HARRY POTTER:NEXT GENERATION

Κεφαλαιο 3

Στην αιθουσα των φιλτρων.

Ολοι ακουγαν την αχωνευτη καθηγητρια.Ήταν κοντη,ευσωμη με φουντωτα κοκκινα μαλλια και μια κρεατοελια στην μυτη.Αλλα το χειροτερο ειχε παραξενη προφορα.

Τα παιδια δεν ειχαν καταλαβει τιποτα απο οσα έλεγε.

"Λοιπον βγαλτε τωρα μια κολλα χαρτι να κρατησετε σημειωσεις."

Ο Edmund δεν μπορουσε να σταματησει να γελαει.Η Sissy και η Rose τον σκουνταγαν για να σταματησει.

"Ειπα κατι αστειο κυριε Longbottom?"

"Οχι κυρια με συγχωρειτε"

"Δεσποινις Scamander,ελατε λιγο μαζι μου στο γραφείο μου για να με βοηθησετε με τα βιβλια."

Η Sissy με την καθηγήτρια μολις βγηκαν απο την αιθουσα τα παιδια αρχισαν να μιλανε.

"Αχ παιδια δεν μπορω να σταματησω να γελαω με αυτην."λεει ο Edmund.

"Οχι μονο ειναι ασχημομουρα,εχει μια ακαταλαβιστικη προφορα,φτινει κιολας"λεει ο Albus.

"Υπομονη οπου να'ναι θα τελειωσει η ωρα." Λεει η Rose.

"Εγω θα της ζητησω να φυγω.Δεν μπορω να ακουω άλλα.Θα παω στο δωματιο μου"λεει ο Scorpius

"Γιατι φιλε τι επαθες;"λεει ο Albus

"Τιποτα απλα δεν νιωθω και τοσο καλα.Για αυτο θα παω καλυτερα στο δωματιο."

"Θες να ερθω μαζι σου;"

"Οχι δε χρειάζεται.Οταν τελειωσει το μαθημα θα ερθεις κι εσυ;"

"Καλα οπως θες"

Ξαφνικα μπαινει μεσα η καθηγήτρια με την Sissy να κουβαλαει μια στιβα βιβλια.Τα αφηνει στην εδρα και πηγαινει προς τα παιδια.

"Αχ ειναι ανυποφορη.Αυτη δεν κουβαλησε τιποτα.Καμαρωτη καμαρωτη περπατουσε."λεει η Sissy.

Ο Scorpius κατευθύνεται προς την εδρα.

"Κυρια ειναι αναγκη να παω στο δωματιο μου.Δεν αισθανομαι καθολου καλα."

"Εσυ εισαι ο Scorpius Malfoy?"

"Μάλιστα κυρια."

"Ενταξει αγορι μου να πας.Αλλα να ερθει καποιος μαζι σου.Δεσποινις Weasley πηγαινετε μαζι του παρακαλω και ελατε μετα για να μου πειτε πως ειναι."

"Μάλιστα κυρία"

Βγαινουν απο την αιθουσα και κατευθύνονται προς τον κοιτωνα του Slytherin.

"Τι εχεις;Τι σου συμβαινει;"

"Δεν ξερω ζαλιζομαι πολυ και με ποναει το στομαχι μου."

Μπηκαν στο δωματιο του Scorpius και του Albus.

"Ξαπλωσε στο κρεβάτι σου"

Πιανει το μετωπο του.Ηταν πολυ ζεστος.

"Εσυ ψηνεσαι.Καις.Εχεις σιγουρα πυρετο.Ελα παμε στο αναρρωτηριο γρηγορα."

"Οχι Rosie ενταξει δεν εχω και τίποτα το σοβαρο"

"Σε παρακαλω παμε.Σου λεω δεν εισαι καλα.Ελα."

Τον πιανει απο το χερι και πηγαινουν στο αναρρωτηριο.

"Πως νιωθεται κυριε Malfoy?"

" Με ποναει λιγο το στομαχι μου και η Rose μου λεει πως εχω πυρετο."

"Αφου εχεις για αυτο ζαλιζεσαι."

"Δεσποινις Weasley φερτε μου λιγο το θερμομετρο."

"Κυριε Malfoy εχετε 39,2"

"39,2?Που το βρηκες;"

"Ενταξει Rosie ηρεμησε δεν πέθανα κιολας."

"Σταματα να λες βλακειες.Πως τον βλεπετε;"

"Ενταξει δεσποινις.Δεν ειναι κατι σοβαρο.Ο πυρετος πεφτει γρηγορα.Μπορειτε να γυρισετε στο μαθημα σας."

Η Rose γυρισε στι μαθημα της.

Rose:

Ειναι πολυ χαλια.Τον εβλεπα ποσο χλωμος ηταν.Πρεπει να τον εχει επηρεασει πολυ ο χαμος της μητερας του.Δεν ξερω απο την ωρα που τον αφησα στο αναρρωτηριο δεν μπορω να σταματησω να τον σκέφτομαι.Ανησυχω.Πρεπει να παω να τον δω πως ειναι.