Το φιλί του Νάρκισσου

35

Απόσπασμα από το ημερολόγιο της σοφίας στεφάνου

Από την άλλη μέρα το πρωί τόσο εγώ όσο κι ο Νικόλας γίναμε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι.

Εκείνος κάθισε κι έφτιαξε μόνος του πρωινό και για τους δυο μας αφού έδιωξε πρώτα τους υπηρέτες, ενώ εγώ ξύπνησα ζαλισμένη από το ποτό που είχα καταναλώσει την προηγούμενη νύχτα. Ακόμη δεν το είχα πιει σε μεγάλες ποσότητες, αλλά ακριβώς επειδή ήμουν άμαθη με είχε πειράξει έστω κι αυτό το λίγο.

Κάθισα πάντως με τον άνδρα μου και τον άκουγα να φλυαρεί για τις δουλειές που τον περίμεναν στην Αθήνα. Το μυαλό μου όμως έτρεχε αλλού, κι εκείνος το κατάλαβε και άφησε στη μέση αυτό που έλεγε:

-Όταν θα κάνουμε ένα παιδί τότε θα το φέρνουμε συχνά εδώ, τι λες; Δε θα την αγαπήσει τη Μονμάρτρη;

Έμεινα με το ποτήρι του χυμού στο χέρι. Μακάρι να μου τα είχε πει χθες αυτά τα πράγματα...

-Σοφία, με ακούς;

-Πολύ καλά, Νικόλα. Πώς πέρασες χθες το βράδυ; Συναντήθηκες με αυτή τη Ναντ ξανά;

-Όχι βέβαια, δεν την ξαναείδα. Για το παιδί τι λες;

-Λέω πως ίσως και να μη θέλω να κάνω παιδί μαζί σου πια.

Σηκώθηκα από την καρέκλα μου αφήνοντας σχεδόν ανέγγιχτο το πρωινό μου.

-Πού πας;

-Μια βόλτα, δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω.

-Μα έλεγα να τηλεφωνήσουμε μαζί στους γονείς σου τώρα.

-Λυπάμαι, αυτή την ώρα δε μπορώ, αργότερα ίσως.

Τον εγκατέλειψα κι έφυγα χαμογελώντας. Είχα αρχίσει να μεταμορφώνομαι. Ο καιρός ήταν καλός κι εγώ ήθελα να καταπιαστώ με κάτι, μπήκα λοιπόν σε ένα πολυκατάστημα κι άρχισα να ψάχνω όσα προιόντα ήταν σχετικά με τη βασίλισσα του χιονιού. Βρήκα το παραμύθι σε βιντεοκασέτα καθώς και σε εικονογραφημένο βιβλίο, και τέλος, ανακάλυψα κι ένα δισκάκι με τη μουσική της βασίλισσας του πάγου, Τα αγόρασα όλα αφήνοντας και φιλοδώρημα και μετά χωρίς να το πολυσκεφτώ μπήκα στο καφέ της Μαρί, το οποίο εκείνη την ώρα ήταν κατάμεστο.

Την Κλοντέτ δεν την είδα στην αρχή επειδή ήμουν απορροφημένη από τις νέες μου αγορές. Βιαζόμουν να βολευτώ στο μοναχικό μου τραπεζάκι και να ανοίξω το βιβλίο για να ξαναδιαβάσω την ιστορία της που ήδη κόντευα να τη μάθω απ'έξω.