Liefde Zonder Grenzen [VOLTOOID]

2

Iemand legt met een doffe klap een stapeltje boeken naast mij op de tafel.

Ik kijk niet op. Waarom zou ik?

De persoon trekt een stoel aan.

'Hey', fluistert de persoon opeens in mijn oor.

Een jongen.

Een prettige rilling rolt over mijn ruggengraat. Snel kijk ik op.

'Wa-', mijn woorden blijfen ergens in de lucht hangen.

Hij is knap. Hij is welliswaar kaal, maar de rest...

Hoe zijn mouwen nonchelant over zijn gespierde armen zijn gerold.

De twee bovenste knopen van zijn hemd zijn open.

Ik stel me voor hoe ik de andere knopen zou openmaken.

Eén voor éen.

En da-.

Zachtjes hoor ik hem kuchen.

'Aarde', en zwaait met zijn hand voor mijn gezicht.

Met een schok kom ik bij.

Wat scheelt met mij? Fantaseren over jongens!

Het schaamrood springt op mijn kaken.

Hoe belachelijk heb ik mij wel niet gemaakt door zo naar hem te staren.

Maa-.

Stop! Ik haal diep adem en blaas uit.

Ik ben straight. Niet gay.

Onbewust lach ik in mezelf. Hij is gewoon een knappe jongen om te zien.

Dat was alles.

Maar waarom geloof ik dat dan niet?