Ö.L. 15

75.2K 4.3K 520
                                    

Bölüm geç geldi kusura bakmayın. 28 Eylülde gireceğim sınava az kalması ve okul-staj hazırlığı nedeniyle yeni bölümü geç yazabildim.

8.3K olduk teşekkür ederim :D Yeni bölüm +50 vote 20 yorumda gelir.Emeğimin karşılığını almak istiyorum. Anlayışla karşılayacağınızı biliyorum :D

Bu bölümü @ipyekta' ya ithaf etmek istiyorum umarım beğenirsin. İthaf isteyenler mesaj atabilir.

İyi okumalar.

"Renkleri karıştırabilir. Farkındaysan o daha çocuk Elisa" Alin'in de benim gibi genellikle saçma sapan fikirlere sahip olduğunu biliyordum fakat her dakika hatırlatmasına gerek yoktu.

"Yaşı küçük olabilir ama renk körü değil"

Eve döndüğümüzden beri odamda kızlarla internet üzerinden konuşuyorduk. Eren'in kaybolmasından ve artık sarışın olduğunu düşündüğümüz katilin ona ulaşmasından sonra aklımızdakilere onlarca soru daha eklenerek geri dönmüştük. Oysaki bazı cevaplar aramaya çıkmıştık bu yola.

"Siz ne düşünüyorsunuz peki, gerçekten sarışın mı aradığımız kişi?" diye sormuştu Özge sadece üçümüzün ekli olduğu sohbet grubundan.

"Barmende bugünkü adamda kumral birinden bahsettiler ki eminim aynı kişi ama Eren'in söyledikleri ile çelişiyor. İyice aklım karıştı benim."

"Hepimiz için öyle" söylediklerime Alin karşılık vermişti.

Birkaç dakika mesaj gelmeyince bilgisayar masamdan kalkarak daha rahat bir şeyler giyinmek üzere dolabımın karşısına geçmiştim. Alt çekmecelerden bulduğum fazla kalın olmayan yünlü gri eşofmanımı ve üstünü alarak giyindim.

Cuma günü valizime koyarak okuldan getirmiştim bu takımımı. Sevdiklerim arasındaydı. Kalan eşyalarımıda pazartesi günü babamla birlikte gidip alacaktık. Hem okuldan çıkışımı yapmak için birkaç formatı hazırlayacak hemde tanıdıklarımla vedalaşacaktım.

Tam dolabın kapağını kapatacakken güneşlikleri çekilmemiş penceremin karşısındaki ağaç dallarının kıpırdandığını farkettim. Bir yanım kendimi kedi olabileceğine dair ikna etmeye çalışırken diğer yanım ise gözetlendiğimi söyleyip duruyordu.

Camın önünde öylece dikiliyor dışarıdaki varlığın insan mı yoksa bir hayvan mı olabileceğini kestirmeye çalışıyordum. Gecenin karanlığında görebildiğim tek şey ise rüzgardan kıpırdayan yapraklardı.

Belkide yanılmıştım. Bugün oldukça yoğundu, bir çok duyguyu bir anda yaşayabilmiştim ve şimdide uyku yavaş yavaş kendini gösteriyordu. Göz yanılmasıydı yüksek ihtimalle. Evet, evet kesinlikle göz yanılması.

Laptopa gelen mesaj sesiyle eski yerime oturmuştum. Mesaj atan Özge'ydi.

"Düşündümde acaba Umut'tan yardım mı istesek?"

"Saçmalama Özge. Onun kimin tarafında olduğunu kestiremiyorum bile. Polisler soğukkanlı  olmayı nasıl beceriyorlar? Ben olsam sorgu esnasında gülme krizine girerdim sanırım." Alin olağanüstü bir güç gösterisi yaparak düşüncelerimi kendisi yazmıştı. Umut'a önyargılı davranmak konusunda yalnız olmadığıma sevinmiştim.

"Ben ararım"  az önce ne yazmıştım ben? Parmaklarım sanki beynimle farklı çalışmıştı. Yaklaşık on saniye öncesine önyargıdan bahsederken şimdi onunla konuşmak istiyordum.

"Aklını mı kaçırdın Elisa! Hemde bu saatte mi arayacaksın, yapma derim"

"Deli kuvveti dedikleri bu olsa gerek, gece gece geldiler bana. Kendim kaşındım karışmayın siz" diyerek konuşmamın sonuna bir gülücük simgesi yerleştirmiştim.

ÖLÜM LİSESİ(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin