~It's just the beginning of everything ~
«Ρίξτε»Άκουσα την δυνατή φωνή του Harry και με μια κίνηση πάτησα την σκανδάλη.
Ακούστηκε ακόμα μια φορά αυτός ο δυνατός ήχος που κάνει το όπλο και η σφαίρα εκτοξεύτηκε κατευθείαν στον στόχο.
Συνηθισμένο πλέον για εμένα.
«Dylan, πολύ καλή βολή. Ashley προσπάθησε καλύτερα την επόμενη φορά. Luke πρέπει να έχεις πιο γρήγορα αντανακλαστικά!»Ο Luke μούτρωσε και εγώ έριξα ένα γελάκι, ώσπου γύρισε και με άγριο κοίταξε. Η αλήθεια ήταν ότι με το ζόρι κρατιόμουν να μην ξεσπάσω σε γέλια.
Αλλά ίσως να μην μου χρειάζονται κι άλλα προβλήματα αυτή την στιγμή.
«...Sky, όπως πάντα η καλύτερη.» Ο Harry έστρεψε το βλέμμα του πάνω μου και χαμογέλασε περήφανος για εμένα. Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήμουν από τους καλύτερους εδώ μέσα. Ήμουν από τα ελάχιστα παιδιά που μπήκαν στους Five πολύ νωρίς και πολύ εύκολα . Βέβαια με προπονούσε και ο πατέρας μου...Άλλα είναι και κάποια πράγματα που δεν θέλω να θυμάμαι.
Ο Harry συνέχισε να μιλάει στους υπόλοιπους για λάθη που δεν πρέπει να κάνουν ... Αλλά εγώ δεν ήμουν εκεί.
Ήμουν πίσω... Στις αναμνήσεις.
Ασυναίσθητα έπιασα το χέρι μου και κοίταξα πονεμένα τα τατουάζ που είχα κάνει μετά από εκείνη την μέρα.
Που εκεί κάποτε δεν υπήρχαν τατουάζ ζωγραφισμένα με μαύρο μελάνι και διάφορα σχέδια... Αλλά ουλές και σημάδια.
Που ακόμα και τώρα συνεχίζουν να με πονάνε το ίδιο.
Μόνο που τώρα... Έχω μάθει να κρύβω τον πόνο μου - σωματικό και ψυχικό - από τα μάτια των άλλων.
«Ε Skyyyy τελειώσαμε, πάμε για μπάνιο!»Άκουσα ξαφνικά την φωνή της Alice και βγήκα από τις αναμνήσεις που μου μαχαιρώνουν ακόμα την ψυχή.
Γύρισα το κεφάλι μου αριστερά και δεξιά και όλοι είχαν ήδη φύγει .Καλά, πόση ώρα καθόμουν σαν το ζαβό να κοιτάω το κενό; Μάζεψα τα πράγματα μου και κατευθύνθηκα προς τα ντουζ.
Τα - όχι και τόσο- καλό διατηρημένα ντουζ... Αλλά ποιος νοιάζεται; Δολοφόνοι είμαστε, έχουμε μεγαλώσει κάτω από πολύ χειρότερες συνθήκες.
«Να! Ήρθα, μην φωνάζεις σε όλο το κτήριο!»Φώναξα στην Αlice , η οποία έψαχνε κάτι στα ντουλαπάκια κάτω από τον νιπτήρα. Με το που με είδε πετάχτηκε από την θέση της και έριξε όλα τα πράγματα της κάτω. Πολύ τρομάζει αυτό το κορίτσι!
YOU ARE READING
Control
Teen FictionΈκλεισα τα μάτια μου ενώ άφησα το ματωμένο όπλο μου στο κρύο πάτωμα. Ήξερα ότι έφτανε το τέλος. Μπορούσα να το νιώσω να με καταστρέφει αργά και βασανιστικά, όπως έκανε πάντα. Να παίρνει μακριά κάθε κομμάτι μου, κάθε ίχνος ψυχής που είχε απομείνει σε...
