MİM

6.Bölüm - 2

Sabah bilerek evden geç çıktım. Bahadır'ı kapıda yarım saat bekletme nedenim Talha'nın kahvaltısını yapıp evden çıkmasıydı. Onunla karşılaşmak istemiyordum. Bahadır geç kalmama bir şey demedi çok şükür. Beni eve getirdiğinde Talha ile kapıda karşılaştık. Birkaç saniye gözlerimin içine baktıysa da bir şey demedi. Bende dün ondan uzak durmaya karar vermiş biri olarak ona günaydın bile demeden içeri girdim. Leyla kahvaltısını çoktan yapmıştı. Beni gördüğünde gülümsedi. Sonra dün aklına gelmiş olsa gerek mahcup bir şekilde bana bakıp yavaşça yanıma geldi. Ardından bana sarıldı:

"İyi misin?" dediğinde dün Talha'nın sıktığı kolum sızladı. Gülümsedim:

"İyiyim kuzu. Sen nasılsın bugün bakalım." Leyla'nın mavi gözleri benimkileri buldu. Üzgündü. Hatta az sonra ağlayacak gibi duruyordu. Yanağına dokunup okşadım: "İyiyim güzelim. Gerçekten. Hem iyi olmasam gelir miyim hiç buraya. Sen beni bırak da neyin var senin onu söyle? Geçen gece bir şey mi oldu?"

Leyla başını olumsuz bir şekilde salladı:

"Halsiz düştüm. Abim doktor çağırdı. İyiyim şimdi. Sadece yarının stresi var biraz. Neyse bırakalım onu. Bugün Berzah abilere yemeğe gideceğiz Hare abla çağırdı. Sende davetliymişsin."

"Evet, ama gelmeyeceğim."

"Neden?"

"Tanımadığım insanlar Leyla. Rahatsız etmeyeyim hem."

"Lütfen gel. Hem Hare ablayla tanışmalısın. İnan onu çok seversin. Şükran teyze de çok iyi biri hem. Lütfen benim için." O kadar ısrar ediyordu ki bakışlarının altında ki mor halkalar içimi ezdi. Gece uyuyamamıştı demek.

"Peki."

"Hadi o zaman sana bir şey göstereceğim." dedi kolumdan tutarak bahçeye sürüklediğinde. Karşıma kocaman bir köpek çıktığında şaşırdım. Leyla yavaşça eğilip:

"Reis, gel oğlum." dediğinde köpek koşarak Leyla'nın yanına gelip etrafında dönmeye başladı.

"Kimin bu yakışıklı?" diyerek bende köpeği sevmeye başladım.

"Abimin. Zeyd abi getirip bıraktı."

"Abinin köpeği ise neden Zeyd de kalıyordu ki?"

"Ben rahatsızlanınca abim evden gönderdi Reis'i sonra Zeyd abi bakmaya başladı."

"Neden geri getirmiş peki?"

"Evinde artık bir prenses varmış. İki erkek ile aynı evde kalamazmış." dediğinde Leyla'ya anlamazcasına baktım. O da dudak büküp gülmeye başladı. Sanırım Zeyd'in kız arkadaşı köpeği istememişti. Yani anladığım oydu. Leyla tüm günü Reis ile bahçede vakit geçirerek harcadı. Derslerini dahi ekerek hem de.

Akşamüzeri Berzah ve Hare'nin evine gitmek için hazırlandık. Talha'yı kapıda bizi beklerken buldum. Leyla'ya sarılırken bakışları kısa bir an beni buldu. Bir şey diyeceği sırada onu dinlemeden arabanın arka koltuğuna oturdum. Kararlıydım, onunla konuşmayacaktım. Leyla da aramızda ki gerginliği fark ettiğinde Talha'ya tatsızlık çıkarma diyen bakışlar atıyordu. Yol boyunca araba da sessizdi herkes. Bende bir an önce bu yemek faslı bitsin ve eve gitmek istiyordum. Leyla ile tüm gün vakit geçirmek eğlenceli bile oluyordu ama Talha ile karşılaşmak istemiyordum artık. Hem akıl sağlığı hem de benim ruh sağlığım için...

Nihayet vardığımızda Talha inip Leyla'nın kapısını açtı. Leyla indiğinde ardından bende indim. Talha'ın rahatsız edici bakışları altında kapıya ilerdik. Kapıyı Berzah ve yanında bir kadın açtı. Sanırım Hare'di bu. Tıpkı onun bana baktığı gibi bende kadına baktım. Tesettürlü oluşuna şaşırmıştım ve çok güzel oluşuna da. Berzah'ın yanında yüzü parlayarak duran ince uzun kadın Leyla'ya sarıldıktan sonra uzun kirpiklerinin altında duran kehribar gözlerini bana çevirdi ve gamzesi görünürken gülümsedi: