20 ~ " Hiçbir Şey "

680K 33.4K 7K
                                    

Herkesin sesi uğultularla kafamın içinde dans ederken Çağrı'nın #DirenKapı demesiyle gülmeye başladım. Kafamı gerçekten çok ama çok sert çarpmış olmalıydım. Kalabılığı yararak geçen Can'ı gördüğümde başımı tutuyordum.

" Açılın ben yavrusuyuum ! " diye bağıran Can'a herkes "Açılın ben Gay'im " demiş gibi baktı.

Dudaklarım yukarı doğru kıvrılınca Can zafer kazanmışçasına göğsünü dikleştirdi ve elini yumruk yapıp kalbine doğru vurdu. Fazla sert vurmuş olacak ki yerde benim yanımdaki yerini aldı.

" Ahh amma güçlüymüşüm lan haberim yok."

Gülmeye çalıştım fakat ağzıma gelen kan tadı buna engel oldu. Burnum kanıyormuş.. Allah kahretsin buraya kadarmış. Yalnız öleceğim kesinleşti. Manşetleri şimdiden görebiliyorum. "DÜZ YOLDA YÜRÜRKEN CAMA YAPIŞARAK HAYATINI KAYBEDEN GENÇ KIZ.. "

" Kumsal... iyi misin sen ? "

" İyiyim. "Diyerek Çağrı'ya cevap verdim ve hiç çaba göstermeden ani refleksle ayağa zıpladım.

" Gördünüz mü iyi- Aaaah "

Tahmin ettiğiniz gibi yine yeni yeniden yere yapıştım...

Gözlerimi yavaşça araladığımda başlarını üzerime eğmiş sayısız insan görünce sinirle bağırdım.

"Ne bakıyorsunuz ya Ayı mı oynuyor ?!"

Ayı dediğimde Çağrı ve Can'ın yüzlerinden bahsetmek istemiyorum.

Çağrı kalabalığı dağıttıktan sonra ikisi de kolumu omuzlarına atıp ben odaya kadar götürdüler. Başım yatağımla buluştuğunda tam konuşacaklardı ki buna engel oldum.

" Lütfen bir kez daha 'iyi misin' diye sormayın.Cidden bir şeyim yok."

"Pekala, yani bu demek oluyor ımm biz şey yapabilir miyiz ? "

" Ney ? "

" Biliyorsun işte .. pekala tamam, gülebilir miyiz ? "

" Sahne sizin .. "

2 DAKİKA SONRA

" Gülün dedim anırın değil yeter lan !! "

Tabiki beni dinlemediler. Burnumun kanaması geçmişti sadece biraz yorgun hissediyordum. Telefonum titreyince ekranı kaydırdım.

KİMDEN : Gülsüm

" Yoksa yanına mı geliyorum ? "

KİME : Gülsüm

" Can da burdaa "

Gönderdiğim anda kapı ritmik bir şekilde tıklatıldıktan sonra Gülsüm içeri geçti ve koltukta Can'ın kolları arasındaki yerini aldı.

" Siz küs değil miydiniz ? "

" Ve şimdi barıştık. " dedi ve Can'ın yanağına bir öpücük kondurduktan sonra devam etti. " Birini gerçekten seviyorsanız ondan uzak veya küs kalamazsınız gençler. "

Ben sessizliğimi koruyordum ki bir öküzün sesiyle herkes yerinden zıpladı.

" Ben anlamıyorum abi bu nasıl bir şey. En küçük bir şeyde hemen alınmalar ayrılmalar falan. Sonra tabi mal oluruz. Örnek : Can. Çocuk dün biz gelmesek bankla ilişkiye giriyordu lan! "

Havalı bir şekilde kafasını aşağı yukarı salladıktan sonra soru işareti dolu bakışlarını bize dikti.

" Olaya bak. Şimdi ise gayet mutlu ve geçmiş karşımıza felsefe yapıyorsunuz ??? "
Gülsüm küçümseyerek onu süzdü.

" That's love, bitch ! "

Ardından Can'la high five yaptılar. Bir an kendimi How i met your mother'da hissetmedim değil.

Can ilk defa sessizliğini korudu ve bir 15 dakika sonra odadan gittiler. Çağrı ise duş alacağını söyledi. Ben de bilgisayarımı alıp yatağıma daha da yayıldım ve Teen Wolf izlemeye başladım. Önemli sahnelerden birindeydim ki ( Yazar burda Stiles ve Derek sahnesinden söz ediyor. ) başucumdaki komodinde bir şey titredi.

Çağrı'nın telefonu.

Gözlerim ekrana kaydığında telefonu Çağrı'nın komodinine koymaya gidiyordum. Çünkü ben gerizekalıyım. Mesajı yukarıdan geçerken okudum ve bir kez daha hızlı okumama lanet ettim.

KİMDEN : Anne.

" Babanın kim olduğunu öğrenmek istiyordun şimdi neden hala kaçıyorsun ? "

Telefonu şokla yatağın üzerine bıraktım ve hızla arkamı döndüm. Yürümeye çalışıyordum ama ilerleyemiyordum. Yürüyemiyordum. O an Çağrı'nın çıplak gövdesine yapıştığımı farkettim.

Hadi ama! Sen duş almıyor muydun ? Belli ki almış çünkü izin verin söyleyeyim ISLAKTI !

ALTINDASADECEHAVLUVARDI!!!

"Ne zamandan beri telefonuma gelen mesajları okuyorsun? "

Gözlerimi kırpıştırdım.

" Bizim aramızda benim bilmediğim bir şey mi oldu? Hatırladığım kadarıyla biz hiçbir şeyiz.  Ne okudun telefonumda ? "

HİÇBİR ŞEYİZ.

Gözlerimin dolmasına karşılık ifadesiz kalmaya çalıştım. Neden oda arkadaşımın söylediği bir gerçeğe bu kadar takıyordum ki ?

"Son mesaj. "dedim kuru bir sesle ardından devam ettim. " Ama beni ilgilendirmez. Çünkü biz hiçbir şeyiz. "

Gülümsedim ve kapıya doğru yürürken konuşmaya devam ettim.  

"Sadece telefonunu baş ucuna koyuyordum. Ayrıca sanırım geçen gün arkadaş olduğumuzu söylediğin ve her gün beraber eğlendiğimiz için arkadaşız zannetmişim. Benim hatam. Kusura bakma. " 

 Kendimi dışarı attım. Yalnız kalmak istiyordum. Yürümeye başladım. Düz yolda bile sürekli takılıyordum. Hiçbir şeyi beceremiyordum.

Ben zaten kendi başıma Hiçbir şeydim. Öyle değil mi ?

Filmlerde çocuk her zaman kızı durdururdu ya da ne bileyim peşinden gelirdi. Dönüp arkama baktım ve sanki gelecekmiş gibi bir süre bekledim. Kimse gelmedi. Acıyla gülümsedim ve yürümeye devam ettim.

*****

YAZ ÖKÜZÜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin