Asil Bulanık

41/ Benim Kızım

Azkaban'a üç yüz metre kalmıştı.

"Bundan sonrasını bu halde gidemeyiz." dedi Marcella. "Animagus formuna girmemiz gerekecek."

"Plana ne olursa olsun sadık kalacaksınız." Severus hepsine tek tek baktı. "Kahramanlık yapmaya falan kalkmayın. Oraya Blaise Zabini'i almaya gidiyoruz."

Marcella bir iç çekti. "Aslında diğer mahkumları da kurtarabiliriz Severus."

"Kendimiz de yakalanmamalıyız." dedi Scorpius.

"O zaman ikiye ayrılalım. İki kişi Blaise Zabini'i ve bir kısım mahkuma gitsin, diğer iki kişi de diğer mahkumları kurtarıp öteki seherbazlarla ilgilensin."

Marcella'nın ortaya attığı fikri Jenna destekledi.

"Biz Severus ile gidelim, siz de Scorpius ile gidin."

Hepsi anlaştılar. Aynı anda Animagus formlarına dönüştüler.

(...)

Blaise Zabini, zindanın bir köşesine oturmuştu. Azkaban bu gece her zamankinden daha sessizdi.

Sırtını duvara yaslayıp, kafasını da yasladı. Gözlerini, zindandaki demirliklerle kapatılmış kare şeklindeki küçük havalandırmaya çevirdi. Oradan çok az da olsa gökyüzü gözüküyordu.

O öylece gökyüzüne baktığı sırada, havalandırmadan içeri bir şey atladı. Kediden biraz büyük, tilkiden daha küçüktü.

Kapkara tüylere, masmavi kocaman gözlere sahip bir vaşak zindanına girmişti ve ona bakıyordu.

Onun ardından, içeriye bembeyaz bir vaşak daha girdi. Blaise çok şaşkındı.

Aradan geçen birkaç saniyeden sonra, iki vaşak yavaşça insan formuna döndüler. Karşısında iki genç duruyordu.

"Baba." Zenci kız ona doğru yaklaştı ve yanına eğildi. "Ben Jenna."

"Jeny?" Blaise şaşırdı. "Ama sen-"

"Evet baba, Animagus olmak için kendi bedenime dönüşmem gerekiyordu. Artık bende zenciyim."

Severus yanlarına yaklaştı ve asasını çıkarıp Blaise'in zincirlerine doğrulttu.

"Merhaba Bay Zabini, sizinle burada böyle tanışmak istemezdim."

"Sen kimsin?" Diye sordu Zabini.

Jenna araya girdi. "Baba, bu Severus Potter. Erkek arkadaşım."

Blaise, çocuğun Harry'nin oğlu olduğunu görünce kaşlarını çattı.

"Seni buradan kaçıracağız baba." Jenna, ellerini babasının yanaklarına koydu. "Seni burada bırakmayacağım."

Severus, kilidi açtı. Blaise, yirmi beş yıllık esaretten kurtulduğunda bir anda karşısındakinin Potter'ın oğlu olduğunu unuttu.

"Jenna, siz babanla birlikte Marcella ilk patlamayı yaptığı anda kaçın. Sonra bende o ikisiyle beraber geleceğim."

Jenna, "Sende bizimle gel." dedi.

"Onları bırakamam Jenna." Severus ellerini Jenna'nın yanaklarına koydu. "Söz veriyorum hiçbir şey olmayacak."

Blaise, kaşlarını çatmış Severus'un ellerine bakıyordu. Severus hızla ellerini çekip bir elini ensesine koydu.

Tam o esnada büyük bir patlama duyuldu. Severus, Blaise ve Jenna hızla zindanın bir köşesine çekildiler.

"Burayı paylaştığım anda cisimlenin. Jenna, nereye gideceğini biliyorsun."