Κεφαλαιο 18ο

2.1K 138 2
                                    

Το χειρουργείο κράτησε 12 ώρες. Το κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε μου φαινόταν σαν αιώνας. Δεν σταμάτησα στιγμή να κλαίω στην αγκαλιά του Λουκ. Μου είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστώ όλο αυτό. Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις αλλά είναι σχέδον αδύνατον.

"Γιατρέ τι εγινε;" ρώτησα μόλις τον είδα να βγαίνει από το χειρουργείο

"Δυστυχώς δεν έχουμε κάποιο σημάδι βελτίωσης. Η πληγή του είναι πολύ βαθιά και αυτό δεν διευκολύνει καθόλου τη κατάσταση. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε όμως είναι πολύ κρίσιμη κατάσταση"

"Θα ζησει;" τον Ρώτησα και από μέσα μου προσευχομουν για μια θετική απάντηση.

"Δεν μπορούμε να εγγυηθούμε τίποτα ακόμα. Οι πιθανοντητες δεν ειναι πολλες. Θα κάνουμε όμως τα πάντα" μας είπε και έφυγε

"Μας έσωσες" είπε μέσα στα νεύρα και εγώ κλοτσισα με όλη μου τη δύναμη τη καρέκλα

"Εί εί έλα εδώ" μου είπε ο Λουκ και με πήρε στην αγκαλιά του. Άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Όλο το νοσοκομείο με άκουσε. Όχι δεν το δέχομαι. Δεν δέχομαι ότι ο έρωτας μου θα πεθάνει. Ότι θα με αφήσει μόνη μου.

"Σας ηρέμησε όλα καλά θα πανε. Ο Στο δεν πρόκειται να σε αφήσει μόνη σου. Θα το δεις" μου είπε ο Λουκ όμως είχε μια έκφραση σαν ούτε εκείνος να πίστευε αυτά που έλεγε.

"Δεν πρόλαβα Λουκ. Δεν πρόλαβα να του πω πόσο πολύ τον αγαπώ" του είπα μέσα στους λυγμούς μου. Ξαφνικά βρέθηκα στην αγκαλιά της Εύας και είδα τον Λουκ να φεύγει τρέχοντας.

"Ηρέμησε γλυκό μου θα έχεις όλο το χρόνο να του το λες" μου είπε και μου χάιδευε τη πλάτη.

"Ο λουκ τι επαθε;"

"Εε δεν καταλαβαίνεις. Κολλητός του είναι. Από μικρά είναι οι δύο τους. Ο ένας στήριγμα του άλλου. Το είναι και εκείνου πολύ δύσκολο" μου είπε

Έχει δίκιο. Ο Τεο είναι οικογένεια για τον λουκ. Πάντα ήταν ο ένας για τον άλλον. Έδωσε όλο του το κουράγιο σε εμένα. Όμως εκεινος; εκείνου ποιος θα του δώσει κουράγιο ότι όλα θα πάνε καλα;

Βγήκα κατευθείαν από την αγκαλιά της Εύας και έτρεξα προς τα έξω. Βρήκα τον λουκ να κάθεται σε ένα παγκάκι και να κλαίει. Μόλις με είδε προσπάθησε να κρύψει τα δάκρυα του

"Ελλγ μου έχουμε κάνα νεότερο;" με ρώτησε και εγώ πήγα και έκατσα δίπλα του χαϊδεύοντας του το χέρι. Το κουνησα αρνητικά το κεφάλι μου και εκείνος έσκυψε το κεφάλι του στο έδαφος

Anarchy girlΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα