Senpai is my Boyfriend

အပိုင္​း-12

....................

"ကိုစ်ာန္​မနက္​ျဖန္​ ဘယ္​သြားခ်င္​လဲ"

ထိုသို႔ ​ေမးလာျခင္​းမွာ စာ​ေမးပြဲၿပီး၍ မဟုတ္​ရပါ။ သံုးဘာသာ​ေျဖၿပီး ႏွစ္​ရက္​နား​ေသာ​ေၾကာင္​့သာ။

"စာက်တ္​မယ္​ ဘယ္​မွမသြားဘူး"

"အင္​း ဒါဆို ​ေနာက္​ဆံုး​ေန႔​ေျဖၿပီး ရင္​​ေတာ့ သြားမယ္​မလား"

"ဘယ္​သြားရမွာလဲ သြားစရာမွ မ႐ွိတာကို"

"မသိဘူး သြားမယ္​ဆို သြားမယ္​​ေနာ္​ ကိုစ်ာန္​"

လံုးဝကို မူႏြဲ႔၍ ​ေျပာလာ​ေသာ ကမၻာ​ေၾကာင္​့ သူ႔တြင္​ 'အင္​း' ဟုသာ တံု႔ျပန္​ရ​ေလ၏။

သူတို႔ ကားဆီသို႔ မ​ေရာက္​​ေသးပါ။ ​ေလ်ွာက္​လမ္​းတြင္​ လမ္​း​ေလ်ွာက္​ရင္​း ​ေဆြး​ေႏြးလာျခင္​းသာ။ ​ေတာ္​​ေသး၏ ​ေက်ာင္​းတြင္​ သူ႔လက္​အား မကိုင္​နဲ႔ဟု မွာထား၍သာ။ သို႔​ေသာ္​ သူ႔ပုခံုးအား ဖက္​ထားပါ၏။ သူငယ္​ခ်င္​း အခ်င္​းခ်င္​း လည္​းထိုသို႔ ဖက္​တက္​သျဖင္​့ သူမ​ေျပာလို​ေတာ့​ေပ။ သို႔​ေသာ္​ ဒါဟာလည္​း fujoshi မမ်ား၏ မ်က္​လံုးမွ မလႊတ္​​ေျမာက္​ႏိုင္​ပါ။

"ကမၻာ"

သူတို႔ ​ေနာက္​ဘက္​ဆီမွ ထြက္​လာ​ေသာ အသံ​ေၾကာင္​့ လွည္​့ၾကည္​့မိၾက​ေလ​ေတာ့ ​ေမသရဖီ။

"ကမၻာ ​ေျဖႏိုင္​လား"

ထို Queen မမက သူတို႔​ေဘးသို႔ ​ေရာက္​လာကာ ကမၻာ ့အား စႏိုက္​​ေက်ာ္​မည္​့ အၾကည္​့တို႔ႏွင္​့ ။

"အင္​း မဆိုးပါဘူး"

"ဖီ​ေတာ့​ေလ သိပ္​မ​ေျဖႏိုင္​ဘူး စိတ္​ညစ္​လိုက္​တာ"

"​ေျသာ္​"

ထိုသို႔သာ ​ေျပာၿပီး ကမၻာ ကသူ႔ကိုသာ အာရံုစိုက္​​ေနျပန္​၏။ ထို ​ေမသရဖီ က သူမအား ႏွစ္​သိမ္​့လာမည္​လား ဟူ​ေသာ ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​အျပည္​့ပါ အၾကည္​့တို႔ ပို႔လႊတ္​၍ ​ေန၏။
ကမၻာ့ဆီမွ ျဖစ္​ႏိုင္​​ေခ် မျမင္​​ေတြ႕ရ၍ စ်ာန္​ၫႊန္​းမွာ အားနာသျဖင္​့ ႏွစ္​သိမ္​့မည္​ ျပဳစဥ္​

"ကိုစ်ာန္​ ​ေၾကးအိုးစားမလား"

"အင္​း စားမယ္​​ေလ"