poelen van mos,
en takken en groene bladeren
poorten tot de storm die in je woedt
een stukje van jouw
oh zo
melancholische
ziel
je bent niet meer
wie je was
het vertrouwde bruin
werd zwart
de cappuccinokleur maakte plaats
voor
diepe houtskool
onvoorspelbaar en
donker
mysterieus en
anders
jij bent anders
JE LEEST
onzichtbare woorden
Poetrywoorden die ik niet zeggen kan woorden die ik wel voelen kan woorden die ik alleen schrijven kan
