အေမွာင္ထဲက [Face of the Devil]

Chapter 9.7.1

ေကာ္က်စ္ရိန္ဟာ ေက်ာက္လင္ဖုန္းကို ေဒါက္တာႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အေျခအေနေတြကို အက်ဥ္းခ်ံဳးေျပာျပလိုက္တယ္။ ေကာ္က်စ္ရိန္ရဲ႕စကားအဆံုးမွာ အရပ္ေျခာက္ေပေက်ာ္လူေကာင္ႀကီးရဲ႕မ်က္လံုးေတြဟာ ငိုေတာ့မလိုနီရဲလာတယ္။ ေက်ာက္လင္ဖုန္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနၿပီး ပါးစပ္ကေနလဲ ေတာင္းပန္တဲ့စကားေတြကို အဆီအေငၚမတည့္စြာေရရြတ္ေနတယ္။ ကားေပၚမွာပါလာတဲ့စစ္သားေတြက ေက်ာက္လင္ဖုန္းရဲ႕အမူအရာကို အထူးအဆန္းလိုစိုက္ၾကည့္ေနၾကၿပီး တခ်ဳိ႕ဆို ပါးစပ္အုပ္ၿပီး ရီေနတဲ့လူေတြေတာင္ရိွတယ္။

ပိုင္ေမာ့ဟန္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့အေျခအေနမ်ဳိးဆိုတာ ကပ္ေဘးထဲမွာ ျဖစ္ေနက်အေၾကာင္းအရာပဲ။ အဲ့ဒါကို ဒီလူက ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေလာေလာလတ္လတ္ အေဖေသသြားတဲ့လူလိုျဖစ္ေနရတာလဲ??

ေက်ာက္လင္ဖုန္းရဲ႕ခံစားခ်က္ကို လိန္ခြၽမ္းတစ္ေယာက္ပဲ နားလည္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ ေဒါက္တာ ရက္ရက္စက္စက္အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့အတိတ္ဆိုးထဲကေန မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေသးဘူး။ အဲ့ဒီတုန္းကခံစားခဲ့ရတဲ့ နာက်င္မႈေတြ၊ အကူအညီမဲ့မႈေတြဟာ သူတို႔ဝိဥာဥ္ရဲ႕ အနက္႐ိႈင္းဆံုးေနရာအထိ ၿငိတြယ္ေနၿပီ။ အဲ့ဒီခံစားခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွေမ့ႏိုင္ၾကေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ အခုအခ်ိန္အထိ လိန္ခြၽမ္းအေနနဲ႔ မ်က္လံုးမိွတ္လိုက္မိတိုင္းမွာ ေဒါက္တာ ေသြးအိုင္ထဲမွာမ်က္စိမိွတ္လွ်က္သားလဲက်ေနတဲ့ျမင္ကြင္းက အထင္းသားေပၚလာေနတုန္းပဲ။

ေဒါက္တာ သူ႕ေဘးနားမွာ နီးနီးကပ္ကပ္ရိွမေနရင္ သူ႕ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွမေအးခ်မ္းႏိုင္ဘူး။

ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ေဒါက္တာက သူ႕ေဘးမွာထိုင္ေနၿပီး အေကာင္းအတိုင္းရိွေနေသးတယ္။ ေဒါက္တာ့ခႏၶာကိုယ္က ေႏြးေထြးေနေသးၿပီး ေဒါက္တာရဲ႕ႏွလံုးခုန္သံက ပံုမွန္အတိုင္း စည္းခ်က္က်က်ထြက္ေပၚေနဆဲပဲ။ လိန္ခြၽမ္းရဲ႕ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားအေတြးေတြဟာ အခုမွသက္သာရာရသြားေတာ့တယ္။ လိန္ခြၽမ္းဟာ ေဒါက္တာ့ကိုထိခိုက္မိသြားမွာစိုးတာေၾကာင့္ ပိုင္ေမာ့ဟန္ရဲ႕လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုပ္ကိုင္ထားရာကေန လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။