Ölüm senfonisi

Siz söyleyin

Siz hiç görmediğiniz birini sevdinizmi?
Sesini duymadan ,
Nefesini teninizde hissetmeden ,
Yan yana ,güneşin doğuşunu bir kez bile izlemeden ,
Sadece yüreğinizle,
Sevdinizmi?

Ben mi ?

Ben sevdim..
Hem de çok sevdim....

Bir kez bile bakamadığım gözlerinde
Ne anılar biriktirdim ...

Hiç koklamadigim ,ciğerlerime soluyamadigim o kokusunu merak ederek sevdim ...

Biliyorum yasakti bana,
Onu Sevmem yasak,
Ellerine dokunmam yasak ,
Öpmem yasak,
Koklamam yasak...

Kalp bu ,
hep imkansızı seçer...

Benim kaderim bu ,
hep engeller koyar hayat kısacık ömrüme...

Aşk bu ,sonu hep hüsranla biter ...

Aslında, rus ruleti gibiydi,benim için aşk,
Namlunun bir ucunda o ,
Bir ucunda ben ..

Ve aşk beni vurmuştu yine,
Hayatımın tam ortasından...
Taa şuramdan ,sol yanımda...

Insan tanımadığı birini özler mi?

Ben özledim..
Hemde hiç kimsenin ,kimseyi özlemedigi kadar.

Yüz yıllardir,yolunu bekledigim bir
Sevgili gibi özledim...

Tıpkı bir ilah gibi ,

Adem 'in havva yi özlediği gibi,

Müebbet yemiş bir mahkumun ,

Güneşi özlediği özledim...

Şimdi söyleyin ben delimiyim?

Yoksa

Aşık mı ?