Hapisteki Emanet (KARADENİZ SERİSİ-I)

45 "Kına"

BELİZ

Kurt'un yüzünü izlerken iç çektim, ne kadar güzel bir adamdı bu böyle...

Önündeki dosyalara baktıktan sonra bana döndü.

"Beliz?" Dediğinde gülümsedim.

"Kurt..." Diye fısıldadım.

Elindeki dosyaları kenara itti ve telefonunu eline aldı.

"Göster bakalım o dudaklarını kocana." Kıkırdadım ve dudaklarımı kameraya yaklaştırdım. "Orada olsaydım öpe öpe morartırdım o güzel dudaklarını." Gülümsedim.

"Delisin sen!" Dedim ve geri çekildim.

Beni istemeye gelmelerinin üstünden tam bir gün geçmişti.

"Şu davalarla uğraşmayı özlemişim." Diye mırıldandı.

"Çok yorulmana rağmen özledin mi?" Başını salladı ve ayağa kalktı.

"Biz buna meslek aşkı diyoruz bebeğim." Dedi.

"Mesleğini sevsinler aşkım." Dediğimde güldü.

Cübbesini üstüne giydi ve telefonunu eline aldı.

"Şimdi kapatmam gerek güzelim." Dudağımı büktüm.

"Tamam." Dedim üzgünce.

Kurt iç çekti ve gözlerime baktı.

"Üzülme Beliz, birkaç hafta sonra yeniden benimsin." Ofladım.

"Birkaç hafta çok, ben hemen senin olmak istiyorum!" Kurt güldü.

"Sen zaten her zaman benimsin şuri..." Kıkırdadım.

"Şey sana bir şey sormak istiyorum." Diye mırıldandım.

"Bir sorun yok değil mi?" Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Bugün iş çıkışı beni alır mısın?" Dedim.

"Alırım almasına da ne yapacağız ki?" Dediğinde göz devirdim.

"Sen beni gerçekten özlediğine emin misin?" Kahkaha attı.

"Özlemez olur muyum hiç?" Dayanamadım ve ben de güldüm.

"Yani aslında şey annemle babam barıştı ve birlikte olamıyorlar." Kurt kaşlarını çattığında utançla dudağımı ısırdım. "Yani ben varım diye..." Güldü.

"Gece sen odandayken yapamıyorlar mı?" Ofladım.

"Kurt ben evden gideyim de rahat rahat takılsınlar işte, hem geçen gün öpüştüler! Bırakalım da eski aşıklar rahat rahat şey etsin!" Kurt yeniden kahkaha attı.

"Ulan sen şuna seni köpek gibi özlediğim için annemle babamı bahane ediyorum desene!" Dedi alayla. "Yok birlikte olamıyorlarmış-" Sözünü kestim.

"Ya ne yapayım, beni almaya gelmezsin diye..." Gülümsedi.

"Ben mi gelmem?" Kendini gösterdi. "Sen ölüm olsan ben yine de sana koşa koşa gelirim yavrum, bu adam senin kokuna hasret..." Kıkırdadım.

"Ben de senin kokuna hasretim." Kurt göz kırptı.

"O zaman yedi gibi seni alırım, birlikte alışveriş yapmaya gideriz. Ne dersin güzellik?" Başımı olumlu anlamda salladım.

"Gidelim." Kurt saatine baktıktan sonra bana döndü.

"Çok geç kaldım, iki saattir beni oyalıyorsun!" Diye homurdanıp aramayı sonlandırdı.

Ağzım açık bir şekilde ekrana boş boş bakarken yeniden göz devirdim.

Öküz olmaktan asla bıkmayacaktı!