Büyük Patron (!)

12 / Batsın Bu Dünya

"Hile yapıyorsun!" diye bağırdım. "Bana ne ya bu kol bozuk!"

Elimdeki oyun kolunu masanın üstüne bırakıp sırtımı yatağın başlığına yasladım.

"Al sen bununla oyna." Dedi ve elindeki kolu uzattı Arslan. "Bir de bununla yeneyim seni."

Sırıttı. Elimin altındaki yastığı sertçe kafasına geçirdim. "Komik mi?!"

Yere düşen yastığı alırken, "Bence çok komik." Dedi.

Sinirle baş parmağımdaki tırnağı ısırmaya başladım. Komikmiş! Sensin komik!

Uyandığımızdan beri Arslan' ın zor kullanımları ve ısrarları sonucunda Pes oynuyoruz. Daha çok o oynuyor, bende yenildiğim için bahaneler üretip dikkatini dağıtmaya çalışıyorum. Ama hiçbir şey olmuyor. Yirmi ikiye sıfır yenildim.

Baş parmağımı tutup ağzımdan çekti. "Koca kız olmuşsun tırnak mı yiyorsun?"

"Sende yirmi sekiz olmuşsun ama Pes oynuyorsun."

"Altmış yaşına geleyim, torunumla da oynayacağım."

Geriye doğru kayıp yatağa uzandım. Saat gece on olmuştu ve yeni kalkmıştık. Şimdi nasıl uyuyacaktık?

Arslan yanıma uzanıp sağ elini ensesine koydu. Dirseği kafama çarpınca yüzümü buruşturup kafamı çektim. Hayvan.

"Film mi izlesek?"

Arslan da gelen öneriyle başımı kaldırdım. "Ama ben seçeceğim."

"Sen şimdi gider Aynı Yıldızın Altında falan dersin. Çocuk çocuk filmler izliyorsundur. Ben seçeceğim."

Beynimi falan mı okumuştu? Aynı Yıldızın Altında filmine çocuk filmi demişti. Sensin çocuk.

"Yoo, onu demeyecektim ki." Deyip omuz silktim. Ah Gözde Ah.

"Ne diyecektiniz Senyorita?"

Gözlerimi kısıp düşünmeye başladım. Korku filmi sevmezdim, ama seçmem lazımdı. Düşün düşün.

"Korku Kapanı' nı izleyelim."

Arslan başını yan tarafa çevirdi. "Ormanlık bir yerdeyiz, ayrıca saat on oldu. Korkmaz mısın? Güldürme beni."

"K-korkmuyorum tabi. Ama sen korkuyorsan bilemem."

Birden doğruldu ve sırıttı. "Bekle sen bekle. Sana hayatının korku filmini izleticem. Hemde 3D."

Yutkundum. Ama çaktırmamak için omuz silktim. "Tabi canım, olur."

Yataktan kalkıp odasındaki televizyondan oyun konsolunu söktü. Pembe renkli bir gözlüğü bana attı. Havada yakalamayı bende isterdim ama kafama çarpıp kucağıma düştü. Gözlüğü taktım. Arslan bir kumandayla tekrar yatağa döndü.

"Korkarsan falan sarılabilirsin, izin veriyorum."

Gözlerimi devirdim. "Önüne dön Arslan."

Önüne döndü. Sırtımı yatak başlığına dayadım. Aramızda bir kişinin oturabileceği kadar boşluk vardı. Yastıklardan birini kucağıma aldım. Film başlarken içimden dua ediyordum.

Arslan ışıkları kapatıp tekrar yanıma geldiğinde içimden ona öyle bir sövdüm ki... Neyse.

♣

Çığlık atmamak için kendimi kasarken kış mevsiminde evde yan gelip yatmak varken kayak yapmak için dağa gelen aptallara küfür ediyordum. O akıl hastanesinde kesinlikle bir şeyler vardı. Ve bu aptallar orada bir gece geçirecekti.