Sessizliğin Müziği

Son

Anlamsız gelecek belki ama Sessizliğin Müziği'nin finalindesiniz. Daha fazla uzatmayacağım çünkü okunmuyor ve ben de silmeye kıyamıyorum. Bu zamana kadar yanımda olan herkese teşekkürler.

O zaman hikayemizin dengesizliğine yakışır bir son olsun.

Iyi okumalar.

Kurtulmuştum artık. Hodong'tan da hayatın anlamsız gelen karmaşasından da. Hırslarımdan da,yalnızlığımdan da. Kötü kalplere kötü çarpan tuhaf kalbim duruyordu belki ama şimdi zehrimi baskılayan bir antikor dolanıyordu damarlarımda. Görselim...

Biraz daha koştuktan sonra yara dolu yüzüne baktım. Hodong'tan kurtulmak için çıkmıştım yola ve peşimden gelmişti. Gelmeseydi ben ölecektim belki ama en azından onun güzel yüzüne bir şey olmayacaktı.

Nefes nefese durup bana odaklandı. Benimde yüzümün ondan bir farkı yoktu.

Sağ elimi kaldırıp yanağına yasladım. Morluk ve kana boyanmış yanağına...

-Sen şu kısa ama kötü hayatımın tek gerçeğisin.

Derin bir nefes verip elini elimin üstüne koyup yanağına daha da bastırdı. Gözleri kapanmıştı. Manzaraların en güzeliydi.

+Aşığım sana.

Kalbim acımaya başlayınca hızla elimi çektim. Deli gibi benim olsun istiyordum ama bunu ona nasıl yapacaktım.

-Git artık. Ben de gideceğim ve hikayemiz bitecek.

Kaşlarımı olabildiğince çattım ama deli gibi ağlamak istiyordum.

Kaşları çatık bir şekilde elimi tuttu. Sert davranıyordu.

+Ne saçmalıyorsun sen? Kurtulduk işte her şeyden. Şimdi beni terk mi edeceksin?

Elimi tekrar çekerek ondan uzaklaştım. Yüzündeki acıyı görebiliyordum.

-Gideceğim. Burada kalırsam beni de seni de öldürürler.

Dudaklarını dişleyip bana yaklaşarak açtığım mesafeyi kapattı.

+Tamam. Gidelim.

Elimi tutup yürümeye kalkışınca 'hayır' diyerek bağırdım.

-Sen bir idolsün aptal. Lüks hayatını,hayranlarını,arkadaşlarını nasıl bırakacaksın? Sana bunu yapamam.

Vücudunu tamamen bana döndürüp yavaşca yaklaştı. Tam yanımda durduğunda ayakkabılarının ucu benimkilerin ucuna değiyordu.

Başımı yüzüne bakmak için kaldırdım ve hiç beklemeden öptü beni. Kısacıktı.

+Sensiz ölürüm doktor. Eminim beni seven kimse ölmemi istemez. Seni seviyorum. Anlasana sana ölüyorum.

Kalbim yanıyordu. Çok fazla yanıyordu. Ondan bu şekilde asla ayrılamazdım.

Elini tuttum ve sessizce yürümeye başladım. Aşık olduğum adam oydu ve onu her zaman yanımda istiyordum.

.
.
Yazardan

Doktorun evine girdiklerinde ikisi de nispeten mutluydu. Yorgunlardı,seviyorlardı. Zordu ama başarmışlardı.