Kissed by the King (Published Under PSICOM)

Kabanata XIV

Etros Laviano.

"Etros."

Iyan ang unang narinig ni Etros nang makapasok sa loob ng penthouse niya. Inalis niya ang pagkakahawak sa kanya ng mga tauhan ng mga magulang. They're here. Naiyukom niya ang kamay, kasabay nito ay ang paglapit sa kanya ng ina. She hugged him and kissed him in his forehead.

It's been a year since he last saw his parents. Mas pinili niya kasi na mamalagi sa Pilipinas kaysa sa bumalik sa Europe. He can't bear seeing his brothers. Mabuti na nga lang at hindi nito kasama ang dalawang nakakatandang kapatid, 'cause he knew that those two will only ruined and make things worst.

"What do you want?" Aniya gamit ang malamig at seryosong tono.

"Why don't we you take a seat first?" Nakangisi ang ama.

Iginaya siya ng ina papunta sa sofa. Umupo kaagad siya at hinarap muli ang ama na naka upo sa pang isahang sofa habang ang ina naman niya'y umupo sa tabi niya.

Nawala ang ngisi sa labi ng ama at napalitan ito ng pagkaseryoso. Naging mabigat din ang awra sa pagitan nilang dalawa. He knew that his father's into something. Alam niyang may hindi magandang mangyayari.

"You're chasing a man, huh."

Nagdilim ang mukha niya.

"Anong meron sa inyong dalawa ng lalaking 'yon?"

Nakipagsukatan siya ng tingin sa ama. "How did you know?" Tanong niya rito.

"Don't answer me with a question, Etros Laviano. but I'll answer that question of yours." Sumandal ang ama. "I'm a Laviano, I have connections kaya alam ko ang nagaganap sa buhay niyong magkakapatid.

"Your mother and I always kept our eyes on you, young Laviano. Now answer my question."

Humigpit ang pagkakayukom ng kamay niya. Nangako ang nga magulang niya na bibigyan siya nito ng kalayaan pero nagsinungaling pala sila. May mga nakabantay pala sa kanya.

"Alam kong alam mo kung anong meron sa aming dalawa. And I swear to God, if you dare to touch him, I'll never hesitate to hurt you even though you're my father." Mariin niyang sabi.

Napasinghap ang ina sa sinabi niya.

"Etros! Anong pinagsasabi mo?!"

"What mom?! Alam ko naman na may masama kayong balak! You're both here to separate me and Alexis! And I won't let that happend. Kakalabanin ko kayong dalawa sa oras na gawin niyo iyon."

Nanatiling seryoso ang ama niya. Hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa isip nito pero sigurado siyang may pinaplano na ito.

"I love him."

Hindi makapaniwalang tumawa ang kanyang ama.

"Mahal mo siya? Are you out of your mind? Parehas kayong lalaki, Etros. Baka nakakalimutan mo."

"Who cares? He's the one I loved, wala akong pakialam kung parehas kaming lalaki." He said.

Mas lalong tumindi ang tensyon sa kanilang dalawa. Hindi talaga siya magdadalawang isip na kalabanin ang sariling mga magulang sa oras na may gawin itong hindi maganda.

"Hindi mo ba iniisip ang sasabihin ng ibang tao sa oras na malaman nila ang tungkol sa 'yo at sa lalaking iyon?!"

"I don't give a damn about their opinions! Ipaglalaban ko siya sa harap ng taong iyon."

"Hindi mo iniisip ang reputasyon ng pamilya natin!"

Napamura siya. Mas inisip pa nito ang imahe nila sa ibang tao kaysa sa sariling anak. Bakit hindi na lang siya nito suportahan? Why does he kept on putting their families reputation than their own son?

"Don't worry, dad. I won't ruin Laviano's reputation. Ang reputasyon ko lang ang sisirain ko, I don't even give a damn about me being a Laviano because that's one of the reason why he kept on running away from me. He doesn't want me because i'm a Laviano."

Tumayo siya sa kinauupuan.

"Kung sasabihin niyo lang na layuan ko siya; i'm sorry I can't do that. I can't give up the person I love the most. Itakwil niyo ako kung gusto niyo, but that'll not stop me from chasing and loving him." Binalingin niya ng tingin ang ina. "I'm sorry mom."

"Etros, please listen to us." Pagmamakaawa ng ina. Hinawakan pa nito ang kamay.

"Kayo naman ang makinig sa akin. Mom, dad! I love him so damn much! And it hurt a lot everytime he pushed me away. He loves me but he still chose to hurt me. Mahal na mahal ko siya sa puntong hindi ko na siya kayang pakawalan pa kahit na nasasaktan ako. Please stop meddling with my decisions. I know you'll never support nor accept us, I'm okay with that as long as you didn't hurt him or separete the two of us. Let me love him."

Nabahiran ng sakit at awa ang mga mata ng ina. His father remained silent.

"Hindi ka namin ipinalaki ng iyong ina para maging—"

Pinutol na niya ang sinasabi ng ama.

"Na umibig sa kapwa lalaki? Ayon ba dad?! Why can't you just accept me— us?! Hayaan niyo na kami!"

Hindi niya inaasahan ang biglang pagtayo ng ama niya sa kinauupuan. Tinawid nito ang distansya nilang dalawa. His father raised his hand, senyales na sasaktan siya nito but what happend next shocked his whole being.

Ginulo nito ang buhok niya.

"That's not what i'm going to say, kiddo."

Kamuntik ng magdugtong ang kilay niya. What does he mean?

"Hindi ka namin ipinalaking duwag."

Nagtataka siya sa mga sinasabi ng ama. Kanina lang ay galit ito pero bakit biglang lumambot ang seryoso nitong mukha?

"We're only testing you, son." Singit ng kanyang ina.

"You're... what?"

"Sinusubok namin ng iyong ama kung gaano ka katatag. At isa ka ngang Laviano." Natatawang ani nito. "Mahal na mahal mo nga ito, sa punto na kakalabanin mo kami ng iyong ama. And knowing how brave and loyal you are makes me proud."

Naguguluhan siyang lumayo sa dalawa. What's happening?! Nagpabalik-balik ang tingin niya sa dalawa.

Tumikhim ang ama niya dahilan para maagaw nito ang atensyon niya. Tinapik nito ang balikat niya.

"We actually knew everything since the very beginning, that includes the game. Your mother actually knew who your partner is. Mas una pa niyang nalaman kaysa sa iyo. We didn't meddle 'cause your mom and I support you, you're our son at ang isa sa dapat gawin ng magulang ay ang suportahan ang anak nila."

Biglang nawala ang kaba na nararamdaman niya. Alam ng mga ito ang tungkol sa laro.

"H-how?"

"Connections, Etros. Remember what I've said a while ago. We always kept an eye on you— and that includes your surroundings. Lahat ay ibinabalita sa amin."

Napaupo siya sa sofa. Hinilot ang sentido dahil hindi talaga siya makapaniwala sa mga naririnig. Ibig sabihin ba nito ay hindi sila paglalayuin ni Alexis? Hindi ito tututol sa kanilang dalawa?

"I c-can't believe this. Y-you scared me. I thought both of you will go against us."

Mariin niyanh ipinikit ang mata. Niyakap ulit siya ng ina.

"Huwag mo kasing pangunahan at huwag puro akala dahil minsan ang akala na 'yon ay ang sisira sa lahat."

"You're mother and I, we've been waiting for you to win that man's heart. We even made a bet, na kapag hindi mo ito nakuha kaagad ay kami na ang gagawa ng paraan. And here we are."

Nginitian siya ng ama.

"My young offspring, this father and mother of yours will help you win his heart." He paused.

"Let the game begin." Dagdag ng ama.

The next thing he saw was a pure darkness. Someone blindfolded him. Hindi niya maiwasang hindi mapangiti nang maalala ang laro. So they already have a plan?

"Let's make him kiss the King— again." Sabay na sabi ng kanyang mga magulang.