GÜN DOĞUMU

♦️BÖLÜM 42♦️

Merhaba arkadaşlar.🙋‍♀️

Durağan bir şekilde ilerleyen ve Roza'nın yumuşamaya başladığını bölümlerimizin ardından olayların karışacağı bölümlere az kaldığının haberini veriyorum. Hazırlıklı olun.💥

İyi okumalar.❤

Bir gün daha sona etmiş ve karanlık ev sahipliği yapmaya başlamıştı Mardin'e.Açmış olduğu pencereden başını hafifçe dışarı çıkardı Roza ve ayın hakimiyeti altında ki gök yüzünü seyretti. Kısa bir süre sonra geceliğinin açıkta bıraktığı göğsünden içeri sızan hava,bedeninin üşümesine sebebiyet verdiğinde nihayet geri çekildi ve odanın penceresini kapatıp güneşliği çekerek kanepesine yöneldi. Bir bacağını altına alacak şekilde oturup pikesini üzerine attığı an banyodan çıkan kocasına döndü bakışları.

Alnına düşen ıslak saçlarını havluyla kurutarak gelip yatağın ucuna oturan adamı izlerken nihayet göz göze gelmeleri ile aklından geçenleri dökmek için dudaklarını araladı.

"Şey,biliyorsun iki gün sonra Su'yun düğünü var."

Başını olumlu anlamda sallayarak elinde ki havluyu bırakıp iyice kendisine odaklanan kocası ile devam etti konuşmaya.

"Revşen ve Revin bir önceki çarşı izni vakası yüzünden senden izin istemeye çekindikleri için benim sormamı istediler.İkisi,Bahar ve ben beraber yarın alışverişe çıkacakmışız Su'yun kına ve düğünü için. Ve senden izin almam lazım."

Kaşları yukarı doğru kalkan kocasına bakarken Revşen'in sahte bir sinirle söylediği cümleleri hatırladı Roza.

'Bak yenge eğer ağabeyimi bir şekilde ayartıp bu izni almazsan vallahi intihar ederim.'

Aklına gelen cümle ile başını olumsuz anlamda sallarken bir kez daha konuştu.

"Ve eğer bu izni alamazsam Revşen'in bana yapabileceklerini tahmin bile edemiyorum."

Baran duyduğu son cümle ile kısa bir tebessüm sundu karısına ardından söylemiş olduklarını birkaç dakika düşündü ve nihayet konuşmaya başladı.

"Tamam Cengiz götürsün sizi.İşiniz bitince de gelip alır."

Hiç zorlanmadan aldığı izin Roza'nın birkaç saniye duraksamasına neden olsada kendini toparladı ve başını olumlu anlamda sallayarak ayağa kalkıp odanın ışığını söndürdü ve tekrar kanepesine döndü.

🍁

Bedeni uykuya doyan Roza yeni güne açtı gözlerini ve kendine gelmek için birkaç dakika odanın tavanını izledi. Biraz sonra gözleri kocasına kaydığında yüzüstü pozisyonda ve yüzü kendisine dönük bir şekilde uyuduğunu gördü. Kendinin aksine kocası,gece hangi pozisyonda uyursa sabah neredeyse aynı pozisyonda uyanıyordu bunu fark etmişti Roza.

Bakışları kısa bir süreliğine kocasının üzerinde gezinirken nihayet kendine gelebildiğinde kanepesinden kalkıp gradroba yöneldi ve açık mavi tonlarında gündelik bir elbiseyi seçerek banyoya yöneldi.

İhtiyaçlarını giderip banyodan çıktığında hâlâ aynı pozisyona uyuyan kocasına son bir bakış atıp odanın çıkışına yöneldi. Kapıyı açtığı an önünde dikilen Revşen ve Revin'i görmesi ile irkilerek elini göğsüne yerleştirirken Revşen'in kısık sesini duydu.

"İzin aldın mı yenge?"

Duyduğu soru ile gözlerini kısarken  yarısı açık kalan kapıyı kapatarak konuştu.

"İnanamıyorum size.Kapıda neden bekliyorsunuz?"

"Yenge eğer izin aldıysan kahvaltıdan sonra hemen gitmemiz gerek.Akşama kadar ancak yetiştiririz."