Liegen duurt het langst

28. Klimop of klim op? That's the question

Opgedragen aan @Minnie-Mause en @GloryOfWarmth voor al jullie stemmen op het verhaal :) Altijd leuk om te zien dat nieuwe mensen mijn verhaal lezen ^_^

VORIGE KEER BIJ SAY CHEESE:
'Als ik jou was zou ik kletsebetsen met populaire Vos,' reageert Jake.

'Wat?' Geschrokken van zijn woorden schiet ik overeind. 'Hoezo?'

'Je hebt gewoon een aflevering "What does the Levi Fox say?" nodig,' zegt hij onverschillig. 'Ik bedoel. Heb je nou enig idee wat er is gebeurd?'

Aflevering 28: klimop of klim op? That's the question 

Niet te geloven dat ik dit doe. Niet te geloven dat ik naar het advies luister van Jake de Groot. Van alle mensen op deze wereld! Ongelooflijk. Nieuw dieptepunt. Nee, dit is als iemand een graf graaft onder het dieptepunt. Het Nederland van het dieptepunt dat alle dijken loslaat en het water naar binnen laat stromen.

En toch doe ik het. Nou ja, dat was het plan toen ik de deur uit stapte. Ik heb mijn vingers de klopper al laten omarmen, maar ik kan mezelf er niet toe aanzetten ook echt de beweging te maken. Wat als Levi niet open doet? Of nog erger, wat als hij dat wel doet?

Ik wiebel met mijn voeten op het paarse "welcome friend" matje. Het klinkt vervelend sarcastisch nu. Bijna alsof het me uitlacht.

Ik schrik als plots de deur opengaat en een vrolijke blondine in de deurpost staat. Nicoles korte haren zwaaien wild heen en weer als ze lachend de deurklink vast heeft. Ze stopt met lachen als ze mij ziet. Haar paarsroze lippen vormen een "o" als haar blauwe ogen ongemakkelijk wegkijken. Ze doet de deur ook niet verder open alsof ze al in de startpositie staat me weg te sturen.

'Wat doe jij hier?' Ze houdt haar stemvolume opmerkelijk laag. Zeker voor Nicole's doen.

'Ik moet hem even spreken,' reageer ik op dezelfde toon. Ik weet niet precies waarom ik zo fluister, uiteindelijk moet hij me toch gaan horen. Ik haal dan ook diep adem, zet mijn voeten stevig op de grond en zeg met een normale stem: 'Ik moet...'

Gelijk legt ze haar hand op mijn lippen om mij de mond te snoeren. Waarschuwend en met geschokte ogen zwaait ze met haar handen. 'Weet je zeker dat je,' ze knikt naar binnen en slikt even, 'wil ontmoeten?' Haar ogen hinten voor een nee.

Heel kort twijfel ik. Als ze me de vraag zo stelt, dan nee, ik wil die chagrijnige Vos absoluut niet ontmoeten. Alleen maakt het nu niet echt uit wat ik wil. Het is gewoon tijd dat de waarheid boven water komt en dit is mijn laatste plan om het eindelijk te vinden.

Dus als Nicole haar vraag herhaalt, knik ik.

'Alle hens aan dek!' reageert ze op luid Nicole geluid. Ze schudt paniekerig haar blonde haren door de war en laat haar lok als een rommelige pony voor haar ogen vallen. 'Maar Levi is in een vreselijk staat. Ik bedoel Loretta,' ze steekt haar rechterhand op, 'en Keesje, 'ze steekt haar linkerhand op, 'hebben hem lekkernijen gekookt en zelfs mijn eten kon zijn humeur niet verbeteren.' Ze gebruikt Loretta en Keesje om stevig mijn schouders beet te pakken en me door elkaar te schudden alsof ze me wakker moet maken.

'Je bent gek!' Ze laat me los en ademt diep in om zichzelf te kalmeren. 'Maar als je zeker bent...' De shock lijkt al van haar af te glijden als een kleine glimlach haar lippen krult. Net alsof ze ineens de humor in de situatie kan vinden. 'Ik moet Levi als mijn bff dumpen en meer met jou omgaan. Jij hebt de echte drama, hè Dani!?' Ze schudt al zuchtend haar hoofd.

'Tja,' mompel ik alleen. Ik friemel wat aan het puntje van mijn ingevlochten haren. Het is een tijdje stil. Niet het "man wat zit ik in een nare situatie, hier moet ik even over nadenken" stilte. Het is meer de "why the fuck sta je hier nog Nicole?" soort stilte.