Ang Mutya ng Section E (Part Three) The Final Battle

Chapter 269

A/N:Again, the grammar. Marami akong binago. Ihahabol ko nalang yung dalawa pang chapter. Tuesdays siguro. Sayang kasi yun.

Paantay nalang sa pade-dedicate. Inaayos ko pa mga list. Naka-screenshot kasi lahat.

Party

Keifer's POV

I want Jay-jay to stay. I want to hold her tight and make sure of not letting go. I badly want to.

"What happened Kuya?" Keigan ask me.

I look at him with my usual blank expression and shook my head.

"Nothing."

"Puro pasa at sugat ang muka mo. Kaya panong naging nothing yan?"

Sinubukan kong bumangon mula sa pagkakahiga sa kama. Bahagyang kumirot ang ulo ko at mabilis na binalot ng pagkahilo.

"Magpahinga ka muna." Keigan said while forcing me to lay down.

Tinabig ko ang kamay nya. "Mahaba na ang naging pahinga ko."

Pinilit kong tumayo at lumakad papunta sa CR. Humarap ako sa salamin at napailing ako sa itsura ko. Jay-jay can literally damage a face through her punches.

Hanggang ngayon misteryo sakin kung pano lumakas ng ganito ang mga suntok nya. Sa tingin ko hindi yon dahil sa lagi nyang pakikipag-away dati. She's a woman and it's quite impossible for her to make her punches stronger.

O baka dahil sa sobrang galit nya sakin.

Sinubukan kong hawakan ang muka ko at agad kong naramdaman ang kirot. Binaliwala ko nalang ang sakit. Hindi na bago sakin ang ganito pero kahit ganon pakiramdam ko mas masakit ang mga suntok na natanggap ko ngayon. Dahil siguro galing to sa taong mahal ko.

Bumalik sa isip ko ang mga nangyari kanina. I'm in the verge of giving up my inherits. Hindi ko na kayang itulak pa si Jay-jay palayo sakin.

Mababaliw na yata ako sa kakaisip sa kanya at sa mga mangyayari samin. Pero isa lang ang sigurado ako.

I have to make sure that I will not loose her.

Binuksan ako ang gripo at naghugas ng kamay. Pagkatapos pinunasan ko yon sa towel na nakasabit sa tabi lang ng salamin. Dumiretso ako sa walk-in closet ko para magbihis.

"Saan ka pupunta?" Keigan ask.

Sandali ko syang tinignan bago hubarin ang shirt ko at palitan yon ng polo shirt.

"Pupuntahan mo sya?"

There's no point on answering him. He already know it.

"Please Kuya... Sabihin mong mali ang narinig ni Honey kanina." Paki-usap nya.

"No. She heard me right." I answer without any hint of regret.

I grab another hoodie from my closet and wear it. My foot is about to move when Keigan grab my arm.

"Let go Keigan." I said with authority.

"No." He said forcing himself to face me. "...I will stop you no matter what."

My eyes look at him intently. I can sense his fear but obviously trying to hide. Ayoko syang sigawan, ayokong iparamdam na ako pa rin ang masusunod sa bahay na to. He's still my brother and I don't want him to feel scared at me. The same way he feel with our Monster Dad.