11

270 18 1
                                    

Pov Bella



Dzisiaj święta! Nawet nie wiecie jak się cieszę. Fred mówił, że ma dla mnie jakąś niespodziankę i trochę się boję co to może być. Znając go i jego brata to najpewniej zasadzili już na mnie jakąś pułapkę. Na święta z Grryfindoru zostałyśmy tylko my (ja i Cass), bliźniaki, ich młodszy brat Ron oraz Harry Potter. Nie wiem jak to się stało, że jest nas tak mało. 

Od razu po obudzeniu rozejrzałam się po pokoju i kiedy nie dostrzegłam w nim Cassidy, jak najprędzej zbiegłam do pokoju wspólnego. Wszyscy już tam byli i czekali na mnie. Podeszłam do nich i powiedziałam:
-Wesołych świąt-na co odpowiedzieli mi tym samym.-To może rozpakujemy już te prezenty?
Po usłyszeniu twierdzącej odpowiedzi, podeszłam do choinki i wygrzebałam wszystkie prezenty dla mnie. Było ich znacznie więcej niż zazwyczaj, bo cóż zawsze w święta dostaje dwa prezenty, a tu jest ich pięć.
Od siostry dostałam książkę pt."1000 psikusów na każdą okazję" i puchate rękawiczki. Rodzice przysłali mi kilka sukienek. Od bliźniaków dostałam karty do gry w Eksplodującego Durnia. 
-Dzięki Bella!-krzyknęli bliźniacy i się na mnie rzucili.
-Nie ma za co-odpowiedziałam śmiejąc się. Chłopcy dostali ode mnie zestaw eliksirów, które pomagała mi robić Cassidy, więc jest to nasz wspólny prezent dla nich. Znajdują się tam mniej więcej takie eliksiry jak: eliksir na kaca, dodający wigoru, bujnego owłosienia, trochę veritaserum i Felix Felicis. No dobra. Ja tylko podawałam składniki.
Wracając, zostały mi do odpakowania dwie paczki. Zdecydowałam się najpierw otworzyć większą. Jak się okazało był to prezent od mamy rudzielców. W środku znajdowało się mnóstwo krówek i dziergany fioletowy sweter z literką B.
-Zobacz George, Bella dostała sweter Weasleyów.
-Co dostałam?
-Sweter Weasleyów-powtórzył Fred.- Nasza mama co roku takie dzierga dla wszystkich z rodziny.
-Ale ja nie należę do waszej rodziny.
-Jesteś naszą przyjaciółką. To wystarczy.
-A skąd wasza mama o mnie wie co? I skąd wiedziała, że fioletowy to mój ulubiony kolor?
-Cóż jakby to powiedzieć-udawał zamyślenie George.- Fred wiele o tobie pisał.
-Tak samo jak ty o Cass-pokazał mu język Fred.
-W takim razie w następnym liście bardzo jej ode mnie podziękujcie.
Wzięłam do ręki ostatnie pudełeczko. Najmniejsze ze wszystkich. Kiedy je otwarłam w oczy rzuciła mi się złota bransoletka z blaszką, a na niej było wygrawerowane "BCFG". W środku była jeszcze karteczka, na której pisało "Żebyś nigdy o nas nie zapomniała~Twój rudzielec".
-Jejku Fred. Dziękuje-powiedziałam i szybko przytuliłam się do chłopaka.
-Nie masz za co-wyszeptał oddając uścisk.
-Właśnie, że mam-odszepnęłam i pocałowałam go w policzek. Po dłuższej chwili, zapytałam cicho Freda-Dlaczego wasz brat się nie odzywa?
-Żeby was obrażał? Nie ma mowy. Jeszcze zanim przyszłyście rzuciliśmy na niego "Silencio". Nawet Harry wyglądał jakby był zadowolony z takiego obrotu spraw-zaśmialiśmy się.-A teraz ja mam pytanie-skinęłam głową na znak, że słucham.-Dlaczego Cass nie rusza się z kanapy i nie odpakowała jeszcze prezentów?
-Co?-odwróciłam się żeby sprawdzić czy to prawda. Rzeczywiście, wszyscy już odpakowali prezenty tylko nie ona. Cassidy siedzi na kanapie i czyta jakąś książkę. Zanim zdążyłam się odezwać, zrobił to za mnie George.
-Cass? Dlaczego nie odpakowałaś prezentów?
-Są dla mnie prezenty?-zapytała szczerze zdumiona i nawet nie próbowała tego ukrywać.
-Wszystko co zostało pod choinką jest dla ciebie. No odpakuj-zachęcił ją. Teraz zauważyłam, że zostaliśmy tu tylko we czwórkę.
Cass niepewnie podeszła do drzewka i się przy nim usadowiła, po czym zaczęła po kolei odpakowywać prezenty. Od naszych rodziców dostała jedną sukienkę i do tego krótki liścik, po którego przeczytaniu miała niezbyt zadowoloną minę.
-Co tam pisze?-zapytałam i wyszarpnęłam jej kawałek pergaminu. Gdybym tego nie zrobiła nigdy nie dowiedziałabym się co na tym pisze.-" Pamiętaj, masz być naszą dumą i robić wszystko czego cię nauczyliśmy. Nie zawiedź nas bo inaczej wiesz co cię spotka." 
-Cass?- zapytał cicho George.-Często dostajesz od nich takie listy?
-Żeby to były tylko listy-wyszeptała patrząc pustym wzrokiem w sukienkę, którą dostała.
-Ludzie, mamy święta. Tą sprawą zajmiemy się kiedy indziej-powiedział Fred.-A teraz Cass rozpakowuj dalej.
Cassidy go posłuchała i chwyciła za inną paczkę. Był to prezent ode mnie. Mnóstwo składników na eliksiry. Także kilka tych ciężko dostępnych.
-Dziękuje Bella-ja uśmiechnęłam się tylko w odpowiedzi.
Następny prezent był od bliźniaków. Cass dostała od nich Czarodziejskie Szachy. Kolejna paczka była cała owinięta czarnym papierem. Na widok tego prezentu, Cass się uśmiechnęła. Pierwszy raz od wielu lat widzę jak szczerze się uśmiecha. Nie odpakowała tego prezentu tylko odstawiła go na bok.
-Od kogo to?-zapytałam.
-Wystarczy, że ja wiem.
-A dlaczego go nie odpakujesz?
-Wolę zrobić to na osobności.
Chwyciła za kolejną paczkę, którą był prezent od mamy bliźniaków. Było w nim to samo co u mnie, tylko że Cass dostała ciemnozielony sweter z literą C. 
-George często się o tobie rozpisywał-poinformował ją Fred, czując na sobie pytający wzrok mojej siostry.
Ostatni prezent był chyba najmniejszy. W środku była podobna bransoletka do mojej, tylko była srebrna. 
-"Żebyś nigdy o nas nie zapomniała~Twój idiota."-skierowała swój wzrok na Georga i powiedziała.-Dziękuję.
-A dostanę przytulasa?-zapytał rozkładając ręce. Trzeba dodać, że stał. Cassidy uśmiechnęła się szeroko, wstała i wskoczyła Georgowi w ramiona, który zaczął się kręcić wokół własnej osi. Słysząc ich wesoły śmiech, razem z Fredem również zaczęliśmy się śmiać. Po chwili George odstawił moją siostrę z powrotem na ziemię. Podczas tych przytulasów do PWG wrócili Harry i Ron(już potrafiący mówić).
-No już, zakładajcie szybko swoje sweterki-jak powiedział Fred, tak zrobiliśmy.
-Nienawidzę koloru kasztanowego-jęknął Ron i założył sweter.
-Na twoim nie ma litery-powiedział George.-Chyba uważa, że nie zapominasz swojego imienia. Ale my nie jesteśmy tacy głupi, wiemy, że nazywamy się Gred i Forge.

Na tą uwagę razem z Cass wybuchnęłyśmy niepohamowanym śmiechem.
-Więc co ty na to Gred, żebyśmy poszli na śniadanie i zostawili tych gołąbeczków-tu moja siostra wskazała na mnie i Freda-samych sobie?
-Z przyjemnością księżniczko.
-Ech. Nie oduczysz się tego prawda?-zapytała z lekką irytacją.
-Niestety. Będziesz się musiała przyzwyczaić-odpowiedział George i chwytając moją siostrę za rękę, wyprowadził ją z PWG.
-Więc co robimy?-zapytałam Freda, lecz on zamiast mnie słuchać, przyglądał się czemuś na suficie. Podążając za jego wzrokiem, natrafiłam na to w co się tak wpatrywał. Jemioła. W tym samym momencie spuściliśmy na siebie wzrok i przez dłuższą chwilę patrzeliśmy sobie w oczy. Ma je takie ładne w kolorze mlecznej czekolady. Nie zauważyłam nawet kiedy zaczął się nade mną nachylać. Kiedy zorientowałam się co się dzieje było już za późno. Pocałował mnie lekko. To trwało ledwie chwilę, ale czułam jakby stado motyli miało zaraz roznieść mi brzuch od środka. 

Odsunęliśmy się od siebie i razem stwierdziliśmy, że lepiej będzie jeśli pójdziemy już na śniadanie. Przez resztę dnia było normalnie. Jakby nic takiego się nie zdarzyło. Bo właściwie to nie było nic wielkiego. Zapomnę pewnie po tygodniu.


Pov  Cassie



Pod wieczór siedziałam już w pokoju, podczas gdy Bella była u chłopaków. Stwierdziłam, że to dobry moment by odpakować prezent w czarnym papierze. Po otworzeniu pudełka ujrzałam piękny, srebrny, delikatny naszyjnik z zawieszką węża. Do prezentu była dołączona karteczka "Mam nadzieję, że ci się spodoba". Od razu założyłam prezent na szyję i dotykając go leciutko, wyszeptałam do siebie:
-Dziękuję Severusie.

Ślady ŚmierciożercyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz