို အင္အားသံုးကာ အတင္းအၾကပ္ပင္ ဆြဲခ်ဳပ္ထားသည္။ လြတ္ေအာင္ မရုန္းႏိုင္သည့္အျပင္ အက်ၤ ီကိုပါ ပုခံုးတစ္ဝက္ေရာက္သည္အထိ ဆြဲခၽြတ္ခံလုိက္ရသည္မို႔ မ်က္လံုးက ျပာထြက္သြားသည္။ အေစာ္ကား ခံရေလျခင္း….
YOU ARE READING
ၾကင္ယာေတာ္ "မို႔ရန္"
Historical Fictionအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက တကယ္ပဲ ရွိတာလား.... ပတ္ဝန္းက်င္က လႈပ္ရွားသြားလာေနသည့္ လူမ်ားက သူမကို "ဒါတကယ္ဟုတ္တယ္" ဟု ေျပာေနသလိုလို... မ်က္ဝန္းတို႔ကို မွိတ္လိုက္သည္... "မျဖစ္ႏိုင္တာ..." (BL မဟုတ္ပါ :\ ) (My OC)
