Babysitting the CEO's Son [COMPLETED]

Kabanata 57

Kabanata 57

Napabalikwas ako nang gising nang maramdaman ko ang malamig na pagdaloy ng tubig mula sa aking ulo. I wandered my eyes around and found out I'm in an abandoned building. Anong ginagawa ko rito?

Sinubukan kong gumalaw ngunit nakaposas ang aking kamay at paa sa upuan. Muli akong nag-angat ng tingin sa lalaking may hawak na timba na sa tingin ko ay ang pinagsidlan niya ng tubig na ginamit niya pangbuhos sa akin.

"Sino ka?! Anong ginagawa ko rito?!" I yelled at the top of my lungs.

Ngumisi ito sa akin. Kumikinang ang mga piercing nito na kung saan-saan nalang nakasabit. Sa ilong, sa gilid ng labi, at marami pa sa magkabilang tenga.

"Gising ka na pala, Mahal na Prinsesa." He mocked. Kahit sa dila ay may piercing.

I tried to remember everything before I came here. The message. The picture. The voicemail. The hand—

"Nasaan si Mommy?! Dalhin niyo ako kay Mommy!" I wanted to cry but I won't. I won't let them see the weakest me. Not now.

Sasagot pa sana ang lalaki nang bumukas ang malaking at pumasok si Jonald kasama ang mga armadong kalalakihan.

"Well, well, well.." He went near me and leveled my height. "You want to see you mother?"

"Root in hell, Jonald! I swear I will bury you in the depths of hell! Mamatay ka na!"

Humalakhak ito at mabilis na dumapo ang palad sa aking pisngi. I licked the side of my lips and tasted blood. Hinawakan niya ang aking panga at pilit na pinaparahap sakanya.

He smirked. "You want her back? Marry me, then. Then you'll have your mother back."

Tears are asking to be fall but I refuse. I don't want to give him the satisfaction of seeing my tears. "Demonyo ka! Hayop! How dare you to use my mother to have me?! Tangina mo!"

Muli nitong inangat ang kanyang kamay at alam kong dadapo na naman ito sa pingi ko kaya't pumikit na ako. Naramdaman kong bumukas ang pinto at umalingawngaw ang boses na kinaririndian ko.

"Jonald..."

I opened my eyes. Bumungad sa akin ang mukha ni Antonio. Beside him was the man... The man I talked to this noon.

"Raiven..." I whispered.

May babaeng tumabi dito and I found out it was Kelly. T-they're in DNC organization? A-anong ginagawa nila sa lugar na 'to?

"Antonio." Umayos ng tayo si Jonald at humarap sa tatlo. "Good evening, Ms. Taylor and to you Mr. Aurin."

Aurin?

"May I have a word with Natasha for a while?" Raiven said.

Parang hindi makapaniwalang tinignan siya ni Kelly. "Are you freaking kidding me, Raiven? Bakit mo naman siya gustong makausap?"

Hindi ni Raiven pinansin ang mga pinagsasabi ni Kelly. "I want no people in this area. I want to talk with her alone."

"Are you planning to run her away?" Iritadong sambit ni Jonald.

"You can stay outside. Kahit bantayan niyo pa ang buong lugar. Gusto ko lang siyang makausap."

Wala silang nagawa kundi ang lumisan. Kita ko ang pagdadalawang isip sa mga mata ni Kelly ngunit hindi siya pwedeng manatili dahil inutusan siya ni Antonio at Jonald na lumabas. Nilapitan naman ako ni Raiven, he sat to leveled my height and look at me with a sincere eyes.

"I'm sorry..."

"Traidor ka.." I whispered. "P-paano mo nagawa sa amin ito, Raiven. Paano?! We treated you like a family! We love you as our brother even if you attitude sucks a lot! Pero anong sinukli mo?! Traidor ka, Raiven. Traidor ka." At doon na nagpatakan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.