Ö.L.7

106K 5.3K 2K
                                    

Beğenmediğiniz bir yer varsa söyleyin lütfen.

Multimedia da ipucu var :D

İyi okumalar.

Sabah müthiş bir baş ağrısıyla uyandım. Kaç günün vermiş olduğu yorgunlukla deliksiz bir uyku yaşamıştım. Saat sekize geliyordu dersin başlamasına daha bir saatten fazla vardı.

Annemi aramayı düşünüyordum. Bu hafta doğru dürüst hiç konuşmamıştık. Yan yatakta hala uyuyor olan Alin'i uyandırmamak için telefonumla beraber odadan dışarı çıkarak kapının önünde beklemeye başladım.

Telefonun bir kaç kez çaldıktan sonra açıldı.

"Alo. Elisa sen misin?" dedi karşıki taraf. Yeni uyandığı sesinden belli oluyordu.

"Evet anne benim nasılsın diye merak ettim" 

"Kızım sabahın bu saatinden başka saat bulamadın mı aramak için" Ah anne kızın neler çekiyor bir bilsen kesin yanına alırsın ve beni buraya postaladığın için pişmanlık duyarsın.

"Hadi ama anne her gün bu saatte uyandırmak için arıyorsun ya" dedim bıkkınlıkla.

"Her gün mü? Kızım tersinden mi kalktın. Ben seni aramayı 2 ay önce bıraktım artık sorumluluklarının geldiğini düşünmüştüm." dedi. Nasıl o aramamıştı. Her gün ben annem diye kiminle konuşuyordum. Sesi kesinlikle aynıydı. Kendi annemin sesini tanımayacak kadar delirmemiştim henüz.

"Anne benim kapatmam gerekiyor" dedim aceleyle.

Ses kaydı çekmiş olabileceklerini düşünmeden edemedim. Her sabah yaptığımız konuşma geldi aklıma günaydın, günün güzel geçsin, dikkat et gibi cümlelerden ibaretti.

"Ne oldu birden iyi misin hasta mısın yoksa? Hemen izin alıp buraya geliyorsun" dedi annem endişeli bir sesle. Bazen fazla abartıyordu. Hasta değilken bile numara yaptığım zamanlar oluyordu.

"Hayır ben iyiyim. Görüşürüz sizi seviyorum" dedim cevap vermesini beklemeden. Biraz daha uğraşsaydım bir tuhaflık olacağını anlayacaktı.

Tekrar içeri girerek yatağımı topladım. Derslere girme konusunda pek emin değildim yinede dersi dinleyerek zaman geçirebilirdim diye düşündüm.

"Günaydın" dedi Alin yerinden kalkmayarak.

"Günaydın" diyerek karşılık verdim bende ve aklıma takılan bir soru yönelttim.

"Birinin sesi birebir olarak ses programlarıyla yapılabilir mi?"

"Saçma soru sıradakine geçelim" 

 "Sadece fikrini soruyorum Alin" dedim gözlerimi devirerek.

"Birebir örtüşeceğini düşünmüyorum ama benzeri yapılabilir" Bu soruyu en iyi o bilirdi günde kaç şarkı dinlediğini kendi bile bilmiyordu. Kesinlikle kulağı hepimizden iyi duyardı sesleri.

"Sağol" diyerek kıyafet dolabını açtım. Üniformalarımı alıp banyoya doğru ilerledim. Allahtan okul kıyafetlerinin pantolon mu etek mi olacağına biz karar veriyorduk. Pantoloncu olanlardandım ben kısacık etekle nasıl rahat edebiliyorlardı. Bir ara okulumuzun sadece kızlardan oluştuğunu hayal etmiştim en azından rahat olurduk.

Aklımdaki düşünceleri bırakarak üzerimi değiştirdim ve saçlarımı ev topuzu olacak şekilde topuz yaptım.

Dışarı çıktığımda Alin'nin de yatağını topladığını gördüm. Benim çıktığımı görünce seslenmişti.

"Derslere girebileceğinden emin misin bugünü de asabiliriz" dedi bana dönerek.

"Yok canım daha neler hem bunu birde Özge'ye söyle istersen. Bir güne katlanabilir ama ikinci gün için aynısını yapamaz" dedim gülümseyerek.

ÖLÜM LİSESİ(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin