28 ~ Bed (SPG)

366K 8.8K 677
                                    

A/N: Happy 400+ comment sa Chapter 27! 😍

CHAPTER TWENTY EIGHT

IT WAS a long night for Brooke and Gelicah. Ang rebelasyon tungkol sa hindi nila pagiging magkapatid ay nadagdagan pa nang pag-amin ni Brooke ng damdamin nito para sa kanya.

Kinabukasan habang nakahiga sa kama ay inalala niya ang usapan nila ng asawa, na ngayon ay mahimbing na natutulog sa may tabi niya.

"M-Mahal mo ako?" Naitanong niya sa mababang tinig.

Everything that Brooke said 'bout his real feelings for her just sinked in after a few minutes of being stunned.

There's a small smile on his lips before he nodded his head. Mas lalong nadepina ang kislap sa mga mata dahil sa lampshade sa gilid na bahagi sa tabi ng kama.

His elbows were at the side of her head. He's covering her body with his massive and muscular built. She can see the muscles on his back and shoulder whenever she look up in the sailing.

Ang salamin sa kisame ay tila ba isang tahimik na saksi sa pag-uusap nila ngayong gabi. Isang saksi sa muling pag-iisa nila ni Brooke.

"Mahal kita, Gelicah." Paos na sabi nito na titig na titig sa kanya.

Unti-unti ay bumaba ang labi nito, tinagpo ang kanya. Isang marahan na halik ang iginawad sa kanya at para na siyang matutunaw. Ang kalampag ng puso niya sa dibdib ay halos marinig niya na rin.

"We don't need to pretend anymore. Let's make everything right and real between us." Brooke added. "Totohanin na natin ang pagpapanggap natin bilang mag-asawa."

Her husband made her speechless again. Bumuka ang bibig niya pero wala namang lumabas na salita roon. Nanginig ang labi niya at naiyak nalang dahil sa mga naririnig niya. Everything is making her very emotional.

"I'm sorry kung natagalan bago natin nalaman ang totoo. I should've made an investigation about your family background before I marry you. But that wasn't on my mind, because all I wanted that moment was to...marry you and be my wife, without thinking about the consequences that might happen."

"H-Hindi ka ba nagsisisi na pinakasalan mo ako?" Humikbi siya.

Brooke was kissing her tears away again. Uh! Why does he needs to be so sweet?

"I have no regrets of marrying you. In fact, I don't picture myself marrying other woman, but only you. I don't see myself having a kids if the mother would not be you."

Kahit humihikbi ay ngumiti pa rin siya sa asawa. Marahan na sinapo niya ang panga nito, at may pagmamahal na pinagmasdan ang gwapong mukha.

"Ako rin, hindi ako nagsisisi na pinakasalan kita, Brooke. Kung may pagkakamali man akong magagawa, siguro 'yon ay kung pipigilan ko ang puso kong mahalin ka...kasi, parang pinigilan ko na rin ang sarili kong sumaya."

"Uhh," Brooke let out a long groan and tilted his head back, closing his eyes.

Ramdam niya ang paghugot nito ng hangin sa dibdib bago muling ibinaba ang tingin sa kanya. His lips protruded cutely as if he's stopping himself to speak whatever's on his mind.

"Mahal na mahal kita, Brooke." Dagdag niya pa at tila mas lalo itong nahirapan itago ang kung anoman ang saloobin.

"Damn it," he curse softly as he tilted his head down. He took a deep breath again, seems like he was calming himself.

"At, tama ka, totohanin na natin ang pagpapanggap natin. Handa na akong ipagsigawan sa mundo kung gaano kita kamahal—"

"No, I should be the one who will let the world know how much I love you, baby." Brooke cut her off gently. "But right now, let me claim you as officially mine."

Territorial Men 3: Brooke Montero (Published Under LIB BARE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon