Obviate Difficulties By Love

[16]

ကုတင္ေပၚတြင္ ေဆးခန္းမွဝတ္စံုနဲ႔ လဲေလ်ာင္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနသူအား KyungSooေတြေတြေလးပင္ ၾကည့္ေနမိသည္...

ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ..ေဆာင္းဝင္လာၿပီမို႔ ေအးလာတဲ့အခ်ိန္ လက္ေမာင္းက နာေနေတာ့မွာ..သူနာက်င္ေနေတာ့မွာ...

အေတြးထဲမွာ ပူပန္မႈေတြက ေရာႁပြမ္းလို႔...

မရမကက်ခ်င္ေနသည့္ မ်က္ရည္ေတြအား ထိန္းခ်ဳပ္ထားရျခင္းသည္ကား ဆို႔နင့္မႈကိုပိုလို႔ပင္တိုးေစသည္...

စီနီယာအသင္းသားႏွစ္ေယာက္၏ ဟိုဘက္ဒီဘက္ပစ္ကာ ေလ့က်င့္ေနတဲ့ေဘာလံုးက မရည္ရြယ္ပါပဲ KyungSooရပ္ေနရာတည့္တည့္ဆီ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္...

သိုေပမယ့္ JongIn sambaeက ထိုေဘာလံုး မိမိကိုမထိေအာင္ သူေက်ာေပးကာ ကာကြယ္လိုက္တာေၾကာင့္ အရွိန္နဲ႔ေဘာလံုးက သူ႔ဘယ္ဘက္ပခံုးဆီ တည့္တည့္ေရာက္သြား၏...

အေရးေပၚကားေခၚကာ ေဆးရံုသြားၾကမည္ဟုျပင္ေသာ္လည္း ေက်ာင္းကမျပန္ေသးသည့္ ေဆးခန္းကဆရာဝန္ကလည္း ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ KyungSooတို႔ေတြ ေက်ာင္းေဆးခန္းမွာပင္ျဖစ္သည္...

ေဘာလံုးပစ္လိုက္သည့္ စီနီယာအစ္ကိုႀကီးကလည္း သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္သြားသည္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ကာပူပန္ေန၏...

လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ဆို ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ေနမည္စိုးတာေၾကာင့္ အသင္းသားေတြအား အိမ္ျပန္ခိုင္းလိုက္ကာ လူရင္းေတြပဲေက်ာင္းေဆးခန္းမွာ ေနခဲ့လိုက္သည္...

နည္းျပဆရာႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ခုတင္ေဘးကခံုမွာထိုင္လို႔...

Chenရယ္ DaeMinရယ္ MinSeok Hyungရယ္ကေတာ့ ေဆးခန္းထဲမွာခ်ထားသည့္ ဆိုဖာရွည္တြင္ ထိုင္ေနၾကသည္...

TaeMin Hyungနဲ႔ မိမိကေတာ့ ကုတင္အစြန္းမွာ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္...

"ေခ်ာက္"

တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ အခန္းထဲဝင္လာသည့္ ဆရာဝန္...

ဆရာဝန္ဝင္လာတာေၾကာင့္ အကုန္လံုးမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကသည္...

"လက္ေမာင္းအရင္းက အဆစ္ကေရာင္သြားတာေၾကာင့္ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္သံုးပတ္ေလာက္ လက္ကိုသိပ္မလႈပ္ရွားရင္ေကာင္းမယ္.. ေလးပင္တာေတြမ,မပဲေနပါ..မဟုတ္ရင္ တစ္ခါထိခိုက္ၿပီးသားလက္မို႔ ေနာက္တစ္ခါထိခိုက္ဖို႔ကမလြယ္ဘူး...
ေပးတဲ့ေဆးကိုလည္း မွန္မွန္ေသာက္ေပါ့"