Jungkook i Taehyung są od kilku miesięcy rozwiedzeni. I kiedy wszystko zaczyna się powoli układać, los splata ich drogi ponownie w popularnym programie rozrywkowym.
mocny fluff i trochę angstu; raczej komedia, ale mimo przewijającego się raka, to o...
(A/n nie ufam ludziom, którzy nigdy nie oglądali choćby jednej części hsm. Mam nadzieję, że osoby, które są wielkimi fanami tej trylogii, będą feelsować równie mocno co ja podczas pisania tego rozdziału.)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jungkook popatrzył z niepokojem na Kima, który lekko się chwiał, kiedy tylko odeszli od baru. Zamiast siedmiu kieliszków wlał w siebie dziesięć, podkradając od blondyna trzy, bo nagle obudziło się w nim jakieś chore pragnienie zabłyśnięcia. Młodszy tego nie pochwalał, ale za każdym razem, gdy próbował zatrzymać szalejącego partnera, dostawał od niego po łapach i słuchał krzyków, że ma go nie rozpraszać.
Tym samym, mimo jego abstynencji, poszybowali dość wysoko w rankingu. Nie wszystkie pary wypiły wszystko, zwłaszcza te, które składały się z dwóch dziewczyn o równie słabych co Jungkook głowach. Może i normalnie uporałyby się z czterdziestoprocentowym trunkiem, ale teraz odmówiono im możliwości popijania wódki colą czy sokiem, przez co tylko się krzywiły i kręciły głowami.
To trochę uspokoiło Jungkooka, ale nie dlatego, że nie byli najgorsi, lecz przez Taehyunga, którego starania wyjątkowo doceniał.
Jako trzynasta para podeszli do maszyny karaoke, na której wyświetlaczu nadal widniał wynik poprzedniej pary. Ponad dziewięćdziesiąt punktów, co do tej pory było najwyższym wynikiem, zdobytym przez nikogo innego, jak Hoseoka i Yeri. Zrezygnowali z łatwych, romantycznych ballad czy prostych dla początkujących, popularnych piosenek, a zamiast tego skusili się na trudniejszy etap i dość ciężki w wykonaniu kawałek, niemalże w całości przepełniony partiami do rapowania.
Jimin i Yoongi też poradzili sobie w miarę dobrze, bo mimo swoich kompletnie od siebie różnych charakterów, wybrali utwór z dopasowanymi do przyjemnego wokalu Jimina linijkami, zaś Min zszokował wszystkich swoimi umiejętnościami w szybkiej nawijce. Nawet jego partner wytrzeszczył wtedy oczy, przez co na chwilę zgubił się w tonacji. Yoongi nie byłby sobą, gdyby później nie zwyzywał go z góry na dół za brak skupienia, przez który stracili kilka punktów.
– Wszystko dobrze? – Jungkook zmarszczył brwi, widząc swojego byłego męża z dość pokaźnymi rumieńcami. Nie chciał, by Taehyung poleciał zaraz na ziemię jak kłoda, ani by zwymiotował na mikrofon. Wiedział, że przesadna tego wieczoru ambicja Kima poskutkuje porannym kacem i zamienią się rolami.
– Tak, jeszcze się trzymam. Dlatego szybko, wybierzmy cokolwiek i miejmy to z głowy – mruknął, gdy razem przeglądali dość sporą książkę z piosenkami do wyboru i numerami do ich włączenia na maszynie. Kartkowali według alfabetu piosenki w ojczystym języku, gdy nagle w głowie Jungkooka zapaliła się lampka.
– Tae, pamiętasz ten duet Troya i Gabrielli z "High School Musical"? – zapytał podekscytowany, a starszy prędko skinął głową. Jak mógł zapomnieć? "High School Musical" było jedyną serią dla nastolatków, którą wspólnie obejrzeli i skrycie uwielbiali, czasami nawet włączając na YouTubie składanki z największymi hitami wszystkich trzech części. Bo o ile Taehyung gardził głupawymi serialami, bajkami i wszystkim, co nie zmuszało widza do myślenia, albo nie było czysto naukowe, tak do Troya i Gabrielli miał ogromną słabość.
