THE WRONG MR. RIGHT By RJ NUEVAS

CHAPTER 14

THE WRONG MR RIGHT

By rj nuevas

 

CHAPTER FOURTEEN

Sa mga napapanood kong movies, kapag ang girl, hinalikan ng guy, napapapikit. Yun ang sabi ko noon sa sarili ko, pag may humalik na sa akin, pipikit din ako. Pero nang halikan ako ni Edge, nakadilat ako. I couldn’t believe that this obnoxious guy would kiss me in front of the guy I really like…in front of my friends…in front of our school building.

            At ang height ng heighest height arrogance ng lalaking ito ay pagkatapos, eto ang sinabi sa akin: “Satisfied?”

            Ang sagot ko? Isang pagkalakas-lakas na sampal!

            “How dare you!” humihingal sa galit na sabi ko. Sabay punas ng kamay sa bibig ko.

            Shocked siyempre sina Karen at Ramil at Edge.

            Pero mas shocked ang expression ni Edge. Hindi siya makapaniwala na isang babae ang sasampal sa kanya.

            “Now, I’m satisfied!” sagot ko.

            Ewan ko kung ano pa ang gagawin ni Edge pero noon na pumagitna si Ward. “Edge, ano ka ba? Why did you do that?”

            Hindi sumagot si Edge pero galit na nakatingin sa akin.

            Hinila na lang siya ni Ward at isinakay sa kotse. “Let’s go! Uwi na tayo!” Humarap din sa amin si Ward. “Sorry, guys. I guess going out is out of the question now.” Tumingin siya sa akin. “Sorry, Welcome. Will call you later.” Yun lang at sumakay na rin siya sa CRV. Saka humarurot iyon palayo.

            Windang naman sina Karen at Ramil.

            “Ano yon?” naiiling na tanong ni Ramil na hindi alam kung matatawa or what.

            “Bakit ka niya hinalikan? Hindi mo naman siya ginulat a? Ako ang nanggulat sa kanya. Dapat ako ang hinalikan niya.” Siyempre, iba ang concern ni Karen.

            “Oy, Welcome, magkuwento ka nga kung ano talaga ang nangyari sa inyo ng Edge na yon. Parang may undercurrent e. Parang may nagaganap na kayo lang ang nakakaalam. Out with it!” halos pag-uutos ni Ramil.

            “Uuwi na ako,” sabi ko.

            “No, you won’t,” sabi ni Ramil sabay hawak sa braso ko. “May nangyari sa inyo ng Edge na iyon at ikukuwento mo sa amin ni Karen.”

            Alam kong hindi na ako makakaiwas. Not with these two. “Huwag dito,” sabi ko na lang.

            “Starbucks tayo,” yaya ni Karen.

            “Wala akong pera,” sagot ko.

            “Lagi ka namang walang pera. Pero lagi ka naman naming nililibre so what’s new. Let’s go sago!”

            Nagpunta muna kami sa Starbucks sa SM North para maikuwento ko ang dapat ikuwento. Umorder ako ng pinakamahal na coffee.

            “Fire away!” utos ulit ni Ramil.

            “Kasalanan n’yo e,” sumbat ko.

            “Ha?” si Karen yun na hindi inaasahang iyon ang ibubungad ko.