Chapter 02: Unknown Heroine and Surprise Hugs

20.1K 589 72
                                        

To ImFree27, for being the first voter and commentator of this story.


* * *


It's 3:14 in the morning when I woke up. It's not yet dawning. I'm already fully awake so I decided to jog for awhile. I wore fitted top covered by a black hoodie, jogging pants and a rubber shoes. I brought a towel and stuffed earphones in my ears to avoid unnecessary sounds along the road.


Hindi pa rin sumisikat ng makaramdam ako ng pagod at gutom. Pinunasan ko ang mga patak ng pawis sa mukha at leeg ko. I think I've been running for more than an hour. I abruptly stopped in the nearest 24/7 convenient store. I raised a brow when I saw the guard lying on the floor. I don't know if he's epically sleeping or he's already dead due to heart attack or something. Ugh. Because I'm too lazy and hungry to bother, I walk passed through him and went to the fridge to get myself a drink.


Pagkahuha ko ng maiinom ay doon ko na rin nahagilap ang ibang pang kaganapan sa loob ng tindahan na ito: Isang babae ang mangiyakngiyak na hawak sa pamamagitan ng braso ng lalaking may itim na nakatakip sa kanyang mukha. Ang kahera ng tindahan na ito ay mukhang takot na takot sa gilid. They are looking at me like some sort of a specimen. The guy is opening and closing his mouth. He looks super pissed at the same time. Well, I can't hear a thing coz of a dance pop music blasting through my ears in a full volume. I lazily remove it so I can catch up with what is happening. Tsk. Obviously, It's a robbery.


"...kang gagawalaw kundi papatayin kita!" He shouted angrily. Ito lang ang naabutan kong sinabi niya. I forgot to mention, he's holding and pointing a gun at me.


Hindi ko pinansin ang pagbabanta niya at naglakad pa palapit sa pwesto nito. Napaatras ito ng konte pero naisipan pa rin nitong iputok ang baril sakin. Natantsa ko na ang magiging deriksyon ng bala kaya pinihit ko lang ang ulo ko pakanan para iwasan ito. Nanlaki naman ang mata ng magnanakaw pati na rin ang babaeng hawak niya na nakasuot ng puti mula ulo hangang paa, isang nars. Napasigaw din sa gulat ng pagputok ng baril ang babaeng kahera sa sulok.


"Wag kang lalapit, Halimaw!" Bago pa siya magpaputok muli ng mga bala ay nahawakan ko na ang baril nito at siniko ang panga nito na sanhi ng pagkabitaw niya. Pinukpok ko ang baril sa ulo nito making him unconscious and fell on the floor. The nurse got loose and stood their shocked. I know...I knocked him too fast for their naked eyes. Assassins, like me, are used to it.


Nilagpasan ko sila at naglakad palapit sa totoo kong pupuntahan, sa may lalagyanan ng sandwiches. I chose the ham and cheese flavored one and went to the counter. The cashier was still shaking while holding his phone, probably calling in the police station or to her manager.


"Sa-Salamat." I don't know why she is thanking me but I shrugged it off and push my items a little, which is a Sarsi in can and a ham and cheese sandwich. Mukhang hindi niya pa maintindihan dahil tinitigan niya nang pabalik balik ang bibilhin ko at ang mukha ko. Tinaasan ko lang siya ng kilay. This is her job, right? To scan my purchased items and I'll pay it. Tss. "Ay! Hindi na. Hindi na. Wag mo ng bayaran. Kung gusto mo kumuha ka pa dyan." She exclaimed after realizing what I'm showing to her.


"Thanks for the free food and drink." I said as I turned my back. To my surprise, the nurse girl, the hostage, awhile ago hugs me. I hold my gasp as I felt a foreign feeling. No one dares to hug me before. Well, there is one but I don't want to remember that again. To my reflexes, I pushed her away.

Pretty but DeadlyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon