Black Cats

The Gold Factory

"AND THEY LIVED happily ever after," sinara ni Ashalata Ghimire ang libro, "The end." Saka siya ngumiti kay Edna Pradelle at hinalikan ang bata sa noo.

"But Yaya Asha," ani ng bata sa matinis na boses, "I want more stories. Go on. Read me another one from my storybook." Sumasara na ang mga mata ni Edna habang kinekwentuhan niya ito kanina. Gusto pa daw ng isa pang kwento. Matakaw siya sa fairy tales.

"But Miss Edna you heard all these English stories. Maybe tomorrow night, I read you stories from my country?"

"You mean, Aladdin?!" sabik na sabi niya.

Tumawa siya. "No! No! When I was your age, I don't read English stories. Instead, mother read me the oldest stories in the world."

"What is it?"

"Mahabharata and Ramayana."

Alam ni Edna na galing sa India ang kaniyang Yaya Asha. Malay niya kung saan ang India. Kaya kahapon, tinanong niya sa kaniyang Teacher Luisa kung nasaan ang India. Ang mundo pala ay isang malaking bilog na umiikot sa araw. Tinuro sa kaniya ni Teacher Luisa ang malaking bansa kung saan lumaki si Yaya Asha.

Kakaiba magsalita si Yaya Asha. Pero hindi na ito bago kay Edna. Halos lahat ng katulong nila ay nagsasalita ng Bengali—ang prominenteng lenggwahe sa South Asia. Dito sa teritoryo nila Edna, ang lahat ng kanilang katulong at yaya ay galing sa South Asia. Lalo na sa mga bansa ng India, Bangladesh, at Nepal. Malimit silang kumuha ng Pilipinong kasambahay.

Tinanggap ng mga Pradelle si Ashalata Ghimire para alagaan at tutukan si Edna. Dalawang buwan na siya nagtatrabaho dito sa Pradelle Estate. Pinapayagan sila ni Don Henriko na magsuot ng kanilang mga Saree kasi ang mga kasuotan nila ay makukulay, pinapaganda lalo ang Pradelle Estate.

"Tell me, won't you please? I wanna hear about Mahatata and Ramanana." Niyakap ni Edna ang kaniyang manika, dinikit pa sa pisngi.

Kumalat ang init sa buong puso ni Ashalata matapos makita ang malaking mga mata ng bata. Bigla niyang naalala ang anak niyang iniwan sa India para magtrabaho dito sa Pilipinas. Sa katauhan ni Edna, para na din niyang inaalagaan ang sariling anak.

"No, little one. Close your eyes and sleep. Tomorrow night, I tell you."

"Promise?"

"Of course."

Ngumiti si Edna. "Okay, Yaya. Good night."

"Good night." Isasara na sana niya ang ilaw sa lampara pero nagsalita ulit ang bata.

"Ami apnake bhalobashi," gagad ni Edna sa yaya.

Napangiti ang yaya. "I love you too, Miss Edna." Tinuruan ni Ashalata si Edna kung paano sasabihin ang salitang mahal kita sa Bengali.

Iyon lang ang hinihintay na sagot ng bata mula sa kaniya. Saka ito tuluyang pumikit at humimbing sa kama. Inayos ni Ashalata ang kumot sa katawan ng bata. Malamig sa kwarto kasi bukas ang air conditioner.

Sinara na niya ang ilaw at lumabas na ng kwarto.

Biglang kumirot ang kaliwang pulsuhan niya. Agad niyang hinaplos ang marka sa balat—isang bilog. Sa lawak ng lupa dito sa estate, sa dami ng bahay, siguro isang insekto ang kumagat kay Ashalata at iba pang kasambahay.

Isang buwan matapos niya manilbihan sa mga Pradelle, nagkaroon siya ng tatlong bilog sa kaliwang pulsuhan. Dama niya ang tibok ng sariling pulso sa tuwing hahaplusin ang mga bilog. Habang tumatagal, nagkakaroon ng kulay itim ang mga bilog, isa-isa, at kapag puno na ang kulay, saka lang ito nawawala.