Reincarnated as the Seventh Princess Book 1 (Trilogy)
Despite the clichè title, a breath-taking story is yet to unfold, waiting to be told.
Not every story has a perfect beginning. Sometimes you have to read it till the end to feel the real magic w...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ELIANA'S POV
"Hindi ka na nahiya, Eliana!" Isang malakas na sampal ang natamo ko mula sa aking ama.
Sa sobrang lakas ay halos umalingawngaw sa buong silid ang tunog nito. Natabingi rin ang aking pagmumukha sa kanan.
"Ganyan ka na lamang ba kauhaw sa atensyon kaya nagawa mo ang pagsakay sa Athenatoi kahit ipinagbabawal sa batas?!" Galit niyang sigaw sa akin saka iniamba ang kanang kamay.
Muli ko na naman naramdaman ang isang malakas na sampal dahilan para mapaupo na ako sa sakit. Nalasahan ko na rin ang dugo sa aking labi at naramdaman ko na ang hapdi na dulot nito. Pero kahit ganoon ay nanatili pa rin akong nakayuko. Hindi ako nag-aangat ng tingin sa kanya at wala akong balak tingnan siya. Nasusuka ako sa itsura ng aking Ama. Sa katangahan at pagbubulagbulagan niya.
"Dinamay mo pa ang kapatid mo para lamang makaagaw ng atensyon?! Paano kung nasaktan siya?! Paano kung siya ang nanganib ang buhay?! Ano ang gagawin mo, Eliana?!" Akmang sasampalin na naman niya ako ng may biglang magsalita sa tabi ng hari.
"Tama na iyan, Ama. Kagagaling lamang ng aking kapatid sa sakit kaya hindi makakabuti sa kanya ang pagbuhatan ng kamay." Tinig ng isang malamig na boses na nagmumula sa harapan.
Pasiring naman akong nag-angat ng paningin sa nag-salita at halos mapangisi ako ng nakakaloko ng makilala kung sino ito.
Ang kapal ng pagmumukha ni Daewon sabihin ang mga katagang iyan. Hindi na siya nahiya. Siya dapat dumadanas ng bigat ng kamay ng hari na ito at hindi ako. Pero nagagawa niya pang magmalinis ngayon. At sa ganitong oras niya pa naalala na kagagaling ko lamang sa sakit pero noong naglalaban kami sa himpapawid ay halos patayin na niya ako. Kalokohan!
"Ano ba ang sinasabi mo aking anak! Nararapat lamang na maparusahan ang batang iyan kaya huwag kang mangialam sa pagdisiplina ng iyong ama!" Galit na sita sa kanya ni Sunniva na masama na ang pagkakatingin sa anak.
Napakagat labi naman si Caitrionna dahil sa pangingialam ng kanyang kapatid. Naaayon na ang kanilang plano pero mukhang ipinapahamak sila ngayon ng sarili nilang dugo. Nakakatawa talaga silang mag-anak.
"Kung gayon ano dapat ang gawin kong pagdisiplina sa iyong kapatid, Daewon? Sa pagkakatanda ko ay isa ka sa mga sangkot sa ginawang kalokohan ni Eliana kaya mukhang mabibigyan mo ako ng karampatang parusa para sa kanya."
Tumalikod sa akin ang Hari para lingunin ang anak niyang nakaupo katabi ng kanyang trono. Kumpleto ngayon ang pamilya ko maliban sa mga kapatid ko na nasa akademya. Bakas sa kanila ang tuwa na muli na naman akong ipinapahiya ng butihin nilang haligi. Sina Ellionoir at Elidi naman ay puno ng pag-aalala ang kanilang mga mata.
Muli kong nilingon si Daewon na blangkong nakatitig sa akin. Palihim naman akong napaismid. Sangkot? Sangkot lamang ba ang magaling na lalaking iyan? Palibhasa ay hindi siya magpakalalaki para akuin ang kasalanan na sila ni Caitriona ang may sala.
